تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۴ - ۲۳:۱۷

شعر>مهری ماهوتی: مثل شاخه‌های بید

پشت او خمیده است

قلبِ او ولی

نرم و تازه

مثل میوه‌ی رسیده است

 

پلّه‌های خانه را

می دوم دو تا یکی

می‌رسم کنارِ او

سلام می‌کنم

باز هم خریده نان و شیر

می‌شوم عصای دستِ این پدربزرگِ پیر...