به گزارش ایرنا، تارنمای بررسی مالی استرالیا (ای.اف.آر) در مقاله‌ای به قلم رودگر شاناهان، استاد دانشگاه و محقق استرالیایی در موسسه سیاست بین‌المللی این کشور، نوشت: سفر ماه آوریل (فروردين سال جاري) جولی بیشاپ، وزیر امور خارجه استرالیا به ایران و به دعوت محمدجواد ظریف، زیرکی استرالیا را نشان می‌دهد. وزیران امور خارجه استرالیا به دلیل فشارهای بین‌المللی بیش از یک دهه است از تهران دیدن نکرده‌اند.
رودگر شاناهان در مقاله خود با اشاره به استقلال بیشتر ایران در دوران انزوا و تحریم، نوشت: ایران به عنوان یک قدرت مهم منطقه‌ای در جستجوی کسب جایگاه برای خود در نظم جهانی است.
این تارنمای استرالیایی در ادامه نوشت: کانبرا و ولینگتون همچنان در تهران دارای سفارتخانه هستند که این امر نقطه قوتی در روابط این دو کشور با ایران است، اگر چه، روابط عمیق تر نیازمند توسعه همکاری‌های بیشتر است.
محقق استرالیایی در موسسه سیاست بین‌المللی در این مقاله تاکید دارد دیدار جولی بیشاپ، وزیر امور خارجه استرالیا از ایران آغاز خوبی برای توسعه روابط است. سفر یکی از وزیران ارشد متحد نزدیک آمریکا به ایران برای واشنگتن می‌تواند حامل پیام منتفع شدن از حضور جدی در عرصه بین‌المللی برای تهران باشد.
تارنمای بررسی مالی استرالیا، نوشت: دلایل معتبری برای استرالیا وجود دارد که از این سفر برای افزایش منافع خود با ایران بهره‌مند شود. ایران از جمله آخرین بازارهای اقتصادی جهان است که در سال‌های آینده درهای آن به روی سرمایه گذاران باز می‌شود.
به نوشته این تارنما، در حالی که کشورهای اروپایی از هم اکنون در تلاش برای ورود به بازار ایران هستند، این موضوع که کانبرا مسیر را برای حضور در این بازار هموار نکند، بی‌مبالاتی است، زیرا صادرکنندگان استرالیایی باید از بازار ایران منتفع شوند.
به اعتقاد نویسنده، تجارت و سرمایه گذاری به طور قطع از دلایل روابط دوجانبه نزدیک بین استرالیا و ایران است، اما از سوی دیگر حضور نیروهای نظامی استرالیا در عراق نیز فرصت دیگری برای گفتگوی ایران و استرالیا را فراهم می‌کند.
رودگر شاناهان نوشت: با وجود فاصله زیاد دو کشور از یکدیگر، گفتگو در مورد تهدیدهای تروریستی نیز با توجه به نگرانی‌های امنیتی مشترک استرالیا و ایران می‌تواند مورد بررسی جولی بیشاپ با مقامات ایران قرار گیرند.
به اعتقاد این استاد استرالیایی، رقابت منطقه‌ای بین ایران و عربستان نیز موضوع دیگری است که در مورد آن به وزیر امور خارجه استرالیا گوشزد شده است. در حالی که سفر بیشاپ به ایران به عنوان یک شریک تجاری با ارزش 300 میلیون دلار انجام می‌شود، اما از سوی دیگر باید به عربستان که حجم تجارت آن با استرالیا دو میلیارد و 200 میلیون دلار است و 10 هزار دانشجوی این کشور در استرالیا تحصیل می‌کنند، به گونه ای باشد که از نظر دیپماتیک تعادلی نیز بین آنها برقرار شود.
نویسنده با تاکید بر این که سفر وزیر امور خارجه استرالیا به ایران به مذاق مقامات رژیم صهیونیستی خوش نمی‌آید، نوشت: زمان این سفر نیز ممکن است برای استرالیا با خطرات بالایی روبرو باشد. این احتمال وجود دارد که مذاکرات طبق برنامه پیش نرود و یا بدتر از آن متوقف شود. اگرچه با توجه به تاریخ سفر بیشاپ که در زمان کوتاهی پس از تاریخ چهارچوب توافق انجام می‌شود، این خوش‌بینی وجود دارد که توافق احتمالی بین دو طرف انجام می‌شود.
رودگر شاناهان در پایان نوشت: در صورت توافق ایران و غرب، جولی بیشاپ از نخستین کسانی است که پس از او سفر مقامات ارشد سیاسی دیگر کشورها به ایران انجام می‌شود. اگرچه هیچ تضمینی وجود ندارد، اما امتیاز نخستین اقدام کننده همانطور که در تجارت خاطره ساز است، در دیپلماسی نیز می‌تواند خاطره‌ساز باشد.