آنها همچنين توجه جدي خود را به احداث هتل براي ميزباني از گردشگران معطوف كرده‌اند. اما آيا صنعت گردشگري كشور تنها نيازمند ساخت هتل و ايجاد واحد اقامتي است؟ در اين گزارش تلاش بر اين است كه مشخص شود نياز صنعت گردشگري كشور تنها هتل و مراكز اقامتي نيست.
مشكلات موجود در شبکه حمل‌ونقل هوایی و تجهیزات فرودگاهی، پایانه‌های مسافرتی زمینی و دریایی، حمل‌ونقل ریلی و جاده‌ای، وجود جاده‌هاي نه چندان امن در كشور، ناتواني در حل مشكلات زيست محيطي و موضوع رواديد از جمله موضوعاتي است كه گريبانگير صنعت گردشگري ايران است. فعالان گردشگري معتقدند كه تنها 11 سال تا اتمام سند چشم‌انداز 1404 كشور زمان باقي است و تحقق اهداف اين سند در بخش گردشگري بسيار طولاني و دشوار است.
ناصر گلدوست يكي از فعالان صنعت گردشگري كشور مي‌گويد: اگر وضعيت به همين ترتيب كه تاكنون با شعار و سمينار و بي‌عملي در صنعت گردشگري پيش رفته ادامه پيدا كند، اهداف سند چشم‌انداز محقق نمي‌شود.
ناصر گلدوست با طرح اين سؤال كه در اين سال‌ها چند هواپيما به ناوگان حمل‌ونقل هوايي كشور افزوده شده؟ اعلام كرد: سازمان هواپيمايي اعلام كرده است كه به خريداري 400هواپيما نياز دارد. به گفته اين فعال صنعت گردشگري، اگر تحريم‌ها برداشته و عزم ملي براي راه‌اندازي و رونق بخشي به صنعت گردشگري در كشور پياده نشود و بودجه به آن اختصاص نيابد گردشگري ايران 10سال كه نه 30سال ديگر هم به همين شكل خواهد ماند و تغييري در آن ايجاد نمي‌شود.
هوشنگ غفارپور، فعال صنعت گردشگري هم به نامناسب بودن جاده‌ها براي سفرهاي زميني اشاره مي‌كند و با اتكا به آمارهاي بخش دولتي مي‌گويد كه وضعيت 40درصد راه‌های کشور مناسب نيست.
به گفته او، يكي از بسترهاي لازم در بخش گردشگري هر كشور وجود راه‌های مناسب و جاده‌های کم خطر است. آنطور كه اين فعال گردشگري اعلام مي‌كند، اگر قرار باشد جاده‌هاي كشور با مدل كريدورهاي بين‌المللي براي سفر زميني گردشگران به ايران همخواني داشته باشد نياز به 100 ميليارد تومان منابع مالی است. آنطور كه در سند چشم‌انداز 20ساله آمده است فرودگاه‌هاي كشور بايد تا پايان اين سند توان ميزباني از 100 میلیون گردشگر داخلی و خارجی را داشته باشند. غفارپور مي‌گويد: این حجم از مسافر می‌بایست با 600 فروند هواپیما جابه‌جا شوند. فارغ از اینکه در شرایط فعلی چه حجم از فرودگاه‌های کشور ظرفيت عملیاتی و شرایط اقتصادی ميزباني از 100 ميليون گردشگر و مسافر در 11 سال آینده را دارند، براساس آنچه غفارپور مي‌گويد، سالانه 50فروند هواپیما بايد به ناوگان حمل و نقل هوايي كشور افزوده شود كه 20میلیارد دلار هزينه دارد.
حمل‌ونقل ريلي نيز ظرفيت ميزباني از گردشگران علاقه‌مند به سفر با قطار را ندارد. خطوط شبكه ريلي كشور براي تحقق اهداف سند چشم انداز 20 ساله بايد به 25هزار كيلومتر برسد. براين اساس نيز سالانه بايد يكهزار کیلومتر به شبکه ریلی كشور افزوده شود. اين در حالي است كه به گفته غفارپور توسعه شبكه حمل و نقل ريلي كشور در شرايط كنوني حدود 350کیلومتر در سال است. آنطور كه هوشنگ غفارپور در مورد حجم توسعه شبكه ريلي كشور براي تحقق سند چشم انداز 1404 اشاره مي‌كند، بايد ظرفیت بخش مسافری در شبکه ریلی كشور از 4درصد به 18درصد افزایش یابد و در شبکه باری نیز بايد از 10درصد به 30 درصد ارتقا یابد كه توسعه شبكه ريلي براي تحقق سند چشم‌انداز 20ساله نيازمند 51 هزار میلیارد تومان است.
مشكلات مربوط به شبكه حمل و نقل كشور كه از زيرساخت هاي اصلي انتقال گردشگر است در حالي پابرجاست كه ساخت 250هتل در دستور کار سازمان میراث فرهنگی، صنايع دستي و گردشگري براي ميزباني از 20ميليون گردشگر تا سال 1404 قرار دارد.
آنطور كه عضو انجمن صنفي دفاتر خدمات مسافرت هوايي و جهانگردي ايران گفته است، 900پروژه نیمه‌ساخته از هتل‌هاي كشور وجود دارد كه برخي از پروژه‌ها 40 درصد پيشرفت فيزيكي داشته و هزينه تكميل آنها 20هزار ميليارد تومان است.
به گفته غفارپور در حالي بیشتر پروژه‌هاي ناتمام برای دریافت وام به صندوق توسعه ملي هدایت شده‌اند كه صندوق توسعه به دليل کاهش قیمت نفت با 20درصد کاهش منابع در بودجه سال 94 مواجه شده است.