این‌طور موقع‌هاست که حسرت انسان‌های خوش‌بین و آسان‌گیر را خورده‌ای و در دل آرزو کرده‌ای ذره‌ای خوش‌بینی آن‌ها را داشته باشی و به‌اصطلاح نیمه‌ی پر لیوان را ببینی. اما خوش‌بین‌بودن چندان هم سخت نیست. به‌خصوص اگر از همین حالا این راهکارهای ساده را در زندگی به‌کار ببری.
شكست يعني انگيزه
چه‌طور ممکن است خوش‌بین باشم، وقتی معدلم این‌قدر پایین آمده و سال آینده روزهای سختی خواهم داشت؟
تو باید خوش‌بین باشی، چون معدل زنگ خطر را برای تو به‌صدا درآورده است و تو شنیده‌ای و این صدا انگیزه‌ای شده تا سعی و تلاشت را بیش‌تر کنی. انگیزه خیلی مهم است. بسیاری از مشکلات در زندگی از نبود یا کمبود انگیزه است.
پس با نگرانی و غصه، این برانگیختگی را کور نکن و بگذار موتور محرکه‌ای باشد برای رسیدن به رؤیاهایت.
سنگ بزرگ برندار
هر روز خودم را در آینه نگاه می‌کنم و می‌ترسم. آیا می‌توانم به همه‌ی ایده‌آل‌هایم برسم؟
خب معلوم است که نه! هیچ‌کس در زندگی به آن‌چه تمام و کمال می‌خواهد نمی‌رسد. افراد خوش‌بین خیلی زود یاد می‌گیرند تا تخمین درستی از خودشان و توانایی‌هایشان به‌دست بیاورند. آن‌ها مجذوب تعارف‌های مرسوم نمی‌شوند و آن‌ها را جدی نمی‌گیرند. کاری را انجام می‌دهند که می‌دانند از عهده‌اش برمی‌آیند و همین‌طور جلو می‌روند. پس برای شروع هدفی را انتخاب کن که می‌دانی از پسش برخواهی آمد. به‌تدریج این هدف را متعالی‌تر کن. بی‌خود نیست که از قدیم گفته‌اند: سنگ بزرگ، علامت نزدن است.
یک فیلم‌نامه‌ی خوب!
وقتی به آینده فکر می‌کنم، مأیوس می‌شوم، امیدی ندارم.
آینده‌ای وجود ندارد، اگر اکنونی نباشد.
پس برای کسانی که نگران آینده هستند، بوییدن گل‌ها، خوردن یک لیوان آب خنک در گرما، پچ‌پچ با یک دوست قدیمی و با صدای بلند خندیدن تجویز می‌شود. خوشبختی یعنی از لحظه لذت‌بردن. لحظه‌ای که می‌تواند آینده‌ای شیرین باشد و گذشته‌ای خاطره‌انگیز.
حال برای آینده
از شاد بودن می‌ترسم. انگار که خوشبختی و شادی فقط در فیلم‌هاست و نه در زندگی واقعی!
پس فیلم را به زندگی‌ات بیاور. هرشب قبل از خواب برای اتفاقات روز بعد بهترین فیلم‌نامه‌ی ممکن را بنویس، با تمام جزئیات. حتی رنگ پرده‌ها را هم فراموش نکن. همین امشب شروع کن. تمام احتمالات خوب را در نظر بگیر و از میان آن‌ها بهترین را انتخاب کن.
بگذار ابرها گذر کنند!
به‌هرحال من نوجوانم، طبیعي است که در این حال و هوا چندان هم خوش‌بین نباشم!
حق باتوست. قرار نیست خودت را مجبور کنی تا همه‌ی چیزهای تیره را روشن ببینی. گاهی مجبوریم تیرگی‌ها را تحمل کنیم. اما می‌توانیم به‌جای خودخوری و افزودن به دلشوره فقط صبر کنیم. صبر کنیم و انتظار روزهای بهتری را بکشیم که خواهند آمد؛ روزهایی که بتوانیم از ته دل بخندیم و در خوشحالی شیرجه بزنیم. فقط انتظار بکشیم. روزهای بهتری خواهند آمد.