از حالت S.P بیشتر برای بازی‌های آفلاین استفاده میشود. این در حالی است که امروزه خیلی از بازی‌ها قابلیت S.P رادارند.
در اکثر بازی‌های کامپیوتری غیر از حالت تک نفره حالت‌های دیگری نیز وجود دارد که توانایی کنترل چندین آواتار را دارا است.
حالت تک نفره در مقابل حالت چند نفره قرار می‌گیرد این دو کاملا بر خلاف یکدیگرند چون در حالت چند نفره بیشتر بر مهارت‌های گروهی تمرکز میشود.
در حالت S.P بازیکن تنها قادر به کنترل یک شخصیت است و این بازی‌ها اغلب از نوع گیم پلی خطی تشکیل می‌شوند و کنترل دیگر عناصر بازی بر عهده‌ی هوش مصنوعی بازی است.
از حالت تک نفره بیشتر در سبک‌هایی نظیر RPG و Hack And Slash و F.P.S استفاده میشود که باعث زیبایی این سبک‌ها می‌گردد.
در حالت آنلاین هم می‌توان شاهد قابلیت S.P بود به طوری که بازیکن‌ها فقط کنترل یک کاراکتر را در فضای مجازی دارند.
خط داستان در حالت تک نفره بیشتر تکیه بر کسب تجربه و خلق تصاویر و لحظه‌های واقعیت‌پذیر است. وجود شخصیت‌های غیر قابل پیش بینی در خط اصلی داستان باعث تاثیر‌گذاری بروی این سبک شده است که ممکن است این شخصیت‌ها تبدیل به دوست یا دشمن بشوند و این نقطه مقابل بازی‌های چند نفره است که تمرکز چندانی بروی شخصیت‌های بازی ندارد.
کاراکتر‌ها در حالت S.P به صورت طبیعی تعریف میشود یعنی دارای انواع نوع احساسات هستند. این تعریف باعث میشود که بین شخصیت‌های بازی تعامل اجتماعی صورت گیرد.
نداي وظيفه:ارواح
آخرين بازمانده‌هاي ما