سايت رسمي پزشكي قانوني كشور با انتشار گزارشي درباره تلفات رانندگي در ايران در 17سال گذشته نوشت:واحد آمار سازمان پزشكي قانوني در سال 1376تأسيس و گردآوري آمار از سال 1377آغاز شده و پيش از آن آمار مستندي در اين سازمان وجود ندارد.براساس اطلاعات موجود در اين سازمان از سال 1377تا پايان سال 1393در مجموع 362هزار و 784نفر در حوادث رانندگي جان خود را از دست داده‌اند كه از اين تعداد 289هزار و 543نفر مرد و 73هزار و 241نفر زن بودند. بر اين اساس، متوسط مرگ‌هاي ناشي از تصادفات رانندگي در 17سال گذشته، 21هزار و 340بوده و از سال 1391آمار مرگ‌هاي ناشي از حوادث رانندگي به زير 20هزار نفر رسيده است.
در اين 17سال بيشترين آمار تلفات حوادث رانندگي با 27هزار و 755نفر در سال 1384و كمترين آن با 14هزار و 984نفر در سال 1377ثبت شده است. در سال گذشته نيز آمار تلفات حوادث در مقايسه با سال قبل از آن با كاهش 11.4درصدي مواجه بود و از 17هزار و 994نفر در سال 1392به 16هزار و 872نفر در سال گذشته رسيد.
در همه اين سال‌ها انواع تروما‌ها و مخصوصا ضربه سر از مهم‌ترين دلايل مرگ ايراني‌ها در تصادف‌هاي رانندگي بوده‌اند. مرگ 362هزار ايراني از سال 77تا‌كنون در حوادث رانندگي در ايران در حالي است كه نخستين مرگ در اين حوادث مربوط به سال 1305است.«غلامحسين درويش» از موسيقي‌دانان معروف ايراني نيمه شب دوم اسفند سال 1305، وقتي سوار يك درشكه 2 اسبه بود پس از ورود به خيابان سپه با اتومبيل مظفرالدين شاه تصادف كرد. اسب‌هاي درشكه درجا تلف شدند و درويش خان هم پس آنكه 5روز در بيمارستان نظميه تهران بستري بود به‌دليل ضربه مغزي فوت شد.