سفینه نیوهورایزن -که تقریبا 9 سال پیش برای بررسی سیاره کوتوله پلوتو و چند شیء دیگر در کمربند سیارگی کوئیپر- به فضا پرتاب شده بود با موفقیت از خواب زمستانی بیدار شده و نخستین عکس‌هایش را به زمین مخابره کرده.
این فضاپیما پس از طی حدود 9 میلیارد کیلومتر حالا به فاصله حدود 200 میلیون کیلومتری این کوتوله یخ زده در مرزهای منظومه شمسی رسیده است.
او در این فاصله با موفقیت از خواب زمستانی بیدار شده و نخستین عکس‌هایش را از این پلوتو و قمرش، چارون به زمین مخابره کرده (نام این قمر در انگلیسی به دو صورت /ʃærən/ (شَرن) و /kɛərən/ (کِیرن) تلفظ می‌شود).
این عکس‌های اولیه -که بسیار دور هستند- از این جهت اهمیت دارند که با استفاده از آنها موقعیت و جهت جدید فضاپیما طوری تنظیم می‌شود که از نزدیکی این سیاره کوتوله عبور کند.
در این شیوه که به آن ناوبری نوری گفته می‌شود موقعیت سفینه به صورت پی‌درپی با استفاده از این عکس‌ها تنظیم شده و با انجام مانورهایی به هدف‌اش نزدیک‌تر می‌شود.
با این حال عکس‌های فعلی با توجه به فاصله زیاد سفینه چندان واضح نیستند، اما بیدار شدن سفینه و مخابره عکس‌هایش به زمین تقریبا موفقیت مأموریت را تضمین کرده است.
نیوهورایزن هفت دستگاه اصلی برای بررسی پلوتو دارد که باید در فواصل و زاویه مناسب از آنها برای بررسی این کوتوله استفاده کند.
نخستین مانور برای تصحیح مسیر این سفینه در ماه مارس انجام خواهد شد و سپس یک ماه بعد تصاویر نیوهورایزن تصاویر هابل از پلوتو را از لحاظ کیفیت پشت سر خواهد گذاشت.
در ماه جولای یا اواخر بهار و اوائل تابستان دوربین اصلی نیوهورایزن یا LORRI بهترین تصاویر را از پلوتو خواهد گرفت و به زمین ارسال خواهد کرد. نیوهورایزن در نزدیک‌ترین حالت از فاصله 13695 کیلومتری این سیاره کوتوله با سرعت 14 کیلومتر در ثانیه عبور می‌کند تا در دام جاذبه این سیاره نیفتد.
این سفینه سپس راهی کمربند کوئیپر می‌شود که اجرام بزرگ یخی در آنها وجود دارد و برخی از آنها ممکن است به اندازه زمین یا مریخ باشند.
نیوهورایزن در مسیر رسیدن به پلوتو از کیوان و قمرهایش عکس‌هایی گرفت و سپس در اواخر تابستان 2006 به
خواب زمستانی رفت.
منبع:همشهري‌دانستنيها