همشهری آنلاین: در اعماق دریای سرخ جهانی جادویی وجود دارد، جهانی مملو از مرجان‌های درخشان که با ذخیره کردن نور می‌توانند رنگین‌کمانی از رنگ‌های زیبا را در تاریکی آب به نمایش بگذارند.

 

 

 

براساس گزارش BBC، مرجان‌هاي فلورسنت پيش از اين در آب‌هاي كم عمق مشاهده شده‌بودند، اما اكنون گونه‌اي از آنها در اعماق درياي سرخ كشف شده‌اند، مرجان‌هايي كه در عمق 50 تا 100 متري از آب رنگ‌هايي از خود به نمايش مي‌گذارند كه پيش از اين در مرجان‌هاي آب‌هاي كم‌عمق ديده نشده‌بود.

 

برخي از اين مرجان‌ها حتي از قابليت تغيير رنگ برخوردارند و مي‌توانند تحت نور فرابنفش رنگ خود را از سبز به سرخ تغيير‌دهند. علاوه بر اين، نور فلورسنت مرجان‌هايي كه به تازگي در اعماق دريا مشاهده شده‌اند نارنجي و سرخ است،‌ رنگ‌هايي كه در مرجان‌هاي آب‌هاي كم‌عمق‌تر ديده نشده‌اند.

به گفته محققان زندگي در اين عمق از آب باعث شده تا درخشش اين مرجان‌ها بيشتر شود زيرا اين جانداران توانسته‌اند نور مازادي كه در اطراف وجود دارد را به خود جذب كنند. محققان دانشگاه ساوث‌همپتون مي‌گويند اين رنگدانه‌هاي درخشان فلورسنتي پروتئين‌هايي هستند كه زماني كه با نور آبي يا فرابنفش درخشان مي‌شوند و درحقيقت درحال بازتاباندن نورهايي با طول موج‌هاي طولاني‌تر از قبيل سرخ و سبز هستند.

رنگدانه‌هاي موجود در مرجان‌هاي آب‌هاي كم‌عمق از آنها در برابر فشار نوري و يا قرار گرفتن بيش‌از اندازه در برابر تابش نور محافظت مي‌كنند، در حقيقت اين رنگدانه‌ها نوعي ضد‌آفتاب هستند كه از جلبك‌هايي كه درون بافت مرجان‌ها زندگي مي‌كنند، محافظت مي‌كند. اين جلبك‌ها با مرجان‌ها همزيستي دارند،‌جلبك‌ها قند مورد نياز مرجان‌ها را توليد مي‌كنند و مرجان‌ها مواد نيتروژني و فسفري مازاد خود را به جلبك‌ها مي‌دهند كه براي آنها حكم كود را دارد.

اما مرجان‌هاي اعماق از آن رو دانشمندان را گيج كرده‌اند كه دسترسي آنها به نور بسيار محدود است، به گفته محققان در عمق 50 متري هيچ موجودي از زياد بودن نور در عذاب نيست و برعكس، جانداران در اين عمق در تقلا هستند تا براي ادامه روند فتوسنتز نور كافي به دست بياورند. از اين رو دانشمندان گمان مي‌برند داشتن فلورسنت در اين عمق مكانيزمي براي بهبود جذب بيشتر نور توسط مرجان‌ها است،‌نوري كه براي بقاي جلبك‌هاي همزيست حياتي است.

درخشش فلورسنت اين مرجان‌ها براي مطالعات بيوپزشكي نيز كارايي دارد و مي‌توان از قابليت آنها براي روشن ساختن سلول‌هاي مورد مطالعه استفاده كرد. با گنجاندن پروتئين فلورسنت درون سلول‌هاي زنده مي‌توان عملكرد سلول را به صورت زنده مشاهده كرد و يا فعاليت ژن‌هاي خاصي را مورد بررسي قرار داد.