به گزارش ایسنا، یوناتن بت کلیا، دبیرکل اتحادیه جهانی آشوریان و نماینده آشوری‌ها در مجلس شورای اسلامی در پيامي اعلام كرد: «با اندوه بسیار ضایعه دردانگیز درگذشت پاتریک ماردنخای چهارم رهبر جهانی کلیسای شرق آشوری، آن اسطوره حلم و صبوری و همزیستی مسالمت‌آمیز ابنای بشر را به آگاهی می‌رساند. جامعه جهانی آشوریان در سوگ این ضایعه جانگذار نشسته است. آیین‌های سوگ آن حضرت متعاقباً اعلام خواهد شد».
در بیوگرافی رهبر و پاتریارک جهانی کلیسای شرق آشوری آمده است:
«حضرت ماردنخا به تاریخ 15 سپتامبر 1935 مطابق با 24 شهریور 1314 هجری شمسی در یک خانواده مذهبی از والدین خود به نام‌های پنه و اندریوس از خاندان اسقفی ماردنخا متولد شدند.
چون ایشان وابسته به خاندان اسقفی بودند، طبق یک رسم دیرین، مادرشان از بدو باردار شدن از خوردن گوشت پرهیز کرده تا فرزند خود را نذیره و وقف کلیسا کند، که این فرزند زندگیش را به در راه خدمت به کلیسا و امتش سپری کند.
پس از تولد این فرزند خننیا نامگذاری شد و بعد از سپری شدن سنین طفولیت، توسط پدربزرگش کشیش بنیامین تحت تعلیمات مذهبی و دینی قرار گرفت.
در سال 1947 برابر با 1326 خننیا جوان همراه پدربزرگش به نزد اسقف اعظم مطران ماریوسف خنانیشو برده شدند تا نزد آن اسقف تعلیمات دینی لازمه در سطح عالی را فرا گیرند. همانطور که گفته شد ایشان از بطن مادر نذیره و وقف شده به کلیسای خداوند بودند بنابراین تعلیمات عالیه بایستی توسط اساقفه به ایشان داده می‌شد.
خننیا در نزد اسقف اعظم مطران ماریوسف به فراگیری علوم الهی پرداخت و در سال 1949 برابر با 1328 به مقام شماسی توسط ماریوسف خنانیشو دستگذاری شدند و ماریوسف ایشان را به عنوان دستیار انتخاب کردند.
پس از گذراندن مراحل تعلیمات کشیشی در سال 1957 برابر با 1326 خننیا بیت ماردنخا از جانب اسقف اعظم مطران ماریوسف خنانیشو به رتبه کشیشی ارتقا مقام پیدا کردند.
در پی تقاضای اعضای کلیسای شرق آشوری در شهرستان آبادان که برای انجام مراسم مذهبی‌شان از ماریوسف درخواست کشیش می‌کردند، کشیش خننیا ماردنخا برای مدت کوتاهی به ایران اعزام شدند. پس از مدتی اهالی آبادان و تهران از ماریوسف خواستار اقامت دائم ایشان به‌عنوان کشیش کلیسای‌شان شدند.
از آن هنگام فعالیت کشیش خننیا بیت ماردنخا در ایران آغاز شد و سرانجام در فوریه 1962 مصادف با بهمن ماه 1340 هنگام مسافرت پاتریارک مرحوم مارایشای شمعون به ایران کلیسای حضرت گیورگیس در تهران که به همت کشیش خننیا بنا شده بود تقدیس شده و مردم در جمع آوری طومارهای بسیار خواستار دستگذاری کشیش خننیا بیت ماردنخا به مقام اسقفی ایران شدند.
پاتریارک مارایشای شمعون بیست و سوم ایشان را به مقام اسقفی ایران دستگذاری کرده و کرسی ایشان بنام اسقف ماردنخا نامگذاری شد. پس از آن اسقف ماردنخا به فعالیت‌های خود افزوده و برای کلیسا و آشوری‌ها منشاء خدمات بی شماری شد از جمله احداث مدرسه شرق آشوری واقع در خیابان کمالی جنب بیمارستان لقمان الدوله، کلیسای حضرت مریم در ارومیه، کلیسای حضرت مریم در تهران واقع در خیابان سرباز (برادران باباخانلو)
فعالیت‌های ایشان همگی جنبه خیرخواهانه و انسان دوستانه برای تمامی ایرانیان داشت زیرا ایشان اسقف ایران به شمار می‌آمدند و در سال 1342 به تابعیت ایران در آمدند.
در 17 اکتبر 1976 مصادف با 25 مهر ماه 1355 پس از رحلت مرحوم پاتریارک مارایشای شمعون عالیجناب اسقف ماردنخا طبق آرا سایر اساقفه کلیسای شرق آشوری در جهان به عنوان پاتریارک جدید انتخاب و دستگذاری شدند.
عالیجناب پاتریارک ماردنخای چهارم پس از وصول به مقام پاتریارکی اقدامات بی‌شماری در راه اعتلای کلیسای شرق آشوری (کلیسای پارسی) در جهان برداشتند. یکی از اقدامات مهم ایشان ایجاد گفت‌وگو بین کلیسای شرق آشوری با سایر فرق مسیحیت و هم‌چنین فرق مختلف اسلامی بوده است. هدف ایشان ایجاد تفاهم و همزیستی مسالمت‌آمیز بین کلیه اقوام است به خصوص آشوریان مسیحی با هموطنان مسلمان‌شان در مشرق زمین که در طی این مدت اقدامات و تلاش‌های بسیاری در راه این آرمان انجام داده‌اند».