در عين‌حال سطح درگيري دوطرف در مذاكرات بايد يك سطح جدي باشد. همچنين دوطرف مذاكرات بايد همراه با پيشنهاد مشخص وارد مذاكره شده و در جريان مذاكرات به توافقات كلي كه حاصل مي‌شود احترام بگذارند و سيستم خود را براي اجراي آن توافقات آماده كنند. اينها مراحل عادي است كه اگر در روند مذاكرات ديده نشود نمي‌توان گفت دو طرف نيت مذاكره دارند.
در طول يك سال و نيم گذشته كه مذاكرات هسته‌اي در دور جديد خود از سر گرفته شد، اين موضوعات از دوطرف مذاكرات يعني ايران و كشورهاي عضو گروه1+5 ديده شده است. بنابراين روشن است كه دوطرف براي مذاكره آمدند و از سوي ديگر به‌رغم اختلاف‌نظرهايي كه بوده بسيار حرفه‌اي همه سطح درگيري را حفظ كرده و به تعهدات خود احترام گذاشته‌اند.
ايده‌آل طرف‌هاي مذاكره اين است كه به هر آنچه از ابتدا گفته‌اند برسند. اما يك مذاكره‌كننده حرفه‌اي به‌خوبي بر اين موضوع آگاه است كه امكان ندارد در مذاكره به همه مطالبات رسيد، مگر آنكه جنگ نظامي رخ دهد و طرف غالب تمام مطالبات خود را به طرف مقابل ديكته كند. بنابراين در روند مذاكره مسالمت‌آميز هر دو طرف به درصدي از توقعات اوليه خود خواهند رسيد. يعني چنانچه خواسته‌هاي دوطرف مذاكره را به‌عنوان يك دايره فرض كنيم و اين دو دايره با هم برخورد كنند، يك منطقه مشترك دارند كه مي‌تواند كوچك يا مي‌تواند بزرگ باشد ولي با اين همه اين منطقه مشترك منطقه توافق است. بنابراين هر دو بايد از يكسري خواسته‌هاي خود حين مذاكره بگذرند.
نكته بعدي اينكه معمولا نتيجه مذاكره از طول و عرض مذاكره مهم‌تر است، يعني كشورها سعي مي‌كنند دستاورد نهايي را مورد بررسي قرار دهند تا اينكه به اين بپردازند. از اين‌رو نمي‌توان گفت به‌دليل آنكه مذاكرات زياد به طول انجاميد نتيجه خوبي حاصل مي‌شود يا برعكس. بنابراين «نتيجه مذاكرات» منطقه مشترك 2دايره است كه مي‌تواند ما را به قضاوت درباره يك توافق برساند.
بايد توجه داشت كه در هر توافقي بايد حداقلي از نظرات طرف مقابل رعايت شود. در غيراين صورت يا توافق حاصل نمي‌شود يا پايدار نخواهد بود. نكته بعدي نحوه اجرا كردن تعهدات طرفين بعد از حصول توافق است. كشورها و مذاكره‌كنندگان بايد بتوانند به تعهدي كه دادند پايبند باشند. اگر اين مسائل حاصل شود مي‌توان گفت يك موافقتنامه نسبتا خوب حاصل شده است. در مورد ايران يا طرف مقابل برداشت‌ها درخصوص توافق خوب متفاوت است. از نظر ايران توافقنامه خوب توافقي است كه در آن به سرعت تحريم‌ها برداشته و در زمينه غني‌سازي كمتر امتياز داده شود. اما از سوي غرب توافق خوب، توافقي است كه تحريم‌ها پايدار و برنامه هسته‌اي ايران متوقف شود. بنابراين اگر بخواهيم ديدگاه خود راجع به توافق خوب را بيان كنيم، ممكن است با يكسري خوش‌بيني‌هايي همراه باشد و از نظر غربي‌ها برعكس.