تولد روابط عمومی در ایران به معنا و مفهوم امروزی آن به نیمه مرداد ماه 1332 هجری شمسی برمی‌گردد، زمانی که مرحوم دکتر حمید نطقی در شرکت سابق نفت ایران در 15 مرداد ماه 1332 نخستین واحد روابط عمومی در ایران را بطور رسمی راه‌اندازی کرد. البته قبل از آن در وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی بخشی با عنوان «دفتر اطلاعات و مطبوعات» وجود داشت که رابط میان سازمان دولتی و مطبوعات بود و این دفتر پس از ملی شدن صنعت نفت به نام «روابط عمومی» تغییر نام یافت.
اولين تلاش‌ها براي وضع مقررات مربوط به روابط عمومی در ایران به سال 1348 شمسی برمي‌گردد كه بنا به پیشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردی و با تصویب هیئت وزیران، نام دفاتر اطلاعات و انتشارات در تمامی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و وابسته به دولت به اداره «اطلاعات و روابط عمومی» تغییر یافت.
در تاریخ 28 اسفند ماه 1353 شمسی نيز اولین آیین‌نامه روابط عمومی تحت عنوان «واحدهای اطلاعات و انتشارات روابط عمومی وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی» بنا به پیشنهاد وزارت اطلاعات و جهانگردی (فرهنگ و ارشاد) به تصویب رسید که در آن ضمن لحاظ روابط عمومی برای هر وزارتخانه و موسسه دولتی، بر وظایف این واحد و نیز واحدهای اطلاعات و انتشارات وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی در مواردی چون نشر اخبار، امور تبلیغاتی و بازرگانی، برنامه‌های ارتباطی و اطلاعاتی و انتشاراتی و سمعی و بصری، تنویر افکار عمومی، هماهنگی مصاحبه‌های مسئولان، انتشار جوابیه‌های مطبوعاتی و اعلام وعده‌های مسئولان و نتایج آن به وزارت اطلاعات و جهانگردی تصریح شده بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اولین بخشنامه روابط عمومی در 16 اردیبهشت 1364 صادر شد که نهایتا با مصوبه جلسه 16 تیر ماه همان سال هیئت دولت تلاش کرد که روابط عمومی‌ها را به فعالیت‌های اصلی خود بازگرداند. در همین زمینه می‌توان به بخشنامه دولت در 23 خرداد 1374 نیز اشاره کرد که جایگاه و خطوط کلی وظایف روابط عمومی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی را مشخص کرده بود.
در 23 اردیبهشت ماه 1386 نیز آیین‌نامه نحوه فعالیت، وظایف و اختیارات روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی صادر شد. و بالاخره می‌توان گفت از آخرین مواردی که دولت در این زمینه اقدام کرده است اصلاح آئین‌نامه نحوه فعالیت، وظایف و اختیارات روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی در 24 مهر ماه 1391 است.
البته تشکیل شورای اطلاع‌رسانی در هر دستگاه دولتی که آئین‌نامه آن در جلسه مورخ 3 تير ماه 1377 در شورای اطلاع‌رسانی دولت به تصویب رسید و در آن به چگونگی تعیین و حدود وظایف سخنگو در سازمان‌های دولتی و تشکیل شورای اطلاع‌رسانی در آن سازمان‌ها اشاره دارد را مي‌توان در قلمروي مقررات ناظر بر روابط عمومي‌ها محسوب كرد.