تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۵

دکتر صباح زنگنه: یمن کشوری است پرسابقه و زاینده تمدن‌های بسیار و منشأ و منبع مهاجرت‌های نژاد عرب به سایر کشورها؛ چه آنانی که در عربستان سعودی سکنی گزیده‌اند و چه آنانی که به بین النهرین و سایر مناطق عربی عزیمت کرده‌اند.

بنابراين حق بزرگي به گردن عرب‌ها دارد. اما اين كشور در نيم‌قرن اخير گرفتار همسايگان پرتوقع خود شده است. يمن هم به لحاظ كشاورزي و هم به لحاظ اشراف بر درياي سرخ و باب‌المندب و هم حضور در بحر العرب و اقيانوس داراي جايگاه مهمي بوده و هست.
بعد از تشكيل جمهوري يمن، عربستان از دخالت‌هاي خود دست نكشيد و به سمت قبايل و عشاير يمني حركت كرد و به آنان كمك‌هاي مالي و تسليحاتي ارائه مي‌داد اما هرگز عربستان به سوي مردم يمن گام برنداشت بلكه همواره با رؤساي عشاير، قبايل يا رؤساي احزاب و حكومت‌ها تعامل داشت.

زماني كه عبدالناصر به جمهوريخواهان يمن كمك مي‌كرد و لشكركشي كرد، عربستان به بازماندگان حكومت پادشاهي يمن كمك مي‌كرد و بعد از استقلال يمن و تشكيل جمهوري يمن، زماني از بخش شمالي يمن عليه جنوب كه در اختيار سوسياليست‌هاي يمن بود، حمايت مي‌كرد و زماني با جنوبي‌ها عليه مردم شمال يمن همكاري و كمك مي‌كرد.

آنچه عربستان از يمن مي‌خواهد درواقع يك همسايه آرام و بي‌ادعاست. درحالي‌كه عربستان بر 2 استان جيزان و نجران مسلط شده و آنها را به خاك خود ضميمه كرد. اين دو استان هم بر درياي سرخ اشراف دارند و هم داراي منابع اعلام نشده انرژي هستند.
با افزايش تنش‌ها در جهان عرب و آغاز آنچه بهار عربي ناميده مي‌شود مردم يمن هم قيام كردند و خواهان حضور مردم و بخش‌هاي مختلف جامعه در تصميم‌گيري‌هاي سياسي شدند.

در ميان اين تحولات در يمن، عربستان همواره به بخشي از اين گروه‌ها و عشاير كمك و عليه بخش ديگري آنها را بسيج مي‌كرد تا اينكه فرصتي ايجاد شد براي شكل‌گيري نيروهاي القاعده هم در جنوب و هم در مناطق مختلف. در ماه‌هاي اخير بعد از قدرت‌گرفتن حوثي‌ها، عربستان بار ديگر با حمايت از القاعده و بعد حمله به يمن، عليه مردم اين كشور دست به‌كار شد. ناگفته نماند كه عربستان با تجهيز حدود 50 سال تسليحات گوناگون و خريد آنها از آمريكا و ساير كشورها خود را براي چنين روزهايي آماده مي‌كرد و هرگز از اين تجهيزات و تسليحات عليه رژيم صهيونيستي و در حمايت از مردم فلسطين يا لبنان يا اردن يا سوريه استفاده نكرد. نهايتا رژيم صهيونيستي و آمريكا تنها استفاده‌كنندگان از اين همه كشتار و تخريب و ايجاد مشغوليت در محيط مشرف بر درياي سرخ تلقي مي‌شوند.