بعد از جلسه چهارشنبه شب گذشته شورايعالي انقلاب فرهنگي اعلام شد پس از اين بررسي صلاحيت روساي دانشگاهها در كميتهاي 5نفره مركب از رئيس نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه، وزير بهداشت، وزير علوم و دبير و رئيس هيأت نظارت و بازرسي شورايعالي انقلاب فرهنگي انجام خواهد شد.اختلاف نظردرباره اين ماجرا آنقدر زياد بود كه پنجشنبه گذشته به موضوع گفتوگوي ويژه خبري شبكه2 تبديل شد.
در اين مناظره حسين كچوئيان و شهيندخت مولاوردي اعضاي شورايعالي انقلاب فرهنگي بهعنوان مخالف و موافق صحبت كردند. حسين كچوئيان در اين برنامه با اشاره به اينكه در گذشته فرايند دقيق و سريعي وجود داشت كه ظرف 10دقيقه نزديك به 10رئيس دانشگاه تعيين ميشد، تراكم ايجاد شده در دستوركار جلسات را بهدليل معرفي نشدن رئيس دانشگاهها دانست.وي با اعلام اينكه و اگر اين امر بهطور طبيعي انجام ميشد تراكمي بهوجود نميآمد، از كاهش زمان جلسات شورا از 3ساعت و نيم به 2ساعت انتقاد كرد و گفت:در فرايند جديد احتمال ايجاد لابيهايي وجود دارد. اما شهيندخت مولاوردي تنها دليل اين تصميم را كمبود زمان و تعداد جلسات شورا براي بررسي صلاحيت روساي دانشگاه اعلام كرد.
پس از اين مناظره نيز يك عضو شورايعالي انقلاب فرهنگي گفت: اگر در تأييد صلاحيت روساي پيشنهادي وزير علوم براي رياست دانشگاهها اختلاف و مشكلي پيش بيايد ساير اعضا نظر خود را اظهار خواهند كرد. حجتالاسلام و المسلمين احمد احمدي افزود:درصورت بروز هر اختلاف و مشكل ساير اعضا در صحن شورايعالي نظر خود را اظهار خواهند كرد. بهنظر ميرسد آنچه حسين كچوئيان در مناظره با معاون رئيسجمهور درباره اين تصميم مورد نظر داشت علاوه بر نفوذ لابيها، شائبه دولتي شدن انتخاب روساي دانشگاههاست. او حتي اشاره كوتاهي هم به اصرار رئيسجمهور به تغيير فرايند به شيوه كنوني داشت.
هر چند ممكن است در آينده و با يك رأيگيري ديگر اين رويه تغيير كند اما حالا تقريبا نبايد مانعي براي تعيين روساي دانشگاههاي كشور وجود داشته باشد.وزير علوم برخي گزينههاي پيشنهادياش را معرفي كرده است و با واگذاري بررسي صلاحيتها به هيأت جديد بايد مشكل كمبود زمان نيز حل شود.هفته گذشته هفتصد و شصت و چهارمين جلسه شورايعالي انقلاب فرهنگي هم برگزار شد و همچنان 35دانشگاه با سرپرست اداره ميشوند.طبق روال كاري شورايعالي انقلاب فرهنگي جلسه بعدي شامگاه 20خرداد برگزار خواهد شد.آيا بهار امسال هم سپري خواهد شد بيآنكه دانشگاههاي مهمي مانند تهران، تربيت مدرس و فرهنگيان رئيس دائمي خود را بشناسند؟