براساس گزارش ديسكاوري، دانستن اينكه رعد و برق تا چه‌اندازه مي‌تواند براي انسان‌ها خطرساز باشد، پرسشي ديگر را مطرح مي‌كند: كدام مناطق زمين بيشتر در معرض صاعقه قرار دارند؟ مهندسان ناسا پاسخ اين پرسش را در قالب نقشه‌اي جهاني ارائه كرده‌اند.
ماهواره‌هاي محاسبه بارش‌هاي گرمسيري يا TRMM و Orbview-1-Microlab ناسا در سال‌هاي 1998 تا 2013 اطلاعات تعداد و موقعيت مناطقي از جهان كه صاعقه در آنها رخ مي‌دهد را جمع‌آوري كردند. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد بخش‌هاي استوايي بيشتر در معرض وقوع صاعقه قرار دارند و البته صاعقه بيشتر در خشكي رخ مي‌دهد تا روي اقيانوس‌ها.
دليل اين رويداد به گفته ناسا آن است كه خشكي‌هاي زمين سريعتر از آب حرارت خورشيد را جذب كرده و گرم مي‌شوند و منجر به همرفت گرمايي قوي‌تر و ناپايداري اتمسفري شديد‌تر شده و در نتيجه توفان‌هاي رعد‌زا در اين مناطق بيشتر ايجاد مي‌شوند.
براساس نقشه كاملي كه ناسا از مناطق رعد‌خيز زمين فراهم كرده‌است، پررعد‌و برق‌ترين مناطق جهان درياچه ماراكيابو در شمال غرب ونزوئلا، جايي كه تركيبي از گرما،رطوبت و بادهايي كه از سوي كوهستان آندس وزيده مي‌شوند توفان‌هاي سهمگيني را ايجاد مي‌كنند؛ و همچنين شرق دور جمهوري دموكراتيك كنگو هستند.
گفته مي‌شود در منطقه درياچه ماراكيابو 300 شب از سال توفان‌هاي رعد‌زا رخ مي‌دهند و سالانه هركيلومتر از اين منطقه مورد اصابت 250 صاعقه قرار مي‌گيرد.