رهبري كه اين روزها ساده زيستي‌اش بيشتر از گذشته مورد توجه مردم و رسانه‌ها قرار گرفته، آنقدر حواسش به «پابرهنگان» بود كه در همان روزهاي نخست استقرار انقلاب، فرمان تشكيل كميته امداد را بدهد.حالا 37سال پس از تاسيس كميته امداد و 26سال پس از رحلت امام خميني(ره)، اين نهاد همچنان اميداصلي محرومان است.همه فعاليت‌هاي درخور تقدير به جاي خود اما پس از اين همه سال اگر بخواهيم بي‌تعارف درباره اين نهاد انقلابي حرف بزنيم بايد بگوييم «اعتماد» مهم‌ترين گمشده آن است.اينكه اعتماد مردم تا چه اندازه و چرا به كميته امداد امام خميني (ره) كم شده، موضوع اين نوشته نيست اما به‌نظر نمي‌رسد كسي در اصل اين مسئله ترديدي داشته باشد.اين كاهش اعتماد ظاهرا مورد تأييد مديران جديد اين نهاد هم هست، چه اينكه پرويز فتاح رئيس كميته هم در جمع تعدادي از امدادگران مي‌گويد:«ما مي‌خواهيم اعتماد مردم به امداد برگردد تا به‌عنوان يك واسطه كمك خيران را به‌دست نيازمندان واقعي جامعه برسانيم.» گفته مي‌شود در همين راستا پرونده فروش ساختمان بزرگ كميته امداد در محله اعيان‌نشين پايتخت كه حجت‌الاسلام قرائتي آن را «كاخ شاهي» توصيف كرده بود روي ميز فتاح است.حتما او كه متوجه فقدان اين اعتماد شده، براي احياي آن برنامه‌هايي دارد اما اينجا پيشنهاد ديگري هم براي رئيس جديد كميته امداد هست.
فعاليت‌هاي كميته امداد امام خميني(ره) در خارج از كشور با همه اهميتي كه دارد، مصداق روشن كردن چراغ‌هايي است كه بر خانه بيشتر روا هستند.اينكه كميته امداد به فكر همه مستمندان جهان اسلام باشد حتما هدف والايي است اما واقعيت اين است كه انتشار تصاويري از صندوق‌هاي صدقات كميته در كشورهاي همسايه بازتاب خوبي در افكار عمومي نداشته است.مردم مي‌پرسند:اين پول‌ها كجا و چگونه هزينه مي‌شود و البته حق هم دارند.از سويي در سايت كميته امداد امام خميني هم وجود دفاتري در كشورهاي عراق، لبنان، آذربايجان، سوريه، تاجيكستان، افغانستان و حتي كومور تأييد شده است. احتمالا كميته امداد در اين دفاتر كاركناني دارد و حتما كه آنها هم در اين كشورها زحمت مي‌كشند اما خوب است كه رئيس كميته امداد دستور بازگشت همه اين كاركنان به كشور را صادر كند.اين كشورها از اعتبار و برند كميته امداد امام خميني(ره) استفاده و براي خودشان يك سازمان امدادي راه‌اندازي كرده‌اند.مردم آنها كمك‌هاي‌شان را در اين صندوق‌ها مي‌اندازند و پول‌هاي جمع‌آوري شده هم خرج همان كشورها مي‌شود. پس اشكالي ندارد اگر امور اجرايي اين كار را هم به‌خودشان واگذار كنيم.اجازه بدهيم آنها از نام پرآوازه رهبر فقيد انقلاب براي كمك به محرومان خودشان استفاده كنند اما نيروي انساني هرچند كم تعداد خود را به كشور برگردانيم تا بخشي از اين اعتماد رفته برگردد.