سربريدنها، آوارگان گرسنه و شهرهاي ويران تصاوير ماندگار اين سال بود. اما اين نقطه اوج افراطيگري، نويد فرود اين موج را ميدهد. نشانههايي هم وجود دارد كه اين نويد را تأييد ميكند.در عصر اطلاعات، كمتر خبري محرمانه ميماند. همين شفافيت اطلاعاتي باعث شده تا افكار عمومي و رسانهها، چهرههاي حامي تندروها و انگيزههاي واقعي آنها را بهتر بشناسند. به همينخاطر اين روزها رسانههاي غربي به دولتهايشان فشار ميآورند در روابط تجاري و نظامي با همپيمانان ديرينه خود در جهان عرب تجديدنظر كنند.
اكنون منبع صدور افراطگرايي و خشونتي كه به نام دين و مذهب در خاورميانه مدتهاست وجود داشته و اكنون به اوج رسيده، معلوم شده است. اسناد كمكهاي مالي و تجهيزاتي كه از اين حكومتها به سمت تروريستهاي افراطي روانه ميشود، به سازمان ملل هم رسيده است. اين مقابله با افراط تا آنجا پيش رفته كه مثلا دولت پاكستان، كمكهاي مالي كه از عربستان به مدارس مذهبي پاكستان ميشود را محدود كرده است.
همانطور كه افراطيون خاورميانه به نام مذهب خشونت ميكنند، افراطيون در غرب هم به نام آزادي دست به تندروي ميزنند. حمله مردان مسلح وابسته به القاعده و داعش به دفتر يك مجله طنز در فرانسه، خشونت هر دوي اين گروهها را به رخ كشيد. آنها كه به نام مذهب آدم ميكشند و آنها كه به نام آزادي، به اعتقادات هموطنان خود و ميليونها انسان ديگر بيمحابا توهين ميكنند. تندروي اين گروه در غرب، اين روزها بيش از هميشه زير ذرهبين قرار گرفته و نقد شده است. حتي همكاران رسانهاي اين تندروها، در نقد آنها فعال شدهاند. در عرصه سياست هم تندروها از واشنگتن تا تلآويو در اقليت و در معرض انتقاد قرار گرفتهاند.
اين روزها سناتورهاي تندروي جمهوريخواه را در آمريكا خيانتكار ميخوانند.همپيمانان آنها در تلآويو هم زير فشار هستند. نشريه انگليسي اكونوميست در آستانه انتخابات روز سهشنبه اسرائيل در سرمقالهاي نوشت: «نتانياهو مرد مذاكره نيست بلكه مرد اشغال و افراط است. اسرائيليها در اين انتخابات او را از صحنه سياست بايد حذف كنند.»
سفير سابق اسرائيل در آمريكا همين ديروز در مصاحبهاي گفت، جهان و آمريكا درحال تغيير است، حكومت اسرائيل هم بايد با اين تغيير همراه شود.نظرسنجيها نشان ميدهد كه حزب نتانياهو در همين دوماه گذشته اقبال افكار عمومي داخلي را از دست دادهاست و اوهم مانند همپيمانان نومحافظهكار تندرواش در واشنگتن، شايد بازنده اين انتخابات شود.