رئيس سازمان نظام پزشكي در اين كنگره با اشاره به اقدامات شوراي‌عالي بيمه، حمايت بيمه‌هاي پايه در اين زمينه را ناكافي ارزيابي كرد و گفت: در منطقه مديترانه شرقي يكي از كشورهاي پيشرو و پيشقراول در بيولوژي و مسائل جدي نوين توليد مثل هستيم و بخش زيادي از آن متأثر از فقه پويا و ديناميك شيعه است كه به‌خصوص در بخش سلول‌هاي بنيادين استفاده از ظرفيت‌هاي آزمايشگاهي و بحث كمك باروري به‌صورت گشاده‌دستي مددرسانده تا اين مهم حاصل شود.
دكتر عليرضا زالي با اشاره به آسيب‌شناسي اجتماعي در زمينه ناباروري افزود: در بالا رفتن سن ازدواج از نظر پزشكي و فيزيولوژي با آسيب‌هاي جدي روبه‌رو هستيم درحالي‌كه شانس بروز سقط‌هاي مكرر زير سنين 30سالگي كمتر از 10درصد است اين ميزان در سنين بالاي 30سالگي به 40درصد مي‌رسد. از طرف ديگر باروري بعد از 35سالگي به‌صورت تصاعدي كاهش پيدا مي‌كند بنابراين بالا‌رفتن سن ازدواج از نظر پزشكي مخاطراتي دارد.تغذيه، سندروم متابوليك، استرس، آلودگي هوا و آلاينده‌هاي محيطي ميتواند در باروري زنان و مردان اثرات نامطلوب بگذارد.
وي با بيان اينكه آلودگي هوا به‌طور مشخص در فيزيولوژي اسپرم‌ها اثرات نامطلوب مي‌گذارد، توضيح داد: استفاده از عوامل دخاني و سيگار نيز به‌ويژه اگر در سنين پايين شروع شود بر ظرفيت توليد مثل دختران و پسران تأثير منفي مي‌گذارد.
زالي گفت: متأسفانه ميزان ناباروري در دنيا بين 8تا 12درصد است درحالي‌كه مطالعات نشان مي‌دهد نرخ ناباروري در كشور حدود 20درصد است. رسانه‌هاي عمومي بايد به ترويج اين نگاه عمومي كمك كنند. ناباروري و نداشتن فرزند و محروميت از داشتن آن مختص بانوان نيست، 35درصد از علل تام ناباروري مربوط به مردان است. از طرفي در زنان 25درصد از عوامل مؤثر در مجموعه‌اي كه منجر به ناباروري مي‌شود قابليت اصلاح قطعي دارد. بايد اول از زنان ايراني انگ‌زدايي كنيم. حدود 5درصد از علل ناباروري ناشناخته است و اگر آن را كنار بگذاريم تقريباً سهم مردان و زنان به هم نزديك مي‌شود و اينكه درمان ناباروري را اول از مردان شروع مي‌كنيم به‌دليل ساده‌بودن درمان در آنهاست.
در اين همايش همچنين معاون امور زنان و خانواده رياست‌جمهوري تأكيد كرد: فشار رواني و اجتماعي ناباروري بر خانواده‌هاي نابارور، به‌ويژه زنان است و در فرهنگ ما همواره مسئوليت ناباروري متوجه زنان بوده است.
شهيندخت مولاوردي با بيان اينكه برخي از خانوادهها به‌دليل ناباروري و نداشتن فرزند ازهم مي‌‌پاشند، گفت:حدود 20درصد از زوجهاي جامعه نابارورند و اين بدان معناست كه ما با بخش بزرگي از خانوادهها مواجه هستيم كه دغدغۀ داشتن فرزند دارند و براي رفع مشكل ناباروري خود نيازمند حمايتند. حمايت از بيماران نابارور به شكل‌هاي گوناگون قابل انجام است؛ از يك سو، هزينههاي درمان ناباروري گران است و دولت ميتواند با همكاري وزارت بهداشت و سازمان تأمين اجتماعي به كمك زوجهاي نابارور بيايد و با تحت پوشش بيمه قراردادن بخشي از هزينههاي درمان اين زوج‌‌ها را ياري كند.