براين اساس، مردم ايران اگر بدانند درصورت خشكسالي بايد از آب فاضلاب استفاده كنند، مصرف آب خود را كاهش ميدهند.
دكتر مسعود تجريشي در گفتوگو با ايسنا با اشاره به مصرف همه آبهاي تجديدپذير و باقي نماندن آب براي تالابها و تغذيه آبخوانها تصريح كرد: در كل كشور 80درصد و در برخي مناطق تا 97درصد از اين آبها مورد استفاده قرار ميگيرد. براي مثال در حوزه درياچه اروميه 70درصد و در شيراز نزديك به 100درصد از آبهاي تجديدپذير مورد استفاده قرار ميگيرد.
مسئول دفتر مطالعات آب و محيطزيست دانشگاه صنعتيشريف با تأكيد بر اينكه ايران تنها كشوري است كه بالاي 40تا 45درصد از آبهاي تجديدپذيرش را استفاده ميكند، گفت: 90درصد از اين آبها در حوزه كشاورزي و 10درصد در حوزه شرب و صنعت مورد استفاده قرار ميگيرد و چيزي براي محيطزيست باقي نميماند، درحاليكه در قانون به تخصيص درصدي از آب براي محيطزيست اشاره شده است، اين در حالي است كه هماكنون غيراز سرشاخهها همه رودخانهها و تالابهاي كشور خشك و آبخوانها دچار افزايش برداشت شدهاند.
وي در بخشي از سخنان خود با اشاره به اينكه خبرنگاران با آگاهي و حساسيت در اين حوزه ميتوانند مطالبه گر باشند، افزود: بايد از سازمان محيطزيست كه ارقام ميزان مصرف آبها را اعلام ميكند و از خشكي درياچهها و تالابها خبر ميدهد، پرسيد كه اين سازمان بهعنوان ارگاني كه وظيفه جلوگيري از خشك شدن تالابها را بهعهده دارد، چرا مجوزهايي صادر كرده كه منجر به اين وضعيت شده است؟
تجريشي با اشاره به اينكه ميزان مصرف آبهاي تجديدپذير در كشور مثل يك خودكشي آرام است و تبعات شومي پيش روي ماست، تصريح كرد: مصرف بيش از ظرفيت و خارج از شاخصهاي بينالمللي از آبهاي تجديد پذير تبعاتي چون خشكساليهاي ممتد، بلند شدن گردوغبار، شور شدن آبها و جابهجايي گسترده جمعيت را بهدنبال دارد.
آن طور كه تجريشي ميگويد ميزان روان آبهاي سطحي شهر تهران 150ميليون مترمكعب در سال است. اين رقم، رقم بالايي است ولي اين آبها بهعلت جذب برادههاي ترمز و روغن روي زمين آلوده ميشود. اين درحالي است كه در كشورهاي ديگر براي اين آبها هم برنامهريزي شده و بعد از تصفيه براي آبياري فضاي سبز مورد استفاده قرار ميگيرد.