عثمان مزين در گفتوگو با مهر در آستانه سالروز ۷ تير، روز حمله شيميايي به شهرستان سردشت از نامه ۱۰۵ وكيل دادگستري به رئيسجمهور خبر داد و گفت: «در اين نامه وكلا با تأكيد بر معرفي سردشت بهعنوان شهر صلح، دولت را مكلف به حمايت قانوني از قربانيان سلاحهاي شيميايي كردند.»
در متن اين نامه با اشاره به كشته و مجروحشدن هزاران شهروند غيرنظامي در جريان حملات عراق به ايران و دشواريهاي اين افراد و خانوادههاي آنها در اثبات شهادت يا جانبازي و استفاده از مزاياي قانوني بهدليل مقررات و قوانين دست و پاگير آمده است: «با گذشت 5سال از تصويب قانون الزام دولت به شناسايي جانبازان شيميايي تاكنون اقدام چنداني براي اجراي اين قانون و تشكيل كميسيونهاي تعيين درصد جانبازي در تمام مناطق شيمياييشده صورت نگرفته و خيل عظيم مجروحان شيميايي بدون حمايت و تعيين درصد جانبازي رها شدهاند و خود بايد هزينههاي گزاف درماني را بپردازند.»
وكلاي امضاكننده نامه با اشاره به اينكه اجراي اين قانون به بنياد شهيد و امور ايثارگران محول شده كه بهدليل فقدان نيروي متخصص در زمينه حقوق بينالملل موفقيتي در پيگيري پرونده نداشته، وزارت امور خارجه را مرجع بهتري براي پيگيري اين موضوع و اجراي قانون دانسته و خطاب به دكتر روحاني نوشتهاند: «اكنون كه در آستانه روز ملي مبارزه با سلاحهاي شيميايي و بيستوهشتمين سالگرد فاجعه بمباران شهر مرزي و مسكوني سردشت قرار داريم، اينجانبان وكلاي دادگستري با امضاي اين نامه ضمن تأكيد بر ضرورت معرفي شهر مظلوم سردشت بهعنوان شهر صلح و معرفي آن به جهانيان با اين اميد كه چنين فجايع غيرانساني در هيچ جاي جهان تكرار نشود، خواستار جديت در طرح شكايت جانبازان شيميايي در مراجع قضايي خارجي، مطالبه خسارت از دولت جايگزين در عراق، شناسايي تمامي جانبازان جنگ در تمامي مناطق جنگزده خصوصاً مناطق شيميايي شده ازجمله سردشت، بانه، نودشه، مريوان، كرمانشاه، پاوه، نوسود، زرده، گيلانغرب و... و برقراري تمام حقوق قانوني براي جانبازان نظامي و غيرنظامي جنگ و توسعه و آباداني و بازسازي مناطق جنگ زده هستيم.»
- روايت سردشت
هشتم تير۱۳۶۶ هواپيماهاي بمبافكن ارتش عراق با بمبهاي شيميايي به ۴نقطه پر ازدحام و متراكم جمعيتي شهر سردشت حمله كردند. ارتش بعثي عراق در اين حمله دهها تن از مردم اين شهر اعم از پير و جوان، زن و كودك را با گازهاي كشنده شيميايي مورد هدف قرار داد كه بر اثر آن ۱۱۰نفر شهيد شدند و نام بيش از ۵ هزار نفر در سازمانهاي بينالمللي بهعنوان مصدوم شيميايي سردشت به ثبت رسيده است. رژيم بعث عراق در اين حملات از 3نوع گاز خردل، گازهاي اعصاب (تابون، سارين يا سومان) و سيانوژن عليه مردم بيدفاع استفاده كرده بود.