موافقان اين طرح همان زمان اعلام مي‌كردند كه مديران سازمان ميراث فرهنگي خود را به هيچ مقام و نهادي پاسخگو نمي‌دانند و هر كاري دلشان مي‌خواهد انجام مي‌دهند بدون آنكه مورد بازخواست قرار بگيرند. حالا امروز اعضاي كميسيون اجتماعي مجلس بار ديگر طرح تبديل سازمان ميراث فرهنگي به وزارتخانه را روي ميز قرار داده‌اند تا پس از سال‌ها يك‌بار ديگر چالش بر سر تبديل سازمان ميراث فرهنگي به وزارتخانه آغاز شود.
اما آيا مشكل سازمان ميراث فرهنگي با تبديل شدن آن به وزارتخانه حل خواهد شد؟ آيا تبديل سازمان ميراث فرهنگي به وزارتخانه وضعيت مديريتي آن‌را بهبود مي‌بخشد؟ آيا راه‌حل پاسخگويي سازمان ميراث فرهنگي به نهادهاي ناظر تبديل آن به وزارت ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري است؟
سيد احمد محيط طباطبايي جانشين ايكوم و از معاونان سابق سازمان ميراث فرهنگي با اشاره به نحوه شكل‌گيري اين سازمان به همشهري مي‌گويد: بهتر و بدتر شدن وضعيت سازمان ميراث فرهنگي به نگاهي است كه به اين سازمان مي‌شود و مهم اين است كه اين سازمان چه مرتبه و جايگاهي در جامعه دارد؟
او در يادآوري تشكيل سازمان ميراث فرهنگي گفت: زماني بود كه سازماني به نام ميراث فرهنگي وجود نداشت. ولي زماني كه وزارت معارف تشكيل شد يك نقطه عطف داشت و آن صنايع مستظرفه بود كه اين بخش مرادف بود با كل وزارت معارف و امروز تبديل به يك گروه كوچك در سازمان ميراث فرهنگي شده است.
به‌گفته سيداحمد محيط طباطبايي، تغييرات بعدي به آنجا رسيد كه وزارت فرهنگ و هنر وقت تبديل به تشكيلات اصلي سازمان ميراث فرهنگي شد و بخشي از سازمان ميراث فرهنگي نيز در قالب انجمن آثار ملي و سازمان ملي حفاظت و نظاير آن خارج از تشكيلات دولت ولي زير چتر حاكميتي فعاليت مي‌كرد كه از جايگاه خوبي برخوردار بود. جالب آنكه انجمن آثار ملي 5دهه مديريت مستدام داشت.
او گفت: تغييرات وزارت فرهنگ و هنر به‌دليل بهره‌برداري سياسي از موضوع ميراث فرهنگي در قبل و بعد از انقلاب صدمات سختي به ميراث فرهنگي زد و موجب شد بخش ميراث فرهنگي به‌عنوان تشكيلات اصلي وزارت فرهنگ و هنر جمع شود و دفاتري مثل اداره نگارش يا اداره نظارت تبديل به معاونت شوند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي شكل بگيرد.
سيداحمد محيط طباطبايي ادامه داد: ميراث فرهنگي در بدو تشكيل زيرمجموعه وزارت علوم در معاونت علمي بود و فعاليت‌هاي خوبي تا دهه80 انجام داد. اما از زماني كه ميراث فرهنگي با گردشگري ادغام شد تا به امروز كارنامه خوبي از فعاليت‌هاي آن وجود ندارد.
طباطبايي مي‌گويد: جنس ميراث فرهنگي از گردشگري جداست. به‌گفته سيداحمد محيط طباطبايي اينكه سازمان ميراث فرهنگي سازمان باشد يا وزارتخانه مهم نيست. مهم اين است كه بايد توسط اهل آن اداره شود و نگاه جامعه به موضوع ميراث فرهنگي نيز اهميت بيشتري دارد.
محيط طباطبايي بار ديگر با تأكيد بر لزوم وجود جاي خالي انجمن آثار ملي گفت: سازمان ميراث فرهنگي نبايد با گردشگري و صنايع‌دستي ادغام مي‌شد. بنابراين مي‌تواند به جاي وزارتخانه يك معاونت زيرمجموعه رئيس‌جمهوري باشد با 3سازمان مختلف!
ناصر گلدوست معاون انجمن صنفي دفاتر خدمات مسافرت هوايي و جهانگردي ايران از انجمن‌هاي قديمي گردشگري در ايران نيز به همشهري مي‌گويد: سال‌هاي گذشته نيز خواستند سازمان ميراث فرهنگي را مستقل كنند اما هر از گاهي رئيس سازمان و معاونان و مديران آن تغيير مي‌كردند و هيچ سازماني به اندازه سازمان ميراث فرهنگي تغييرات نداشت.
او مي‌گويد: تغيير مديريت چيزي جز ركود در سازمان ميراث فرهنگي به همراه نداشت. چون تا يك مدير عوض مي‌شد 4ماه سكوت مي‌كرديم تا او با مديريت در اين سازمان آشنا شود.
ناصر گلدوست نيز همچون سيداحمد محيط طباطبايي معتقد است كه مديريت سازمان ميراث فرهنگي بايد توسط فردي از درون تشكيلات اين سازمان انجام شود.
ناصر گلدوست مي‌گويد: بايد يك عزم جدي براي توسعه فعاليت‌هاي سازمان ميراث فرهنگي وجود داشته باشد كه متأسفانه شاهد آن نيستيم.
او حوزه گردشگري در سازمان ميراث فرهنگي را مثال مي‌زند و مي‌گويد: مديران زيرمجموعه حتي در موضوع نمايشگاه‌ها نيز شخصي عمل مي‌كنند.
به‌گفته گلدوست شايد اگر سازمان ميراث فرهنگي تبديل به وزارتخانه شود وضعيت آن بهتر باشد اما بازهم اگر عزمي جدي براي توسعه فعاليت‌هاي سازمان ميراث فرهنگي وجود نداشته باشد حتي وزارتخانه شدن آن سازمان دردي را دوا نمي‌كند.
او مي‌گويد: مديران سازمان ميراث فرهنگي هيچ‌گاه پاسخگو نبوده‌اند و بخش خصوصي در صنعت گردشگري كه تمامي بار اين صنعت را بر دوش مي‌كشد واقعا نمي‌داند بايد با چه‌كسي صحبت كند.
به‌گفته ناصر گلدوست فرصت‌سوزي‌ها در بخش گردشگري به بهانه نبود بودجه تنها به ضرر درآمدهاي كشور و بخش خصوصي كشور است.