«مثل آب خوردن، اسمم را در كتاب گينس به ثبت رساندم!» ركورددار خوشنويسي بدون قلم جهان، اينها را مي‌گويد تا مبادا ركوردداران كشورمان تصور كنند وارد كردن نامشان در گينس رويايي بدون تعبير است.
«حميدرضا ابراهيمي» مشهور به «كاتب»، استاد خوشنويسي است كه با ناخن انگشت سبابه‌اش، جادو مي‌كند. اين خوشنوس، بدون قلم و تنها با استفاده از ناخن انگشت سبابه‌اش، بسيار استادانه نستعليق و ثلث را مي‌نويسد.
- دل كندن از قلم خوشنويسي
در شماره پشين سرنخ، گزارش پر و پيمان و مفصلي از آقاي كاتب كار كرديم. در ادامه، خيلي كوتاه در مورد آقاي كاتب مي‌گوييم و بعد مي‌رويم سر اصل موضوع يعني گينسي شدن آقاي خوشنويس.
آقاي ابراهيمي سال‌هاست كه خوشنويسي مي‌كند، 41 سال دارد و در شهرستان آباده استان فارس زندگي مي‌كند. مي‌گويد از 12 سالگي، خوشنويسي را نزد استاد بزرگ مرحوم بديع الله مرادي آغاز كرده است.
او بيش از دو دهه با قلم خوشنويسي كرد تا اينكه در سال 88 درست هنگامي كه مشغول كتابت قرآن بود اتفاقي رخ داد كه سرنوشت حرفه‌اي اين هنرمند را دستخوش تغيير و تحول كرد.به دنبال اين تغيير، حضور قلم ني در زندگي مرد خوشنويس كمرنگ شد، قلمش را كنار گذاشت اما خوشنويسي را نه!
- تحولي بزرگ در هنر خوشنويسي
آقاي كاتب مي‌گويد: اين فكر در يك لحظه به ذهنم خطور كرد. راستش مدت‌ها بود كه دلم مي‌خواست كاري بكنم كه در هنر خوشنويسي تحولي ايجاد شود.
رخوت و يكنواختي در اين هنر را لمس مي‌كردم، جاي خالي يك اتفاق تازه و بديع در هنر خوشنويسي احساس مي‌شد. اتفاقي كه دوباره اين هنر را احياء كند.
ابراهيمي آن روز به دستانش نگاه كرد و با خودش گفت تنها با ياري اين دست‌ها، مي‌تواند باني يك تحول بزرگ در هنر خوشنويسي شود.
دقايقي بعد ابراهيمي تيغ را برداشت و ناخن انگشت سبابه‌اش را درست مانند يك قلم ني يك و نيم سانتي تراش داد.
« تقريبا800 ساعت تمرين كردم تا توانستم خوشنويسي با ناخن را فرا بگيرم.»
اولين اثري كه آقاي خوشنويس با ناخن بر روي كاغذ آورد، سوره والعصر بود كه به صورت كتيبه‌اي بزرگ كتابت شد، كتيبه‌اي به ابعاد 50 در 300 سانتيمتر.
بعد مناجاتنامه امام علي (ع) در 4 صفحه به ابعاد 50 در 70 و همچنين كتابت قرآن 60 كيلوگرمي در 1000 شب و در ابعاد70 در 50 سانتيمتر. به گفته آقاي كاتب، طول نوشته‌هاي اين كتاب آسماني 8 كيلومتر است.
- ضمائم حيرت‌انگيز كتاب گينس!
كارنامه كاري آقاي كاتب سرشار از آثاري است كه با ناخن خوشنويسي شده است. خوشنويس بي‌قلم ايراني، مي‌دانست كه تنها كسي است كه در جهان مي‌تواند با ناخن خوشنويسي كند.به همين خاطر از سال گذشته تلاش كرد هر طور شده نامش را در كتاب ركوردهاي جهان به ثبت برساند.
ابراهيمي در اين باره مي‌گويد:« تمام ركوردداران دنيا براي ثبت نامشان در كتاب ركوردهاي دنيا تلاش مي‌كنند آنها با اين كارشان مي‌خواهند توانمندي‌هاي خود و مردم كشورشان را به رخ جهانيان بكشند.
افسوس، افسوس كه نام خيلي از ركوردداران كشورمان در ضمائم كتاب گينس است، ضمائم اين كتاب مخصوص ثبت ركوردهاي بي‌نظيري است كه اگر اينها نباشند كتاب گينس ناقص است.
نويسندگان و گردآورندگان اين كتاب به اجبار نام بزرگان ركورددار را در اين قسمت، خيلي كوتاه و بدون عكس مي‌آورند. در حالي كه اگر ركوردداران كشورمان كمي همت كنند اسم‌شان از ضمائم كتاب، به قسمت اصلي انتقال داده مي‌شود.
اگر اينگونه شود، به جرات مي‌توان گفت در بخش قابل توجهي از اين كتاب، نام ركوردداران ايراني خواهد درخشيد. من به سهم خودم تلاش كردم تا نامي از يك ايراني در كتاب گينس نوشته شود.»
آقاي كاتب در پايان از برنامه هوشمندانه و جالب آينده‌اش مي‌گويد:« قرار است منشور سازمان ملل را با ناخن به نستعليق بنويسم تا در سالن اجلاس سازمان ملل نصب شود.»
- چطور گينسي شدم؟
آقاي ابراهيمي در ادامه از مراحل گينسي شدن مي‌گويد، از اينكه چطور توانسته نامش را در كتاب ركوردهاي جهان به ثبت برساند:« آبان ماه سال گذشته بود كه براي اين كار اقدام كردم.
راستش هيچ اطلاعاتي در اين زمينه نداشتم. از اينترنت كمك گرفتم. كمي جستجو كردم و وارد سايت گينس شدم.
با توجه به آنكه در ايران زندگي مي‌كردم بر اساس آنچه كه در سايت نوشته شده بود براي ثبت ركورد بايد به كشور امارات سفر مي‌كردم و در آن كشور مراحل ثبت ركورد را پشت سر مي‌گذاشتم اما براي من مقدور نبود كه به اين كشور سفر كنم اما تلاش كردم تا اينكه بالاخره توانستم با نماينده گينس در امارات تلفني صحبت كنم.
در آن مكالمه تلفني، نماينده را متقاعد كردم كه از طريق پست مدارك و مستندات كتبي و تصويري را در رابطه با ركوردم ارسال كنم. از پشت تلفن، نماينده گينس گفت كه اگر مدارك ارسالي كامل باشد شايد بتوان غير حضوري اين ركورد را ثبت كرد.
من تمام اخبار و گزارش‌هايي كه در رسانه‌هاي مختلف از روزنامه و سايت گرفته تا برنامه‌هاي تلويزيوني كه درباره كارهاي من پخش شده بود را براي نماينده گينس ارسال كردم. همه اين مدارك در 4 دي وي دي جمع‌آوري شده بود.
مدتي از ارسال مدارك مي‌گذشت تا اينكه اسفندسال گذشته از امارات با من تماس گرفتند و گفتند كه مدارك كافي است و تنها بايد هزينه ثبت ركورد را در اين كتاب پرداخت كنم، هزينه‌اي حدودا 5 ميليون تومان. اين مبلغ را به حساب خاص آنها واريز كردم و نامم در كتاب ركوردهاي جهان ثبت شد.»
منبع:همشهري سرنخ