به گزارش خبرنگار مهر از كارگاه مديريت پايگاه‌هاي ميراث جهاني، محمدحسن طالبيان گفت: در ايران ۱۷ اثر جهاني داريم كه برخي از آنها به‌صورت زنجيره‌وار ثبت شده؛ مانند ۹ باغ ايراني و كليساها.
طالبيان افزود: روند ثبت حريم آثار تاريخي طي سال‌هاي ۱۳۱۰ تا ۱۳۹۲ نشان مي‌دهد كه مدتي با تخريب آثار مواجه بوديم و به اين نتيجه رسيديم تا آثار داراي شماره ثبت نباشند نمي‌توان نسبت به پيامدهاي پيش آمده اعتراض كرد. به گفته او، اكنون از ۳۲ هزار اثر ثبتي حدود ۲ هزار اثر تعيين حريم شده‌اند و سرعت ثبت حريم بيشتر شده است. طالبيان همچنين به نحوه مديريت در مجموعه جهاني پارسه و پاسارگاد اشاره كرد و گفت: حدود ۶۰۰ هكتار زمين اطراف پارسه به اين مجموعه وابسته است.
وي با اشاره به شناسايي حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ مكان، محوطه و سايت تاريخي بين پارسه و پاسارگاد گفت: در سال ۸۰ وقتي هنوز پايگاه جهاني تخت‌جمشيد شكل نگرفته بود محدوده بين تخت‌جمشيد و پاسارگاد را طي كرديم، آن وقت بود كه متوجه شديم سد سيوند در حال ساخت است. متهم بوديم به اينكه چرا اجازه نمي‌دهيم اين سد ساخته شود. حفاري‌هاي مختلفي انجام شد و فراخوان بين‌المللي براي تخت‌جمشيد و پاسارگاد داديم.
اهميت اين محدوده تاريخي را براي همه بيان كرديم و توانستيم به عوامل ساخت سدها اعلام كنيم كه تاج سد سيوند و سطح آبگيري آن را پايين بياورند. وي با تأكيد بر اينكه بند هخامنشي با احداث سد سيوند از بين رفت و سد جاي آن را گرفت، افزود: مجموعه‌اي در شمال غرب تخت‌جمشيد وجود دارد كه ممكن است دروازه ايشتار باشد. اين مجموعه قبل از تخت جمشيد و با تكنولوژي عيلامي ساخته شد و نشان مي‌دهد كورش از كجا برخاست و چه الگوهاي معماري و شهرسازي‌اي داشت.