حالا اين روزها دوباره به ما ايست داده‌اند براي اين‌كه يادمان باشد خط عابر پياده به تنهايي خط ايمن ما نيست و گاهي لازم است به چراغ راهنمايي هم توجه كنيم و البته پشت خط‌عابر بايستيم.
اين روزها در خيابان، همه‌چيز به آن خط‌هاي راه‌راه سفيد ختم مي‌شود! همان كانال غيرمعروف كه خيلي وقت‌ها زندگي عابران پياده به آن بسته است و البته به ماشين‌هايي كه قرار است وقتي با چراغ‌قرمز مواجه مي‌شوند، پشت آن خطوط منتظر سبزشدن چراغ بايستند!
* * *
مدتي است پلیس راهور طرحی به نام «ایست به نام زندگی» را درشهر تهران به اجرا گذاشته که براساس آن، رانندگان خودروها و موتورسواران موظفند هنگام قرمزشدن چراغ راهنمايي، درپشت خط عابر پیاده (کانال عابر)، توقف کنند و مانع رفت و آمد رهگذران از کانال عابر نشوند، البته عابران پیاده هم موظف شده‌اند در زمان سبزشدن چراغ برای عبور وسایل نقلیه، مخل تردد آن‌ها نشوند و به این ترتیب هر دو طرف به حقوق یکدیگر احترام بگذارند.
* * *
سرهنگ تیمور حسینی، رییس پلیس راهور تهران بزرگ اعلام كرده كه از ابتدای آغاز طرح «ایست به احترام زندگی» بیش از 97 درصد رانندگان مقررات را در اين زمينه، مانند توقف پشت خط ایست را کاملاً رعایت می‌کنند.
البته ظاهراً رانندگان در اين زمينه عملكرد خوبي داشته‌اند اما آن‌چه كه به ما عابران پياده مربوط مي‌شود اين‌قدرها اميدواركننده نيست. چون سرهنگ حسيني با اشاره به این‌که دو گروه عابران پیاده و موتورسواران مشکل اصلی اجرای طرح «ایست به احترام زندگی» هستند بيان كرده كه این دو گروه نظم و انضباط لازم را در اجرای طرح ایست رعایت نمی‌کنند، به‌خاطر همين براي اصلاح رفتار آنان، بايد بیش‌تر کار شود.
* * *
البته رانندگان متخلفی که اقدام به توقف روی خط‌کشی عابرپیاده کنند 20 هزار تومان جریمه مي‌شوند. آن‌ها ممكن است بارها جريمه شوند. برخی از رانندگان گمان مي‌کنند چون در یک روز به گذرگاه عابر پیاده تجاوز کرده و جریمه شده‌اند، دیگر جریمه نخواهند شد، اما هربار که راننده‌ای در هر یک از چهارراه‌ها وارد محدوده‌ي گذرگاه عابر پیاده شود، جریمه خواهد شد؛ بنابراین ممکن است راننده‌ای در روز چندبار به‌خاطر توقف روی خط‌کشی عابرپیاده مشمول جریمه شود.
در همين زمينه رییس پلیس راهور تهران بزرگ از تمامی شهروندان خواهش كرده که برای عبور از تقاطع‌ها، منتظر سبزشدن چراغ راهنما بمانند و پس از آن‌که چراغ مخصوص عابران پیاده اجازه‌ي حرکت را داد، از سطح تقاطع‌ها عبور کنند.
اين‌ها را گفتيم تا بدانيم طرف مقابل، چه‌قدر به رعايت حقوق ما ملزم شده است اما عابر پياده چه‌طور؟ مي‌دانيم كه هنوز جریمه‌اي برای عابر پياده پيش‌بيني نشده است، اما بهتر است هروقت در نقش عابر پياده ظاهر شديم از خودمان سؤال كنيم كه آيا حتماً بايد جريمه‌اي دركار باشد تا قانوني را رعايت كنيم؟ و بعد درصورت هرگونه تخلفي، خودمان را جريمه كنيم تا كم‌كم به رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي عادت كنيم.
* * *
ديروز كه از مدرسه برمي‌گشتيم تصميم گرفتيم سري به ساندويچ‌فروشي آن‌طرف خيابان بزنيم. پارسا راه افتاد سمت خيابان، اميرعلي گفت چند قدم پايين‌تر خط‌كشي عابر پياده است. ما با تعجب نگاهش كرديم. پارسا گفت: «مگه ما بچه‌ايم؟» اميرعلي اصرار كرد كه بچه و بزرگ ندارد، وقتي هركسي از هرجا كه دلش بخواهد بپرد وسط خيابان، هم باعث تصادف مي‌شود و هم چهره‌ي شهر را زشت مي‌كند.
ما توجيه شديم؛ اما سرچهارراه چراغ سبز بود و ماشين‌ها با سرعت رد مي‌شدند من گفتم: «پارسا زود باش بدو رد بشيم». باز امير علي پريد وسط و گفت كه بايد صبر كنيد تا چراغ عابر سبز شود. پدر اميرعلي پليس راهور است و او كلي دليل آورد كه معلوم بود از پدرش ياد گرفته و اين‌بار هم مانع ردشدن ما از خيابان شد. البته كمي بعد چراغ سبز شد، ما رد شديم و در نهايت پنج دقيقه ديرتر به ساندويچ‌فروشي رسيديم. و من يادم آمد قبلاً در نشريه‌‌اي، درباره‌ي ردشدن از خطوط عابر پياده، مطلبي خوانده بودم و آن‌جا با نويسنده‌ي مطلب قراري گذاشته بوديم...