مقامات افغان در اواخر سال گذشته میلادی، گفته بودند در سراسر این کشور ۶۱ شهروند مبتلا به بیماری ایدز یا ویروس HIV مثبت را شناسایی و ثبت کرده‌اند و حالا شمار مبتلایان به ایدز به ۲۴۵ تن رسیده است.
این رقم در مقایسه با کشورهای همسایه، بسیار پایین است، اما افزایش سریع شمار مبتلایان به این بیماری ظرف 6 ماه گذشته، منجر به نگرانی مقامات افغان و سازمانهای جهانی شده است.
مقامات وزارت صحت عامه می‌گویند بانک جهانی به منظور حمایت از برنامه‌های بهداشتی دولت افغانستان و برای جلوگیری از گسترش بیماری ایدز، ۱۰ میلیون دلار در اختیار وزارت صحت قرار داده است.
دکتر سیف الرحمان، مسئول برنامه ملی مبارزه با ایدز در کابل گفته این بزرگترین رقمی است که تا به حال به منظور مبارزه با بیماری ایدز، در اختیار افغانستان قرار گرفته است و افزوده که وزارت صحت در نظر دارد این پول را بر اساس یک استراتژی 5 ساله به مصرف برساند. این در حالی است که در افغانستان، کمتر کسی را می‌توان یافت که در مورد ویروس HIV، بیماری ایدز و خطرات آن اطلاعات کافی داشته باشد.
مسئول برنامه ملی مبارزه با این بیماری گفت، وزارت صحت با کمک جامعه جهانی برنامه‌هایی را برای بالا بردن سطح آگاهی همگانی در مورد بیماری ایدز در دست دارد که شامل چاپ و پوستر و تهیه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی است.
آمار دقیقی از شمار مبتلایان به بیماری ایدز و یا ناقلان ویروس اچ آی وی در افغانستان در دست نیست، اما در گزارشی که در آستانه روز جهانی ایدز از سوی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد منتشر شد، اعلام شد که در صورتی که تدابیر جدی اتخاذ نشود، وضعیت ممکن است از کنترل خارج شود.
نگرانی عمده این است که با گسترش شمار معتادان تزریقی که از سوزنهای مشترک استفاده می‌کنند، ویروس اچ آی وی نیز گسترش می‌یابد.
ظرفیت محدودی در افغانستان برای به دست آوردن آمار وجود دارد و وزارت بهداشت فقط می‌تواند تعداد مبتلایان را تخمین بزند. حتی در شهرها، بسیاری از افغانها فقط به امکانات محدود درمانی و دارویی دسترسی دارند، بنابر این مردم این کشور ممکن است در اثر ابتلا به بیماری ایدز جان خود را از دست بدهند، بدون اینکه از بیماری خود آگاهی داشته باشند.
سازمان ملل متحد در این اواخر، برآورد کرده است که حدود یک میلیون معتاد به مواد مخدر در افغانستان وجود دارد. همچنین برآورد می شود حدود 7 هزار معتاد در این کشور، مواد مخدر تزریقی مصرف می‌کنند و شواهد نشان می‌دهد که استفاده از سوزن مشترک در میان این افراد، رایج است.