شهناز شهبازی بازیگر سینما و تلویزیون که نزدیک به بیست سال است در عرصه هنر فعالیت دارد در گفتگو با خبرنگار مهر درباره علل کم کاری اش عنوان کرد: من از سال ۷۵ و با بازی در سه قسمت از سریال «خانه سبز» وارد عرصه بازیگری شدم و در طول چند سال فعالیتم با کارگردان هایی چون کیانوش عیاری، ابوالحسن داودی، فریدون حسن پور، سیروس مقدم، سعید سلطانی، بیژن بیرنگ، مرحوم مسعود رسام و... کار کردم اما هشت سال پیش و بعد از ازدواج با همسرم شاهین باباپور پیشنهادات سینمایی و تلویزیونی كم شد. خیلی از دوستان کم لطف، چون همسرم کارگردان است به من پیشنهاد کار نمی دادند و فکر می کردند من فقط در کارهای همسرم بازی می کنم در حالی که من قبل از ازدواجم هم بازیگر بودم.
شهبازی که چندی پیش در سری دوم سریال «ستایش» ایفای نقش کرده بود، تاكید کرد: متاسفانه كسی به انتقادات و پیشنهادات اهمیتی نمی دهد و گوش شنوایی نیست. این روزها شاهد حضور بازیگرانی كه پشتوانه مالی دارند و به صورت اتفاقی وارد این عرصه می شوند، هستیم. به این مساله باید به عنوان یک معضل نگریست چون این رویه اگر مرسوم شود نوعی بیعدالتی در هنر رایج میشود.
این بازیگر با اشاره به تجربه تلخی که چندی پیش در مواجهه با یک دستیار کارگردان داشته است، عنوان کرد: چندی پیش سیروس مقدم برای ایفای نقش در یکی از سریال هایش من را انتخاب کرده بود. دستیار آقای مقدم که الان کارگردان شده و در تلویزیون هم فعالیت زیادی داد با من تماس گرفت تا درباره مبلغ قرارداد صحبت کنم که البته فکر نمی کنم این کار جزو وظایف او بود. وقتی من مبلغ دستمزدم را بیان کردم او با بی ادبی با من صحبت کرد که انگار قرار است خودش این دستمزد را پرداخت کند. وی شروع کرد به تحقیر کردن من و بارها بیان کرد که الان کسی دیگر تو را نمی شناسد و دیگر فراموش شده ای.
وی ادامه داد: این رفتار باعث ناراحتی و دلخوری شدید من شد. با وجود اینکه من سال ۷۶ در سریال «روزهای زندگی» با آقای مقدم کارکرده بودم و وی شناخت کافی از بنده داشت ولی متاسفانه به حرف دستیارش اکتفا کرده و من را رد کرد. بسیار جای تاسف دارد که این روزها بسیاری از کارگردان ها در انتخاب بازیگرها منفعل شده اند و میدان دست دستیارهای کارگردان است و آنها هم به صورت سلیقه ای افراد را انتخاب یا حذف می کنند. سابقه کار افراد برای آنها مهم نیست و گاهی طوری با تو رفتار می کنند که گویی هیچ وقت نبودی. اما معتقدم هر کسی که شایستگی داشته باشد و وارد سینما شود قطعا جای خود را پیدا می کند.
بازیگر سریال «خانه سبز» تاكید كرد: به هر قیمتی حاضر نیستم کار کنم چون به واسطه چشم و ابرو یا پول و پارتی وارد این حرفه نشدم و مثل خیلی دیگر از بازیگران بسیار سختی کشیدم تا به اینجا رسیدم هرچند از موقعیت فعلی راضی نیستم.
شهبازی در پایان متذکر شد: بارها شده كه برای کار در سریالی پذیرفته شدم اما بعد مطرح شده که شبکه تاكید دارد باید از بازیگران چهره استفاده شود. این صحبت ها یعنی اینکه تو وجود نداری. قطعا به آنهایی كه چهره هستند فرصتی داده شده تا تبدیل به چهره شوند پس چرا این فرصت را به ما نمی دهند؟
بازیگر سریال «پاتوق» با اشاره به علاقه اش به کارگردانی درباره حضور در کارهای همسرش گفت: همکاری من در کارهای همسرم یک امر کاملا عادی است و دور از باور نیست چرا که زوج های هنری فراوانی در این عرصه با هم همکاری دارند و در عین حال به صورت مجزا نیز فعالیت می کنند اما متاسفانه همکاری من با همسرم مزید بر علت کم کاری بنده شده است. البته در جامعه هنری امروز بازیگری تنها استعداد و توانایی نیست گاهی شانس بسیار تاثیرگذارتر از همه چیز است پس شاید این اتفاقات تنها دلیل بدشناسی من باشد.
وی با اشاره به خصوصیات هنرمندان، مردمداری و اخلاق گرایی را مهمترین ویژگی آنها دانست و گفت: بازیگر باید نسبت به این حرفه عشق داشته باشه كه در غیر این صورت دوام نمی آورد و نباید این نکته را فراموش کنیم كه انرژی و حمایت مردم به هنرمند معنا می دهد.
شهبازی با اشاره به اینکه سینما، تلویزیون و تئاتر مکمل هم هستند، یادآور شد: قطعا تجربه نقش های متفاوت برای یک بازیگر بسیار جذابتر از کلیشه شدن در یک نقش است. معتقدم هر نقشی که توسط بازیگری ایفا می شود درصدی از جسم و روح خود بازیگر را در خود دارد و باقی آن با تکنیک و شخصیت پردازی درست اجرا می شود. علاقمندم نقش های متفاوتی را تجربه کنم ولی در نهایت اگر احساس کنم نقشی که به من پیشنهاد شده است از شخصیت واقعی ام دور است و هیچ ارتباط حسی و روحی با آن برقرار نمی کنم یا آن را نمی فهمم از بازی کردن در آن نقش خودداری می کنم.
وی در پایان با ابراز امیدواری از اینکه روزی برسد که هیچ هنرمندی مخصوصا پیشکسوتان از بیکاری و معضل مالی در عذاب نباشند، گفت: جامعه هنری فقط همین سوپراستارها و چهره ها و دانه درشت ها نیستند بلکه عزیزان دیگری هم هستند که کار می کنند ولی با مشکلات فراوانی از جمله بیکاری، مشکلات مالی، بیمه، مسکن و ... دسته و پنجه نرم می کنند. این مشکلی است که باید مسئولان به آن توجه کنند.