به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از پایگاه اینترنتی وزارت خارجه آمریکا، جان کری در نشست خبری روز سه‌شنبه خود که از طریق ویدئو کنفرانس برگزار شد درباره روند مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 و حضورش در این رایزنی‌ها، گفت: طی روزهای آینده با توجه به این‌که پیشرفت مذاکرات هسته‌ای در وین چگونه خواهد بود به وین که میزبان مذاکرات است خواهم رفت. اگرچه هنوز تاریخ دقیق سفرم مشخص نیست.
وی ادامه داد: واضح است که موانعی در این مسیر وجود دارد اما مواضع ما در مقایسه با آنچه که در برنامه اقدام مشترک و در مصاحبه‌ها و رایزنی‌های با افراد طی چند ماه گذشته اعلام کرده‌ام ذره‌ای تغییر نکرده است.
کری این رایزنی‌ها را دشوار و حساس توصیف کرد و گفت: همان‌طور که همیشه گفته‌ام شتابزده توافق نخواهیم کرد که فقط یک توافق کرده باشیم. توافقی که ما را به هدفمان نرساند را امضا نخواهیم کرد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا در این مذاکرات امتیاز می‌دهد و قرار است درباره موضوعات مختلف مورد بحث شامل لغو تحریم‌ها و وجود ابعاد نظامی احتمالی چه تصمیماتی بگیرد بیان کرد: واضح است که در مذاکرات بده بستان‌هایی وجود دارد؛ اما آنچه در لوزان اعلام کردیم همانند برنامه اقدام مشترک شامل پارامترهای کلیدی بود که لازم است محقق شود.
کری افزود: به عنوان مثال موضوعی مثل وجود ابعاد نظامی احتمالی در برنامه اقدام مشترک مورد توجه قرار گرفته و قرار است در متن توافق نهایی به آن رسیدگی شود. این موضوع همچنان حقیقت دارد و باید اتفاق بیفتد. ما باید با دقت سوالات‌مان را در این زمینه حل کنیم. دسترسی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از ابتدا مهم بوده و هنوز هم مسأله‌ای حساس است. ما در لوزان به این موضوع پرداخته‌ایم و آنها خطوط اصلی هستند.
وی تصریح کرد: تمام مسائل موجود میان طرف‌های مذاکره کننده به طور کامل مشخص نشده‌اند و برخی مسائل حل نشده هنوز وجود دارد. اما واضح است که این موضوعات بیشتر مورد بحث قرار می‌گیرند.
وزیر امور خارجه آمریکا ادامه داد: برخی مسائل اساسی وجود دارد که پایبندی به آنها برای یکسان ماندن تعریف از یک توافق خوب که در لوزان درباره آن صحبت کردیم با توافقی که هم اکنون در حال مذاکره بر سر آن هستیم ضروری است و این چیزی است که تغییری نکرده است و نخواهد کرد و نمی‌تواند تغییر کند. آنها را باید در راستای خطوطی که در لوزان تعریف شده حل و فصل کرد.
کری همچنین در پاسخ به سوالی درباره این‌که آیا حل کامل موضوع ابعاد نظامی احتمالی بخشی از شروط توافق با ایران و اقدام برای کاهش یا لغو یا تعلیق تحریم‌های ایران است و این‌که آیا این موضوع قابل مذاکره است، گفت: موضوع وجود ابعاد نظامی احتمالی در برخی رایزنی‌ها در این زمینه کمی تحریف می‌شود. ما روی این موضوع متمرکز نشده‌ایم که ایران درباره آنچه در یک مقطع زمانی یا هر زمان دیگری انجام داده توضیح دهد. ما می‌دانیم که آنها چه کاری انجام داده‌اند و هیچ تردیدی نداریم. ما از فعالیت‌های نظامی خاصی که آنها مشغول انجام آن بودند کاملاً مطلع هستیم.
وی ادامه داد: آنچه ما درباره آن نگران هستیم آینده است. برای ما ضروری است که بدانیم فعالیت‌هایی که متوقف شده‌اند در آینده چگونه خواهند بود و این‌که بتوانیم با روشی مشروع اقدام مناسب در خصوص آن فعالیت‌ها را به کار گیریم. این مطمئناً یکی از نیازمندی‌های ما برای قضاوت درباره آن چیزی است که باید در یک توافق قانونی به دست آید. برای داشتن توافقی که بتواند عاملی برای کاهش عمده تحریم‌ها شود باید پاسخ آنها را داشته باشد.
به گزارش ایسنا، ابعاد احتمالی نظامی (PMD) موضوعی است که در چارچوب موضوع "مطالعات ادعایی" بعد از 2006 درباره فعالیت‌های گذشته هسته‌ای ایران مطرح شده است. این موضوع مجموعه ای از اتهامات را علیه ایران مطرح می‌کند و به وجوه تسلیحاتی برنامه هسته‌ای ایران اشاره می‌کند. این موضوع به طور مفصل در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 یوکیا آمانو آمده است.
ایران و آژانس در آبان 1392 برای چندمین بار توافقی را با عنوان "چارچوبی برای همکاری" امضا کردند که بر اساس آن قرار شد تا سوالات باقی مانده درباره گذشته و حال طرح و رفع ابهام شود. در همین چارچوب 18 سوال از سوی آژانس طی مرحله همکاری میان دو طرف مطرح شد که از این تعداد 16 مورد بررسی و رفع ابهام شده است. دو مورد باقی‌مانده مربوط به "محاسبات نوترونی" و "انفجارات با قدرت بالا" است که همچنان بحث بر روی آن باقی است.
ایران همواره اتهامات و ادعاهای مطرح شده در این چارچوب نسبت به برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز خود را رد کرده و اسناد و مداراک ارائه شده را فاقد وجاهت حقوقی و نامعتبر می‌داند.
در عین حال در چارچوب حل و فصل این مسایل و اعتماد‌سازی به سوالات آژانس پاسخ داده است اما سوالات دامنه دار آژانس تمامی ندارد.