به نوشته هلث‌دی این آکادمی اعتقاد دارد که پزشکان و سایر کارشناسان مراقبت بهداشتی باید به آموزش والدین و جامعه در این مورد بپردازند. خط مشی‌هایی بر اساس منع کودک از رفتن مدرسه تا زمانی که رشک (تخم شپش) در موها یافت نشود، نباید به اجرا درآیند.
آکادمی متخصصان اطفال می‌گوید کودکانی که در موهای‌شان شپش یا رشک پیدا می‌شود، می‌توانند روز مدرسه را به پایان برسانند.
برای درمان گزینه اول برای از بین بردن شپش‌های زنده فعال با استفاده از داروهای بدون‌نسخه حاوی پرمترین یک درصد یا پیرترین‌ها هست. پس از استعمال این داروها روی موها والدین باید زدودن رشک و شانه زدن مرطوب را دنبال کنند. این درمان باید در صورت نیاز در روز نهم و یک بار دیگر در روز هجدهم تکرار شود.
در مناطقی که مقاومت شپش به چنین فراورده‌هایی شناخته شده است، یا هنگامی اقدامات درمانی ناموفق می‌ماند، والدین باید با دکترشان درباره تجویز داروهای نسخه‌ای جدید مانند اسپینوساد یا ایورکتین موضعی مشورت کنند.
دکتر داسی لیدر، رئیس بخش کودکان در بیمارستان دانشگاهی استیتن آیلند در شهر نیویورک می‌گوید بسیاری از گونه‌های شپش سر از هم اکنون به پرمترین مقاوم شده‌اند.
او گفت: «بسیاری از این مهمانان ناخواسته پوست سر به آسانی با این درمان‌ها مدت‌ها مورد استفاده و بی‌خطر کشته نمی‌شوند. پرمترین ممکن است به عنوان شروع هنوز شروع خوبی باشد- این دارو بی‌خطر و ارزان و و بدون نسخه قابل‌تهیه است. اما اگر شپش‌ها به آن مقاوم شده باشند، متخصص اطفال گزینه‌های دیگری برای غلبه بر شپش‌ها در اختیار دارد.»
آکادمی متخصصان اطفال می‌گوید اگر شپش سر در یک عضو خانواده یافت شود، همه اعضای خانه باید درمان شوند. استفاده از حشره‌کش‌های خانگی توصیه نمی‌شود، اما شستن روبالشی‌ها و سایر اقدامات بهداشتی توصیه می‌شود.
همچنین آموزش کودکان درباره عدم استفاده مشترک از اقلام شخصی مانند شانه، برس و کلاه می‌تواند به کاهش خطر شپش سر کمک کند.
دکتر لیدر در این باره می‌گوید: «واقعیت دیگر نهفته در این راهنما که ارزش تاکید را دارد، این است که هیج درمانی جایگزین روش قدیمی و مناسب رشک‌زدایی نمی‌شود. جدا کردن دستی هر شپش یا رشک باقیمانده هنوز موثر است و ممکن است هیچگاه هم کنار گذاشته نشود.»