بانوي هنرمند تأكيد دارد سوژه آثارش را از محيط پيرامون ميگيرد حتي «از كف آسفالت خيابان»؛ غيبت انسان در بومهاي او ديگر شاخصه اين سالهاي نقاشيهاي گنجي است؛ شرقي بودن و رعايت اصول زيباييشناسي هنر ايراني در آثارش موج ميزند و اين مهم از كودكي همراه اوست كه اصول پايه نقاشي را در هنرستان هنرهاي زيباي دختران زيرنظر استادان رضا فروزي و محمود فرشچيان آموخت و علاوه بر آن، پدر گنجي در زمينه فنون طراحي و چاپ پارچه صاحب سبك بود.
در اين ميان اما رويكرد شاعرانگي جديترين ردي است كه در بومهاي گنجي در دهه اخير قابل بازيابي است. خود او هم گفته است: هميشه لحظهاي كه بايد تصميم بگيرم يك نقاشي به پايان خود رسيده برايم جالب است. وقتي كارها خشك ميشوند ميبوسمشان، در آغوششان ميگيرم و اغلب هم در آن لحظهها گريه ميكنم. گنجي در دهه گذشته روي 5دوره كار كرده كه نمونههايي از آن روي ديوار آريانا رفته است؛ ازجمله 3دوره پنجرههاي شب، روز و قرمز و البته گلها.
او درباره شاخصه چندلايه بودن رنگها روي بوم آثارش ميگويد: لايههاي مختلفي از رنگ روي هر تابلو ميگذارم. هر لايه اين آثار متاثر از لايه قبلي است و ميتواند بيان رخدادي باشد كه در گذر زمان به وقوع پيوسته است. زندگي ما در اين شهر بهگونهاي است كه ناگزير بايد لايههاي گوناگوني را روي مسائل مختلف بياوريم تا پوشانده شوند. زندگي زير لايهها جريان دارد و در حقيقت ما زير لايهها زندگي ميكنيم.
پرييوش گنجي سال ١٣٢٤ در تبريز به دنيا آمده و نمايشگاه يك دهه نقاشيهاي او در نگارخانه آريانا كه از ۸ خرداد آغاز شده، تا اول مرداد به تماشاست. آريانا در الهيه، انتهاي خيابان مريم شرقي، ابتداي خيابان فرشته، شماره۹ قرار دارد.
- آزاده جعفريان