ايرنا نوشت: می‌گویند او به خوبی می‌داند که در بزنگاه‌ها چگونه با حرکات دست و اشاره یا بالا و پایین بردن تناژ صدا طرف مقابل را بر سرجای خود بنشاند.
ظریف این روزها بیشتر از همه تحت فشار است، درشرایطی که مذاکراتش با شش کشور قدرتمند به مراحل حساس رسیده و سرنوشت مذاکره را تصمیم‌های سیاسی روشن می‌کند که وزیران باید بگیرند.
یکی از این حاشیه‌ها، دو شب( 15 تير) پیش ایجاد شد، هنگامی که ظریف و کری نشستی خصوصی داشتند. ساکنان کوبورگ می‌گویند صدای فریاد دو طرف بقدری بلند بوده که به وضوح حرف‌هایشان در اتاق‌های دیگر شنیده می‌شد؛ تا جایی که دستیار کری وارد اتاق می‌شود و به انها تذکر می‌دهد حرف‌هایتان را همه می‌شنوند.
فردای آن روز، اشتاین مایر با ظریف روبرو می‌شود و می‌گوید: دیشب جلسه سازنده‌ای داشتید؛ آنقدر که صدایش را همه طبقه شنیدند!
آن طور که دیپلمات‌ها نقل می کنند لحن ظریف در نشست با وزیران 1+5 هنگامی که به دعوای اصلی و تصمیم سیاسی یعنی تحریم‌های تسلیحاتی ایران رسید، تندتر شد. منابع روسی، آلمانی و آمریکایی نقل می‌کنند که در آن جلسه زمانی که طرف مقابل از تهدید امنیت منطقه و نقش ایران حرف می‌زند ظریف با عصبانیت به یکایک وزیران می‌گوید اگر بحث تهدید منطقه باشد من باید همه شما را برای حمایت از صدام به دادگاه بین‌المللی بکشانم .
او حرف‌های دیگری هم زده که حاضران جلسه را نگران کرده مبادا ادامه بحث، مذاکرات چند ساله را به شکست بکشاند.
یک جای جلسه، فدریکا موگرینی هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا می‌گوید پس برگردیم خانه‌هایمان.
ظریف با عصبانیت جواب می‌دهد: هیچ وقت یک ایرانی را تهدید نکن.
سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه هم بلافاصله اضافه می کند: و روس را.
دیپلمات‌های طرف مذاکره با ایران در عین حال تاکید دارند وزیر امور خارجه به رغم پرخاش‌ها و عصبانیت‌ها و فریادهایش نسبت به ان سوی میز، هیچگاه طرف مقابل مذاکره کننده را تحقیر نمی‌کند و احترام به طرف مقابل را نه در حرف که در عمل نشان می‌دهد.
اگر مذاکره ایران و 1+5 در روزهای پایانی که دعوای اصلی میان وزیران است باز هم ادامه یابد، صحنه‌های اینچنینی را باز هم خواهیم داشت.