براساس گزارش فوربس، يكي از نمونه‌هاي پيشگويي‌هاي دقيق او به سال 1916 بازمي‌گردد، وي در آن سال اين نظريه را مطرح كرد كه يك پالسار مي‌تواند كوتوله سفيدي كه در مدارش در حركت است را با سرعت هفت ميليمتر در روز به سوي خود جذب كند. در آن زمان هيچ راهي براي اثبات اين نظريه وجود نداشت، اما اين نظريه بخشي از نظريه نسبيت عمومي او به شمار مي‌رود.
سپس در سال 2003 دانشمندان يك سيستم پالساري دوگانه را كشف كردند كه وزن يكي از آنها درحدود وزن خورشيدبود اما بزرگي آن تنها 19 كيلومتر بود و جرم ديگر يك كوتوله سفيد بود. ستاره نوتروني كوچك با سرعتي برابر 25 دور بر ثانيه مي‌چرخيد و كوتوله سفيد هر دوثانيه يك بار به دور خود مي‌چرخيد درحالي كه هر 2.5 ساعت به دور ستاره نوتروني چرخ مي‌زد، درست مشابه آنچه اينشتين پيش‌بيني كرده بود. همچنين اين دو جرم با سرعت هفت ميليمتر در روز به هم نزديكتر مي‌شدند.
تلسكوپ هابل نيز به تازگي تصويري از ستاره‌اي درحال انفجار را به ثبت رسانده كه نور آن توسط گروهي از كهكشان‌ها دچار تحريف شده‌است. تصوير نهايي هابل صليب اينشتين را نمايش مي‌داد، كه در آن چهار نقطه نور ناشي از يك ابرنواختر واحد ديده مي‌شود كه هريك از يك نقطه مشترك آغاز شده‌اند اما سفر آنها به سوي هابل تحت تاثير وجود ماده تاريك قرار گرفته‌است.
مقاله اينشتين درباره معادلات ميداني درباره گرانش امسال 100 ساله مي‌شود، اما او همچنان يكي از مشهورترين دانشمندان جهان باقي مانده‌است و پرسش اينجا است كه اينشتين بعدي چه كسي خواهد‌بود؟ پاسخ اين پرسش را موتور جستجوي علمي اسپارو كشف كرده‌است: يك دختر 27 ساله ايراني.
اين موتور جستجو با استفاده از تكنولوژي كه در اختيار دارد ليست افرادي را كه درباره موضوعات مرتبط با مطالعات اينشتين تحقيق مي‌كنند را استخراج مي‌كند. اسپارو دانشنامه‌اي ديجيتالي از تمامي مقالات علمي است كه تاكنون منتشر شده‌اند. اسپارو درحال حاضر روزانه 10 هزار منبع را بررسي مي‌كند و بيش از 1.3 ميليون سند از جمله جديد‌ترين مقالات، ثبت اختراع، ويديوها و حتي جوايز در ديتابيس را در خود دارد.
اين موتور جستجو طي پروژه‌اي با مشاركت كتابخانه بريتانيا، به تمامي مطالب و اطلاعات 1890 ميلادي دسترسي پيدا كرد تا اين شركت بتواند مطالعات اينشتين را بررسي كرده و نزديك‌ترين افراد به اينشتين را از طريق يافتن شباهت ميان مقالات بيابد. اين جستجوهاي آماري اكنون به يك نام منتهي شده‌اند: زهرا حقاني، دانشمند 27 ساله ايراني فارغ التحصيل دانشگاه شهيد‌بهشتي تهران و استاديار دانشگاه دامغان كه اسپارو با بررسي مقاله‌هاي وي به اين نتيجه رسيده است كه او يكي از افرادي است كه از نظر آماري شباهت ريادي به اينشتين داشته و ممكن است اينشتين بعدي باشد.
اسپارو نام چهار نفر ديگر را نيز به عنوان اينشتين‌هاي بالقوه آينده منتشر كرده‌است: نيكودم پپلاوسكي از آمريكا، هاژيمه سوتاني از ژاپن، شينجي سوجيكاوا از ژاپن و برايان پيتز از بريتانيا.