به گزارش ایرنا از ستاد مرکزی بزرگداشت امام خمینی(ره)، حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی يكشنبه شب (10 خرداد) در دیدار با شورای هماهنگی روسای مراکز روابط عمومی و اطلاع رسانی دستگاه‌های اجرایی، با اشاره به توصیه امام (ره) مبنی ضرورت گزارش مسئولان به مردم از کارهای انجام شده در کشور توضیحاتی ارائه کرد.
وی با بیان اینکه پرهیز از عصبانیت یکی از شروط سخن گفتن است، افزود: عصبانیت گرچه تشفی خاطر می‌آورد، اما الزاما مورد قبول قرار گرفتن از طرف مخاطب را در پی ندارد، بنابر این انسان باید آرامش را حفظ کرده و عصبانی نشود.
سیدحسن خمینی ادامه داد: خشم در وجود انسان وجود دارد، اما باید بصورت کنترل شده به کار گرفته شود؛ همانگونه که تعبیری با عنوان «خشم مقدس» داریم، گرچه وجود انسان تک بعدی نیست، اما اگر با شنیدن هر سخنی عصبانی شود، متناسب با ماهیت کار اطلاع رسانی نیست.
یادگار امام(ره) «ناصح بودن» را یکی دیگر از شروط سخن گفتن عنوان کرد و گفت: مخاطب باید بداند که گوینده قصد خیر دارد، خیلی اوقات فردی قصد صحبت می‌کند اما نیت او این است که مخاطب از او راضی باشد یا او را تحسین کند اما این لزوما به معنای پذیرش سخن از سوی مخاطب نیست.
سیدحسن خمینی افزود: در این راستا گوینده باید به فهم مخاطب اعتماد کند و بداند که اگر مطلب درستی را بگوید مخاطب می‌پذیرد، بنابراین دلیل ندارد که صدای او بلند و رگ گردن بیرون زده باشد و بقیه نیز ساکت باشند بلکه اگر سخن درستی می‌گوید به فهم جامعه و مخاطب اعتماد کند.
وی یادآور شد: در عمر کوتاه خود در مقاطعی شاهد بودیم که فقط یک صدا شنیده می‌شد اما وقتی که صرفا یک صدای صحیح مطرح شد، همه را تحت تأثیر قرار داد؛ «فأما الزبد فیذهب جفاءا واما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض». در دوره تبعید امام(ره) حکومت وقت 15 سال به طور مداوم با عبارات و عناوینی نظیر تحجر، ارتجاع سرخ و سیاه و... علیه ایشان تبلیغ کرد اما در پایان کار امام(ره) پیروز شد.
یادگار امام(ره) ادامه داد: ممکن است ابتدا گفته شود چرا یک سخن پ‍ژواک و طنینی ندارد، اما مطمئن باشید که اگر سخن درستی در جامعه شنیده شود دلهای مردم به سوی آن جذب می‌شود.
وی خطاب به اعضای شورای اطلاع رسانی دولت گفت: این مسأله خیلی مهم است که به فهم مردم اعتماد کنید. حداقل در این روزگار باور به این مطلب بسیار آسان‌تر است، زیرا شاید قبلا گفته می‌شد جامعه بی‌سواد است اما امروز وضع دیگر بدان صورت نیست؛ روزی ملک المتکلمین در نشریه خود نوشت که امروز تمام ملت یکصدا خواهان چیزی هستند، در حالیکه اکثریت قاطع مردم آن روز بی‌سواد بودند، اما امروز وضع تفاوت کرده و اگر قبلا گفته می‌شد مردم را به خاطر بی‌سوادی می‌توان فریب داد، امروز اینگونه نیست و سال‌های زندگی ما این واقعیت را ثابت کرده است.
وی افزود: چیزهایی که تصور نمی‌شد مردم بفهمند می‌فهمند، گرچه ممکن است با ما سخن نگویند اما واقعیت‌ها در چشم آنها هست و الزاما اینگونه نیست که کسی که بلندتر صحبت می‌کند مقبولیت بیشتری در جامعه داشته باشد یا کسی که بیشتر صحبت می‌کند با پذیرش بیشتری روبرو شود.
سیدحسن خمینی با تأکید بر ضرورت بیان خدمات توسط مسئولان تصریح کرد: این کار از یک سو انجام وظیفه نسبت به دستگاه است زیرا انسان باید خود را خوب جلوه دهد و اگر دروغ نمی‌گوید نباید بگذارد در مورد او دروغ گفته شود و او را بد جلوه دهند. این کار از سوی دیگر انجام وظیفه در قبال مردم است که آگاه و امیدوار شوند، زیرا امید مسأله بسیار مهمی است.
وی افزود: بعضا گفته می‌شود امید به چه دردی می‌خورد؟ امید خاصیت‌های زیادی دارد. دو نفر زندانی که پرونده یک نفر از آنها به هیأت عفو رفته و دیگری منتظر اجرای حکم اعدام است هر دو در سلول کنار هم هستند، اما یک نفر راحت می‌خوابد و دیگری استیصال دارد؛ جامعه امیدوار از یک جامعه مایوس بسیار شاداب‌تر و زنده‌تر است و صرف اینکه یک دستگاه و خبر بتواند امید ایجاد کند توفیق خیلی بزرگی یافته است، اما اگر این امید به دلایلی دفع شود یا کسی آن را از بین ببرد نشاط بزرگی را از جامعه از میان برده است.
یادگار امام(ره) «توهین آمیز نبودن» را از جمله شروط لازم دیگر برای سخن گفتن دانست و اظهار داشت: توهین امر عرفی است که به تناسب گوینده و شنونده مصادیق آن تغییر می‌کند. موارد توهین به تناسب افراد و عرف با هم متفاوت است. همانگونه که بیان ما بنا به شخصیت افراد توهین را تعیین می‌کند، ممکن است یک نوع سخن گفتن با کسی توهین نباشد اما با فرد دیگر توهین تلقی شود.
وی با بیان اینکه توهین الزاما ایجابی نیست، گفت: گاهی اوقات رفتار سلبی ما می‌تواند توهین باشد؛ اگر در یک مجلس نسبت به شخصیت بزرگی بی‌محلی انجام شود کاری انجام نشده اما صرف بی‌محلی توهین محسوب می‌شود. گرچه قبول دارم که در بعضی جاها جامعه شئون بی‌موردی قائل شده اما در جاهایی که عرف تعریف درستی از شئون دارد باید آنها را رعایت کرد.
یادگار امام(ره) تاکید کرد: نیت ما هرچه باشد توهین فرقی نمی‌کند؛ کار توهین آمیز توهین محسوب می‌شود؛ اگر قصد توهین نباشد قبح فاعلی از بین می‌رود و قبح فعلی آن سرجای خود باقی می‌ماند.
سیدحسن خمینی افزود: لفظ با معنا پیوندی عمیق دارد و بنابراین حسن و قبح الفاظ تابع معانی است؛ اگر کسی بدون آگاهی از معنای یک زبان خارجی الفاظ زشتی را به آن زبان بگوید گرچه خودش از معنا مطلع نباشد و غرض نداشته باشد، اما در شنونده که به آن زبان اشراف دارد اثر خود را می‌گذارد از این رو در حوزه سخن باید مراقب باشیم سخن ما عامدانه یا غیر عامدانه توهین آمیز نباشد زیرا توهین اثر نمی‌گذارد. یک گروه ممکن است مدتی با توهین راضی شود؛ اما توهین اثر دراز مدت نمی‌گذارد.
وی با بیان اینکه ممکن است در حوزه تبیین کارهایی که انجام می‌شود با نقدهای مواجه شویم، توصیه کرد: زبان به کام نگیرید و واقعیت را بگویید؛ دروغ نگویید و توهین نکنید. توهین با توجه به گوینده، شنونده و موضوع فرق دارد اما به شنونده اعتماد کنید، زیرا انسان اساسا به حقیقت اعتماد کند.
یادگار امام(ره) ادامه داد: فریب ممکن است بیاید اما باقی نمی‌ماند؛ «فریبت می‌دهد، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست*حریفا! گوش سرما برده است این، یادگار سیلی سرد زمستان است»؛ بعد از چند دقیقه صبح نخست تمام می‌شود و کل دوره فریب آن کوتاه است.
در این جلسه سیدحسن هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که به نمایندگی از دولت در این جلسه حضور داشت، سخنانی بیان کرد.
همچنین دبیر شورای اطلاع رسانی دولت با تشکر از سخنان یادگار امام(ره) یادآور شد: اعضای این شورا در دو سال اخیر ضمن تجدید میثاق با آرمان‌های حضرت امام(ره)، در دیدار با حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی از رهنمودهای ایشان بهره‌مند می‌شوند.
علیرضا معزی افزود: یادگار امام(ره) سال گذشته به رعایت اخلاق در کار اطلاع رسانی توصیه کردند و امسال بصورت ویژه به موضوع «توهین» اشاره کردند که نکته‌ای اساسی است.
در این دیدار حجت الاسلام والمسلمین مرتضی اشراقی، دکتر حمید انصاری، حجت الاسلام کمساری و حجت الاسلام هادی قبادی حضور داشتند.