براساس گزارش NBC، برخلاف ديگر حيوانات با توانايي تغيير رنگ، آفتاب‌پرست‌ها رنگ خود را به واسطه انباشتن يا پاشيدن رنگدانه‌ها در درون سلول‌هاي پوستي تغيير نمي‌دهند، بلكه نحوه بازتاب نور را در پوست خود دچار تغيير مي‌كنند.
محققان دانشگاه ژنو با مطالعه روي پنج آفتاب‌پرست نر، چهار آفتاب‌پرست ماده و چهار آفتاب‌پرست نوجوان پلنگي دريافتند اين جانداران داراي دو لايه ضخيم منطبق‌شده از سلول‌هاي بازتابنده هستند، سلول‌هايي رنگي كه از توانايي منعكس‌سازي نور برخوردارند.
اين سلول‌ها داراي نانوبلورهايي در ابعاد، شكل و چيدمان مختلف هستند كه اصلي‌ترين عامل در ايجاد توانايي تغيير رنگ آفتاب‌پرست‌ها به شمار مي‌رود. آفتاب‌پرست‌ها مي‌توانند به واسطه قرار دادن پوست بدن خود در دو حالت آرامش و برانگيخته، چيدمان ساختار اين سلول‌ها را در لايه بالايي پوست تغيير دهد،رفتاري كه منجر به تغيير رنگ پوست مي‌شود.
به گفته دانشمندان زماني كه پوست اين جانوران درحالت آرامش قرار دارد؛ نانوبلورهاي درون سلول‌هاي پوستي بسيار به يكديگر نزديكند و به اين شكل مي‌توانند نور با طول موج كوتاه مانند نور آبي را بازتاب دهند. زماني كه پوست در حالت برانگيخته قرار مي‌گيرد، فاصله ميان نانوبلورها افزايش پيدا مي‌كند و هريك از سلول‌هاي بازتابنده نورهايي با طول موج طولاني‌تر را باز مي‌تابانند، مانند نورهاي زرد، نارنجي و قرمز. پوست همشچنين اين جانداران و مارمولك‌ها داراي رنگدانه‌هاي زرد، و آبي زرد است تا بتوانند خود را در ميان سبزي درختان استتار كنند.
لايه دروني‌تر اين سلول‌ها كه ضخامت بيشتري نيز دارد، مسئوليت بازتاباندن بخش فروسرخ نور خورشيد را به عهده دارد و اگرچه در تغيير رنگ بدن آفتاب‌پرست‌ها نقشي ندارند، اما به تنظيم حرارت بدن و خنك نگه‌داشتن بدن اين جاندار كمك مي‌كنند.