به گزارش ایرنا به نقل از ساینس، محققان معتقدند که استفاده از این دارو از ابتلا به مالاریا نیز جلوگیری میکند و برای محافظت در برابر بیماری فقط کافی است یک بار از آن استفاده شود.
این داروی جدید، بیماری مالاریا را به گونهای متفاوت درمان میکند و به همین دلیل نسبت به روشهای رایج موثرتر است.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال 2014 میلادی، مرگ و میر ناشی از مالاریا از سال 2000 تا 2013 میلادی، 47 درصد کاهش یافته است. با این وجود در سال 2013 میلادی، دو میلیون مورد بالینی مالاریا و 584 هزار مرگ ناشی از بیماریهای منتقله از طریق پشه گزارش شد که بیشتر قربانیان زنان باردار و کودکان زیر پنج سال بودند.
تعداد کیتهای تشخیص فوری مالاریا در سال 2008 میلادی، 46 میلیون بوده که در سال 2013 میلادی به 319 میلیون کیت رسیده است. افزایش درمانهای ترکیبی مالاریا نیز در سالهای اخیر چشمگیر بوده است و پشهبندهای آغشته به حشرهکش نیز در بیشتر مناطق مورد استفاده قرار میگیرد.
گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که کشورهای زیادی در حال حرکت به سمت ریشهکنی مالاریا هستند؛ به عنوان مثال در نشست اخیر شرق آسیا اعلام شده است که قصد ریشهکنی مالاریا از آسیا و اقیانوس آرام تا سال 2030 میلادی وجود دارد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، با وجود افزایش سه برابری بودجه مالاریا از سال 2005 هنوز این طرح با کسری بودجه 50 درصدی مواجه است؛ بودجه مورد نیاز برای انجام این طرح حدود 5.1 میلیارد دلار تخمین زده شده است.
همچنین شیوع بیماری ابولا در سه منطقه گینه، سیرالئون و لیبریا، اثر مخربی بر درمان مالاریا داشته است زیرا تمام منابع مالی و انسانی درگیر ابولا است.
مالاریا یک مشکل جهانی در حوزه سلامت محسوب میشود که بیش از 3 میلیارد نفر را در 97 کشور تهدید میکند.
مالاریا از طریق نیش پشه آلوده به انگل پلاسمودیم فالسیپاروم به انسان منتقل میشود. این انگل وارد جریان خون میزبان میشود و سلولهای قرمز را تخریب میکند. زمانی که گلبولهای قرمز تسلیم این انگل میشوند، علایم این بیماری که شامل سردرد، لرز، درد عضلانی، خستگی، تهوع، اسهال و استفراغ است، ظاهر میشود.
این انگل همچنین سبب مشکلات تنفسی شدید، کاهش قندخون، کمخونی شدید و در نهایت بروز کما در بیمار میشود که در صورت نبود درمان کشنده است. کودکان به دلیل ضعف سیستم ایمنی در مقابل این انگل تسلیم میشوند و از بین میروند.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature منتشر شده است.