بيهقي اين شهر را «استارآباد» ناميده است. مي‌گويند نامش از دو واژه «ستاره» و «آباد» آمده است. گرگان را در زبان پهلوي «وُرکان»، در زبان یونانی «هیرکانیا» و در زبان عربی «جُرجان» می‌گفتند.
در اوستا هم گرگان، نهمين سرزمين آفريده شده توسط اهورامزدا ناميده شده است.
البته كارشناسان و محققان معتقدند كه اين شهر تاريخي كه روزگار زيادي به نام جرجان شناخته مي‌شد، نه در مكان فعلي شعر گرگان كه در كنار گنبدكاووس قرار داشته است و به مرور زمان از بين رفته است.
گرگان به مرور شكل گرفت و شهر مهمي در شمال ايران شد.
شهري با قدمتي طولاني كه بعد از انقلاب به مركز استان گلستان تبديل شد. گرگان نه از صد سال پيش تاكنون، كه در همين 30 ساله هم بسيار تغيير كرده است.
حالا ديگر كمتر اثري از آن شهر قديمي برجاي مانده. تعداد عكس‌هاي قديمي به‌جامانده از گرگان محدود است اما با بررسي همان‌ها هم مي‌توان اين تغييرات را ديد.
براي نشان دادن همين موضوع هم دست به كار عكاسي از مكان‌هايي شدم كه عكس قديمي آنها موجود بود. عكس‌هايي كه در اين پرونده مي‌بينيد، حاصل همين تلاش است.
متن و عكس: ميثم لطفي/منبع:همشهري‌سرزمين من