براساس گزارش BBC، اين ابرسياهچاله در قلب ششمين كهكشان بزرگ آسمان قرار داشته و با سرعتي 98 درصد از سرعت نور فوران‌هاي پلاسمايي را از خود ايجاد مي‌كند.
تصوير اين ضربه بيليارد كيهاني كه هابل آن را به ثبت رسانده‌است، توده‌اي از پلاسما را در ميان اين فوران‌ها نمايش مي‌دهد كه با توده‌اي ديگر برخورد كرده و نمايشي مهيج را خلق مي‌كند. اين تصاوير طي 20 سال توسط هابل به ثبت رسيده‌اند. به گفته الين مير از موسسه علوم تلسكوپ‌هاي فضايي در بالتيمور چنين پديده‌اي تاپيش از اين هرگز در فوران‌هاي فراكهكشاني ديده نشده‌بود، رويداد بديعي كه فرصت بررسي چگونگي تبديل انرژي حركتي ناشي از برخورد به تشعشعات را فراهم مي‌آورد.
اين برخورد كيهاني طي دهه‌هاي آينده واضح‌تر شده و به دانشمندان امكان خواهد داد تا درباره چنين سيستم‌هاي مرموز فوران‌هاي كيهاني اطلاعات بهتري به دست آورند،رويداد‌هايي كه مشاهده آنها در نور مرئي تقريبا غيرممكن است.
عكاسي از اين فوران را هابل از سال 1992 آغاز كرد و تصاوير ويديويي به دست آمده از تركيب عكسهايي ايجاد شده‌است كه هابل از سال‌هاي 1994 تا 2014 به ثبت رسيده‌اند. اخترشناسان بر اين باورند اين فوران‌ها از پلاسمهايي پرانرژي تشكيل شده‌اند كه توسط سياهچاله‌اي كه قلب كهكشان NGC3862 را تشكيل داده، به فضاي بيرون پرتاب مي‌شوند، كهكشاني بيضوي شكل در فاصله 260 ميليون سال نوري از زمين.
فوران اين مواد در جهت زمين رخ داده‌است از اين رو ديد ساكنان زمين از اين رويداد متفاوت از چيزي است كه هابل مي‌بيند،از روي زمين رشته‌اي از مرواريد‌ها در ميان فوران پلاسمايي ديده مي‌شوند و تجزيه و تحليل آنها براي دانشمندان دشوارتر خواهد‌شد. تنها عامل ممكن شدن رصد اين رويداد،حساسيت بالاي هابل و توانايي نفوذ چشمان اين تلسكوپ به اعماق فضا از فاصله 500 كيلومتري از سطح زمين و به مدت بيش از 20 سال بوده‌است.