پرویز کردوانی روز چهارشنبه در همایش بحران آب در دانشگاه زنجان افزود: کویر با بیابان تفاوت دارد، کویر به منطقه‌ای گفته می‌شود که خاک آن شوره‌زار یا نمکی است.
وی یادآورشد: این در حالی است که بیابان به منطقه وسیعی گفته می‌شود که قابلیت رشد گیاه در آن وجود ندارد و متوسط بارندگی سالانه در آن کم‌تر از 55 میلی‌متر است.
کردوانی اظهار کرد: در مناطق پرفشار تبخیر بالقوه بسیار بالاست و حتی در صورت ایجاد دریاچه و دریا در یک منطقه پرفشار، در مدت زمان اندکی آن منطقه بار دیگر به شرایط سابق خود برمی‌گردد.
پدر علم کویرشناسی ایران گفت: در مناطق کم فشار نیز وجود یک منطقه کوچک دارای آب نیز می‌تواند آن فضا را تحت تاثیر قرار دهد و در آن بارندگی ایجاد کند.
وی خاطر نشان کرد: در مناطق کم فشار به محض تبخیر آب و قرار گرفتن آن در جو به علت پایین بودن دما در این نقاط، بارندگی رخ می‌دهد بر خلاف مناطق پر فشار که بخار آب پس از تبخیر در جو پراکنده شده و ابری برای بارندگی تشکیل نمی‌شود.
کردوانی ادامه داد: ایران در عرض 25 درجه شمالی از خط استوا قرار گرفته و این نقطه از شمال و جنوب تحت تاثیر فضای پر فشار است.
پدر علم کویرشناسی ایران گفت: در صورتی که در مناطق شمالی کشور همچون مازندران و گیلان بارندگی‌های خوبی وجود دارد به علت وجود منطقه کم فشار این رویداد رخ می‌دهد.
وی تاکید کرد: زمانی که دمای زمین افزایش یافت، در مناطق کم فشار بارندگی بیش‌تر و در مناطق پرفشار بارش‌ها کم‌تر شد.
پدر علم کویرشناسی ایران با بیان این که تغییر اقلیم و پیشرفت بی‌ملاحظه تکنولوژی و به تبع آن تخریب محیط زیست موجب از بین رفتن دریاها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و مرداب‌ها شده است، گفت: سه اختراع شیر و شلنگ، چاه عمیق و سدسازی موجب نابودشدن منابع آبی بشریت شد.
وی تصریح کرد: با اختراع شیر و شلنگ اسراف و مصرف بی‌رویه آب آغاز شد، با راه‌اندازی چاه‌های عمیق سیستم قنات که موجب صرفه‌جویی در مصرف آب بود کنار رفت و سدسازی موجب افزایش کشت آبی در حوزه کشاورزی شد.
کردوانی یادآور شد: زمانی که کشاورزی آبی شکل گرفت، بستر کشاورزی دیم و در نهایت منابع طبیعی که موجب نفوذ آب به سفره‌های زیرزمینی بودند، از بین رفت و این حوزه آب بیش‌تری را برای تولید محصولات خود به مصرف رساند.
پدر علم کویرشناسی ایران گفت: از بین رفتن منابع طبیعی بستر جاری شدن آب ناشی از بارندگی به سوی سدها و بالا رفتن میزان تبخیر آب و از سویی آلوده شدن آب این سدها با پیشرفت تکنولوژی شد.
وی تاکید کرد: با روند کنونی مصرف آب، هم اکنون هشدار کاهش سطح آب‌های زیرزمینی به گوش می‌رسد و از سوی دیگر منابع آب سطحی نیز به علت آلودگی زیست محیطی و کاهش بارندگی از دسترس خارج می‌شود، لذا مردم باید یا به سمت دریاها و یا به سمت کوهستان‌ها که دارای مناطق کم فشار هستند، مهاجرت کنند.
کردوانی اظهار کرد: آب فقط در بخش کشاورزی به هدر نمی‌رود و اگر بناست آب مورد نیاز کشاورزی به نصف کاهش یابد، باید به تبع آن دولت آب سایر حوزه‌ها را نیز به نصف کاهش دهد.
پدر علم کویرشناسی ایران با بیان این که با ادامه این روند مصرف آب در بخش کشاورزی و توسعه کشاورزی آبی و کاهش کشت دیم، تا بیش از 60 سال دیگر سدها از بین خواهند رفت، گفت: چرا از هم اکنون خود ایرانیان برای رفع این مشکل راهکاری پیدا نکنند و منتظر ارایه شیوه‌ای از سوی کشورهای پیشرفته باشند.
وی اظهار کرد: زمانی که خود ایرانیان متناسب با شرایط زندگی هر منطقه پیش از ورود این میزان تکنولوژی توانستند، راهکاری برای مصرف مناسب و به اندازه آب با حفر قنات‌ها و پرسازی آب‌انبارها داشته باشند، امروز چرا برای آینده تامین آب فکری نداشته باشند؟