میشائل لودرس، استاد رشته علوم سیاسی از برلین در گفتگوی تلویزیونی با شبکه خبری «ان تی وی» آلمان در واکنش به توافق هسته‌ای با ایران و اینکه چرا اسرائیل همواره از دستیابی به یک چنین توافقی بشدت انتقاد داشته و اعلام کرده است که ایران با این توافق ایمن تر به تسلیحات اتمی دست خواهد یافت، گفت: دولت اسرائیل، بازنده بزرگ این توافق است. اسرائیل سالهاست تلاش می کند بر خطرناک بودن ایران تاکید کند. در واقع بخش عمده ای از سیاست بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل همواره در پیش گرفتن چنین رویه ای بوده است. با اینحال مابقی دنیا یعنی کشورهای گروه پنج بعلاوه یک از این دیدگاه اسرائیل حمایت نکردند و در آن سهیم نشدند. این کشورها پیشنهاد مصالحه با ایران را امضاء کردند و این لحظه ای تاریخی بود.
وی تاکید کرد: اسرائیل و عربستان سعودی، بازندگان توافق اتمی ایران هستند و در مقابل، ایرانی که مخالف و حریف اصلی آنان محسوب می شود، برنده بزرگ این توافق بود. این استاد رشته علوم سیاسی دانشگاههای آلمان در ادامه اظهار داشت: پس از پایان یافتن تحریمها ایران بشدت به لحاظ اقتصادی توسعه خواهد یافت و از منظر سیاسی نیز وزنه و جایگاه خود را ارتقاء خواهد داد و اینها دسترسی ها و مزیتهایی است که اسرائیلی ها و سعودی ها سالهاست می خواستند از تحققش جلوگیری بعمل آورند.
لودرس در پاسخ به این سئوال که این توافق چطور می تواند رژیم ایران را که از منظر غربیها رژیمی نامحبوب و بی وجهه است، به رسمیت دهد، خاطر نشان کرد: به نظرم جریان عملگرایی بر سایر جریانهای قبلی برتری دارد. سالها بود که به کمک اعمال تحریمهای اقتصادی تلاش شد تا رژیم ایران به زانو درآید و حتی تغییر رژیم در این کشور را موجب شود. این اقدامات در دوران ریاست جمهوری جرج بوش در آمریکا صورت اجرایی پیدا کرد. اما رئیس جمهور اوباما رویه ای متفاوت را در پیش گرفت و دریافت که با توجه به مشکلات بسیار در منطقه خاورمیانه، تزلزل و بی ثباتی ایران به ضرر این منطقه و منافع غربیها تمام خواهد شد. به همین خاطر بود که او مسیر گفتگو با ایران را در پیش گرفت و این، یکی از لحظات تاریخی بود و ما باید به صراحت در این رابطه سخن بگوییم.
این نخستین باری است که تحت تاثیر مذاکرات مربوط به توافق هسته ای چند روز پیش با ایران، جمهوری اسلامی ایران که از سال 1979 میلادی با آمریکا مناسبات دیپلماتیک نداشت دور یک میز می نشیند و در مورد انعقاد یک معامله با طرف آمریکایی به نتیجه می رسد. می دانید که رویا و خیالپردازی هیچ حد و مرزی را نمی شناسند اما قطعا عادی سازی مناسبات دو کشور، مستلزم گذشت زمان است. با اینحال چون دو کشور ایران و آمریکا در حال حاضر فاقد مبادلات دیپلماتیک هستند و برنامه‌ای نیز برای از سرگیری روابط دیپلماتیک ندارند باید در نظر داشت که این معامله اول از همه باید به تصویب کنگره آمریکا برسد؛ آنهم کنگره ای که نمایندگان جمهوریخواه، اکثریت کرسی هایش را در اختیار دارند و مخالف اجرای توافقنامه اتمی ایرانند. در واقع آنها می خواهند در مخالفت با لغو تحریمهای ایران رای دهند.