براساس گزارش گاردين،اين گزارش‌ها به دوراني تعلق دارند كه تواين در سن‌فرانسيسكو كرونيكل مشغول روزنامه‌نگاري بوده‌است. بسياري از اين گزارش‌ها قدمتي درحدود 150 سال دارند.
تواين برخي از اين گزارش‌ها را در دوراني كه اين روزنامه سن‌فرانسيسكو دراماتيك كرونيكل ناميده مي‌شده نوشته‌است. در آن دوران وظيفه ديگر تواين اين بود كه هرروز گزارشي دو هزار كلمه‌اي نوشته و آن را با كمك دليجان براي دفتر روزنامه تريتوريال انترپرايز واقع در ويرجينياي نوادا ارسال كند تا در روزنامه چاپ شود. موضوع گزارش‌هاي وي متفاوت بودند، از پليس سن‌فرانسيسكو گرفته تا حوادث معدن.
باب هيرست دبير پروژه مارك‌تواين كاليفرنيا بركلي اين مقاله‌ها و گزارش‌ها را به واسطه جستجو در ميان دفتر‌هاي يادداشت و آرشيو روزنامه‌هاي غربي كشف كرده‌است. سبك خاص نوشتاري تواين به تاييد اعتبار و اصالت گزارش‌هاي بدون نامي كه كشف شده‌بودند كمك زيادي كرد.
هيرست مي‌گويد ديجيتال‌سازي آرشيو روزنامه‌ها مانند بازكردن در يك جعبه بزرگ شكلات است زيرا امكان دنبال كردن رد‌پاي تواين را در ميان مقاله‌ها و گزارش‌هاي روزنامه‌ها فراهم آورده‌است، كاري كه انجام آن با استفاده از ميكروفيلم‌ها امكان‌پذير نبوده‌است.
به گفته هيرست اين گزارش‌ها در دوران سرگرداني و ترديد زندگي تواين نوشته شده‌اند، دوراني كه وي درتلاش بود تا مسير زندگي خود را تعيين كند. اين دوران براي تواين بسيار بحراني بود زيرا تا سي‌سالگي‌اش فاصله چنداني نداشت اما هنوز نمي‌دانست كه مي‌خواهد چه‌كاري را دنبال كند.
وي در برابر طنز‌نويس شدن به شدت مقاومت مي‌كرد، زيرا در آن دوران طنز‌نويسي در ميان نويسندگان از سطح پاييني برخوردار بود. تواين در آن دوران به شدت زير قرض بود، به يك دائم‌الخمر تبديل شده بود و حتي به برادرش گفته بود مي‌خواهد خودكشي كند.