به گزارش فارس، درباره دوران ظهور حضرت مهدی (عج) و اینکه بعد از ظهور حضرت، چه اتفاقاتی خواهد افتاد و جهان چه وضعیتی خواهد داشت، همواره سؤالات فراوانی مطرح می‌شود و اغلب افراد دوست داریم که اطلاعاتی را در این خصوص به دست آوریم.
مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی به برخی از این سؤالات پاسخ داده است که آن را برای علاقه‌مندان و عاشقان ساحت مقدس حضرت حجت (عج) می‌آوریم:
بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) چه مدت زمان طول خواهد کشید تا حکومت عدل برقرار شود؟ آیا بعد از استقرار حکومت آن حضرت فقیری یا ستمگری در جامعه یافت می‌شود؟ اگر نه پس ظاهراً گناهی صورت نخواهد گرفت؟
ایمان به ظهور امام زمان (عج) و وقایع پس از آن، از جمله مصادیق ایمان به غیب است که پذیرش و شناخت ویژگیهای آن، جز از راه تعبّد و استفاده از متون نقلی معتبر، میّسر نیست. لکن، از آن جا که اغلب احادیث و روایات، در گذر زمان، دست خوش بلایایی چون تقیه از سوی شیعیان و یا جعل و تحریف از سوی دشمنان، فراموشی یا عدم دقت در ضبط، توسط راویان شده و با نبود امکانات چاپ و نگهداری، فرسوده و نابود شدهاند، شناخت کامل جزئیات حوادث قبل و پس از ظهور آن گونه که مطلوب طبع حقیقت جوی شیعیان و منتظران است، امکان ندارد. به خصوص که در این راستا به برخی تعارضات غیرقابل جمع در روایات نیز برخورد می‌کنیم. از این رو پاسخ به سؤال فوق، به خصوص قسمت اوّل آن، به صورت ظن و گمان است و برای پاسخ به سؤال نیاز به تحلیل آن به چند قسمت مجزاست، لذا پاسخ هر قسمت، به طور جداگانه در زیر می‌آید:
- بعد از ظهور حضرت مهدی (عج) چه مدت زمان طول خواهد کشید تا حکومت عدل برقرار شود؟
امام باقر (ع) می‌فرمایند: امام دوازدهم (عج) هشت ماه تمام، شمشیر بر دوش نهاده و دشمنان خدا را میکشد تا این که خدا خشنود شود. بنابر روایاتی که در اختیار ما وجود دارد ایشان در مکه ظهور نموده و پس از این که یاران و خواص ایشان به او پیوستند، به سمت عراق و سپس شام (سوریه فعلی) و بعد به سوی بیت‌المقدس حرکت میکنند و پس از آن سایر بلاد اروپا و ترکیه و چین و افغانستان و سایر ممالک به تسخیر ایشان درآمده و حکومت عدل، پس از هشت ماه درگیری پیوسته، برقرار می‌شود و صلح و امنیت جهانی فراگیر می‌شود. در باره مدت حکومت ایشان نیز اختلاف فراوانی در روایات دیده می‌شود:
19 سال و چند ماه، 7 سال، 40 سال، 10 سال و 309 سال که هر سال آن برابر 20 یا 40 سال است و گفته شده است پس از شهادت یا وفات آن حضرت، 40 روز خواهد گذشت تا که قیامت بر پا شود و بساط زمین و آسمان برچیده شده و مهیای برپایی قیامت می‌شود.
- آیا بعد از استقرار حکومت آن حضرت فقیری یافت می‌شود؟
وقتی حضرت (عج) قیام مینمایند و حکومت عدل برقرار می‌شود، زمین گنج‌های معدنی و روییدنی خود را در اختیار حضرت (عج) قرار داده و حقوق مستضعفان و فقرا نیز از ثروت‌مندان و ظالمان گرفته و عادلانه بین همه تقسیم می‌شود، تا آن جا که هیچ فقیری باقی نمیماند و موردی برای مصرف صدقات و زکوات یافت نمی‌شود. امام صادق (ع) می‌فرمایند: جهان با پیاده شدن عدالت خرم می‌شود، آسمان باران‌هایش را فرو میریزد، درختان، میوههای خود را آشکار نموده و زمین گیاهان خود را بیرون میفرستد و برای ساکنان خود آرایش میکند.
امام زمان (عج) به منادی دستور میدهد که در میان مردم اعلام کند که هر کس نیازی به مال دارد، برخیزد. از میان مردم کسی بر نمیخیزد، مگر یک نفر که می‌گوید: من (محتاجم). پس قائم (عج) به او می‌گوید: برو پیش کلیددار و بگو مهدی (عج) به تو دستور میدهد که مالی به من بدهی. کلیددار می‌گوید: جامه‌ات را بیاور. جامهاش را میگسترد و درون آن را پر میکند. هنگامی که آن را بر دوش میگیرد، پشیمان می‌شود و می‌گوید: چرا در میان امت محمد (ص) من از همه آزمندتر باشم؟! چرا آن عفت نفس عمومی را من دارا نباشم؟! آن گاه مال را به کلیددار تحویل میدهد، اما پذیرفته نمی‌شود، و مهدی (عج) می‌گوید: آنچه را که ما عطا کردیم، پس نمیگیریم.
حضرت رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: مردم دنبال کسی میگردند که از آنها (صدقهای) و هدیهای را بپذیرد، زکات مالشان را جدا میکنند، لکن کسی را نمییابند که آن را بپذیرد؛ زیرا همه به واسطه فضل الهی بی‌نیاز شدهاند.
- آیا بعد از استقرار حکومت آن حضرت (عج) ستمگری در جامعه یافت می‌شود؟
شاخصه حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) برقراری صلح و امنیت و عدالت در سراسر گیتی و برچیدن بساط فساد، تباهی، ظلم، جور، جنایت و ستمگری است، چنان که هدف اساسی تمامی انبیا نیز همین بوده است، لکن موفقیت آن بزرگواران در زمان خودشان و اوصیای آنها پس از ایشان، چندان چشمگیر نبود، ولی برقراری صلح و امنیت جهانی بخشی از وعدههای تمامی آنها بوده و فطرت پاک همه انسانها، در طول تاریخ نیز، در انتظار چنین ایامی، با این خصیصه عالی بوده است.
پس، از آن جا که خداوند تبارک و تعالی و انبیا و اوصیا، معصوم‌اند و هیچ گاه خُلف وعده نکرده و بی‌جهت مردم را امیدوار ننموده و منتظر نگه نمیدارند، حتماً این وعده محقق خواهد شد، آن هم با این ویژگی چشمگیر متعالی. بلکه میتوان تحقق آن روزگار رهایی را، هدف آفرینش انسان قلمداد نمود. روزی که با رحمت الهی همه، امت واحده گشته و تحت پرچم توحید درآمده و کفر و شرک و نفاق برچیده می‌شود.
احادیثی که صراحتاً یا تلویحاً به این امر اشاره دارند بسیار فراواناند؛ از جمله: امام عسکری (ع) به فرزندشان حضرت مهدی (عج) می‌فرمایند: فرزندم! گویی تو را میبینم، هنگامی که نصرت خدا بر تو نازل شده و فرج هموار شده و شکوه و عظمت تو اوج گرفته،. . . در این هنگام فجر دولت حق میدمد و تاریکی باطل از صحنه گیتی برچیده می‌شود. خداوند با دست تو کمر ستمگران را می‌شکند، شعائر دین را باز میگرداند، آفاق جهان را روشن میسازد، آرامش و صلح را از کران تا کران برقرار میکند. . . . دشمنانت خوار و زبون و دوستانت عزیز و پیروز میشوند. در روی زمین از ستمگران، جنایتکار و منکران طغیانگر و دشمنان تجاوزگر و مخالفان عنادگر احدی باقی نمیماند؛ زیرا هر کس به خدا توکل کند، خداوند او را کفایت نماید، همانا خداوند امر خود را به پایان میرساند و وعده و قضای حتمی خویش را محقق خواهد کرد. همانا خداوند برای هر چیزی تقدیری قرار داده است.
- آیا بعد از استقرار حکومت آن حضرت گناهی صورت نخواهد گرفت؟
مهمترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است.
وقتی انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهرهمند شده و عزت و آبروی اجتماعی بیابد و بینش او الهی شود و دنیا و متاع آن برایش بی‌ارزش شود و به یقین برسد که تمامی وعدههای الهی حقاند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالأخره محقق خواهند شد. اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابی در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزهای برای ارتکاب گناه باقی نمیماند. به خصوص که بنابر برخی روایات و استدلال‌های برخی محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت (ع) تمام خواهد شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبی اکرم (ص) در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسهها و تزیینهای او هم منقطع می‌شود، از طرف دیگر، موانع بی‌شماری مثل حکومت عدل فراگیر که رهایی از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهی و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود می‌شود. لذا گناه صادر نمی‌شود، در این زمینه نیز احادیث فراوان است، از جمله:
امام صادق (ع) آن دوران را این گونه توصیف میکنند: روابط نامشروع، مشروبات الکلی و رباخواری از بین میرود، مردم به عبادت و اطاعت روی میآورند، امانت‌ها را به خوبی رعایت میکنند، اشرار مردم، نابود میشوند و افراد صالح باقی میمانند. پیامبر (ص) می‌فرمایند: خداوند به وسیله مهدی (عج) از امت رفع گرفتاری میکند، دلهای بندگان را با عبادت و اطاعت پر میکند و عدالتش همه را فرا میگیرد. خداوند به وسیله او دروغ و دروغ گویی را نابود میسازد. روح درندگی و ستیزه جویی را از بین میبرد و ذلّت بردگی را از گردن آنها بر میدارد.
منابع:
1- قرآن کریم.
2- امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص 388، 447.
3- حیدری کاشانی، حسین، حکومت عدل گستر، ص 225، 301.
4- خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر (عج)، ص 273، 188.
5- کورانی، علی، عصر ظهور، ص 351، 370.
6- جمعی از نویسندگان، عدل منتظر، گفتار 1، 11.
7- صافی گلپایگانی، لطف اللَّه، منتخب الاثر.
8- صافی گلپایگانی، لطف اللَّه، امامت و مهدویت، ج 3.
9- کامل سلیمان، روزگار رهایی، ترجمهی علی اکبر مهدی پور، ج 1 و 2.
10- مجلسی، بحار، ج 52 و 51.
11- طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ج 14، ص 160، 175.