پنجشنبه گذشته تلاش جست‌وجوگران فرانسوي در ارتفاعات آلپ پس از چند روز نتيجه داد و آنها توانستند دومين جعبه سياه هواپيمايي را كه روز سه‌شنبه ۲۴مارس (۴ فروردين) با 150سرنشين در اين منطقه سقوط كرده بود، پيدا كنند. جعبه سياه نخست هواپيما ساعاتي پس از سقوط از سوي جست‌وجوگران پيدا شده و بررسي آن نشان داده بود كه كمك خلبان هواپيما، زماني كه خلبان به دستشويي رفته بود، در كابين خلبان را قفل كرده و پس از به‌دست گرفتن هدايت هواپيما، آن را به كوه كوبيده و باعث مرگ تمامي سرنشينان آن شده بود.
انتشار مكالمات ضبط شده در جعبه سياه اول حاكي از آن بود كه خلبان وقتي با در بسته روبه‌رو شده بود، درحالي‌كه به در كابين مي‌كوبيد به همكارش، آندره آس لوبيتس، مي‌گفت: اين در لعنتي را باز كن. او همچنين با يك شيء فلزي كه احتمالا يك تبر بوده تلاش كرده تا در را باز كند، اما سپس صداي شيون و فرياد مسافران شنيده مي‌شود و هواپيما به كوه برخورد مي‌كند.
با گذشت چند روز از اين سقوط مرگبار و با پيدا شدن دومين جعبه سياه هواپيما، دادستان مارسي به خبرنگاران گفته است كه اين جعبه سياه حاوي اطلاعات فني مربوط به زمان پرواز است كه خوشبختانه در وضعيت مناسبي قرار دارد. بريس روبن، ادامه داده است: جعبه سياه به‌دليل آتش گرفتن سياه شده است اما در شرايط مناسبي است و اميدواريم بتوانيم اطلاعات ضبط شده به روي آن را استخراج كنيم. اين جعبه در حدود ۵۰۰ پارامتر ازجمله سرعت هواپيما، ارتفاع، قدرت موتور و همچنين نحوه هدايت هواپيما و عمل خلبان‌ها را ضبط مي‌كند.
براساس اين گزارش هواپيماي مسافربري جرمن وينگز متعلق به خطوط هوايي لوفت هانزا چهارم فروردين از بارسلوناي اسپانيا عازم شهر دوسلدورف آلمان بود كه در جنوب فرانسه سقوط كرد و تمامي ۱۵۰ مسافر و خدمه هواپيما، ازجمله 2خبرنگار ايراني و 16دانش‌آموز آلماني كه از سفر آموزشي در اسپانيا به كشورشان بازمي‌گشتند جان خود را از دست دادند. در تحقيقات اوليه مشخص شد كه آندره آس لوبيتس، كمك‌خلبان اين هواپيما كه به افسردگي مزمن دچار بوده، عمدا اين هواپيما را ساقط كرده است.
بنا به گفته دادستان آلمان، اطلاعاتي از كامپيوتر و تبلت اين كمك خلبان به‌دست آمده است كه نشان مي‌دهد وي قبل از اين سفر از طريق اينترنت در مورد راه‌هاي خودكشي و همچنين شيوه‌هاي كنترل تكنيكي كابين خلبان جستوجو كرده است. گفته مي‌شود آندره آس لوبيتس در سال۲۰۰۸، به‌مدت چند‌ماه دوره آموزش خلباني خود را به‌دليل ادامه درمان بيماري خود متوقف كرده بود. همچنين پليس شهر دوسلدورف اعلام كرد كه در بازرسي از منزل كمك خلبان، مداركي دال بر ابتلاي وي به بيماري افسردگي پيدا كرده است. يك گواهي پزشكي پاره شده نيز در ميان اين مدارك بود كه نشان مي‌داد كه پزشك در روز پرواز براي كمك خلبان مرخصي استعلاجي نوشته است.
همه اينها نشان مي‌دهد كه اقدام هولناك كمك‌خلبان، احتمالا نقشه‌اي بوده كه وي از قبل در ذهن داشته است. بنابراين گزارش، جست‌وجوها براي يافتن 2جعبه سياه اين هواپيما و باقيمانده اجساد قربانيان توسط 800نيروي پليس و ژاندارم بلافاصله بعد از سقوط اين هواپيما آغاز شد. به‌دليل متلاشي شدن پيكر قربانيان، تنها راه شناسايي آنها از راه دي ان اي ممكن است و تاكنون ۱۵۰ دي ان‌اي برابر با تعداد قربانيان سقوط اين هواپيما مشخص شده و به گفته مقامات فرانسوي، كار شناسايي آنها تا پايان هفته انجام خواهد شد.
- آخرين مأموريت خبرنگاران ايراني
آنچه باعث شد كه اخبار سقوط اين هواپيما در كشورمان بازتاب گسترده‌اي داشته باشد، حضور 2خبرنگار ايراني در داخل هواپيماي سقوط كرده بود. حسين جوادي و ميلاد اسلامي خبرنگاران ورزشي خبرگزاري تسنيم و روزنامه وطن‌امروز بودند كه براي پوشش مسابقات تداركاتي تيم ملي فوتبال ايران به اتريش رفته و از آنجا براي پوشش خبري مسابقه ال‌كلاسيكو راهي بارسلوناي اسپانيا شده بودند اما هنگام بازگشت در حادثه سقوط هواپيما جان باختند.
برادر حسين جوادي، روز گذشته در گفت‌وگو با همشهري گفت: روز چهارم فروردين‌ماه بود كه برادرم حسين از طريق اسكايپ با مادرم صحبت كرد و به او گفت كه در فرودگاه بارسلوناي اسپانيا منتظر پرواز است تا براي ديدن بازي ايران به وين برود. قرار بود او و دوستش به شهر دوسلدورف آلمان بروند و سپس از آنجا با قطار راهي وين شوند. وي گفت:من و اعضاي خانواده‌ام آن شب هرچه منتظر حسين شديم خبري به دستمان نرسيد با اين حال تصور كرديم او به اينترنت و تلفن دسترسي ندارد.
آن شب اما مادرم دلشوره عجيبي داشت. فردا صبح با وزارت امور خارجه تماس گرفتيم تا اينكه بعد از پيگيري متوجه شديم حسين همراه دوستش ميلاد كارت پرواز همان هواپيمايي را گرفته كه روز چهارم فروردين در كوه‌هاي آلپ سقوط كرده بود. وي گفت: در يك حادثه باور نكردني حسين ما پر كشيد و بعد از آن، سه‌شنبه گذشته همراه خواهرم و با هماهنگي مديران خطوط هوايي لوفت‌هانزا راهي فرانكفورت شديم و از آنجا به محل سقوط هواپيما رفتيم.
در آنجا خانواده ديگر قربانيان هواپيما هم بودند. در آنجا سنگ يادبود براي قربانيان هواپيما گذاشته بودند كه خانواده‌ها براي عزيزان از دست رفته‌شان شمع روشن كرده و دعا مي‌كردند و ما نيز قرآن مي‌خوانديم. آنها به ما اعلام كردند كه جستوجو در منطقه‌اي كه هواپيما سقوط كرده شروع شده و بين 2تا 4ماه زمان مي‌برد تا بقاياي اجساد قربانيان و وسايل آنها را پيدا كنيم و از طريق تست‌هاي دي ان‌اي شناسايي كنند.