به گزارش خبرگزاری صداو سیما به نقل از شبکه تلویزیونی المنار، دبیر کل حزب الله لبنان با حمد و ستایش خداوند و پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت و انبیا و درود و سلام بر همه حاضران گفت: از خداوند متعال می خواهم که همگی ما را در این کنفرانس و در هر زمان و هر مکانی موفق بدارد و به ما این امکان را بدهد که در وهله نخست تکلیف خود را بشناسیم و در وهله دوم برای عمل به این تکلیف فعالیت کنیم و قول و عمل خود را خالص گردانیم بویژه که بحث درباره مساله ای باشد که همگان درباره آن اجماع داریم و برای آن مبارزه می کنیم. مساله و آرمانی در این سطح از شفافیت بسیار قرار دارد و حقیقتا هیچگونه شک و شبهه ای در آن وجود ندارد. این آرمان یک حق آشکار و واضح و روشن است . مقصودم آرمان فلسطین و آرمان قدس و نبرد مبارزه با طرح های رژیم صهیونیستی است.
زمانی که ما از این آرمان صحبت می کنیم و برای این آرمان مبارزه می کنیم . آرمانی که از لحاظ شرعی ، انسانی ، اخلاقی و حقوقی با همه معیارهای آن کاملا روشن است .
اگر در مسائل جهان و جنگهای کره زمین بنگریم هرگز مساله و نبردی به مانند آرمان فلسطین و قدس و مقابله با طرحهای صهیونیستی پیدا نخواهیم کرد که در این سطح از صداقت و اعتبار و حق و اخلاق و مشروعیت و انسانیت قرار داشته باشند . این مساله به هیچ وجه غبار آلوده نیست. امروز نبردها و کشمکشهای متناقضی را در جهان شاهدیم و اختلافاتی بر سر اینکه حق و باطل کدام است وجود دارد و در برخی جاها حق و باطل با هم آمیخته می شوند اما در اینجا ما در برابر یک حق کامل قرار داریم .
برادران و خواهران، من معتقدم موضعگیری ما در برابر این مساله باید یکی از مهمترین معیارهای ارزیابی قرار گیرد. زمانیکه که ما می خواهیم کشورها ، موضع آنها ، رفتار آنها و عملکردشان را بررسی کنیم و درباره آن حکم کنیم یا اینکه بخواهیم دولتها ، ملتها ، احزاب ، جریانات یا اشخاص را مورد ارزیابی قرار دهیم ، یکی از معیارهای این ارزیابی باید موضع آنها در خصوص فلسطین و نزاع با طرح رژیم صهیونیستی و دشمن مان اسرائیل است.
موضعگیری آنها ، رفتارها و عملکردشان و مشارکتشان به علاوه دیگر اعتبارات و ملاحظات باید مد نظر باشد. بلکه زمانیکه می خواهیم کشورها ، ملتها ، احزاب ، جریانها و چارچوبها و شخصتیها را ارزیابی کنیم ؛ باید در راس معیارهایی که به آنها اتکا می کنیم این مساله قرار داشته باشد.
از زمان قبل از به وجود آمدن رژیم صهیونیستی و اشغال فلسطین ، این امت با طرحی صهیونیستی مواجه بوده که در سراسر جهان فعالیت می کرده است. در امتداد جهان فعالیت کرده و اکنون نیز فعالیت می کند. پس از آن در سال هزار و نهصد و چهل و هشت یک پایگاه و اساس و رژیم برای خود دست و پا کرد که آنرا اسرائیل نام گذاشت که مبتنی بر اشغال فلسطین بود . شک و تردیدی نیست که اسرائیل به عنوان یک دولت و رژیم ، پایه و اساس و نوک پیکان طرح های صهیونیستی است . اما عنوان طرحهای صهیونیستی بسیار وسیع تر و گسترده تر و عمیق تر است و امتداد آن در جهان بسیار زیاد است . آنچه را که می خواهم بر آن در ابتدا و به طور مشخص روی آن تاکید کنم این است که وظیفه ای که بر دوش همگان قرار دارد مقابله با این طرح صهیونیستی با همه ماهیت و امتداد آن است چرا که این رژیم ، رژیم اشغالگر فلسطین ، قدس و مهمترین و قوی ترین و مرکز ثقل اصلی این طرح به شمار می آید.
سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان افزود: این رویارویی و این مقاومت و ناکام گذاشتن این طرح و پایان دادن به آن و دور کردن کامل آن از منطقه و امت اسلامی مان تحقق یافت، یعنی ما در برابر دو طرح هستیم، طرح صهیونیستی که اهل جنگ و تجاوز و اشغالگری، طمع ورزی، بلدپروازی است، تهدید کننده و مفسد بلکه اصل فساد است و طرح مقاومت و رویارویی در برابر طرح نخست.
سید حسن نصرالله گفت: طرح دوم متکی بر حقیقت و منطق و قانون و ارزشهای اخلاقی و انسانی است و در این سخنرانی من در دو بخش سخن می گویم، بخش نخست بررسی پیروزیها و موفقیتهای مقاومت که در ادامه به بررسی آن خواهم پرداخت و ما نیاز به آن داریم و بخش دوم، بررسی آنچه ما باید انجام دهیم.
بخش نخست، طرح مقاومت در طول زمان به موفقیتهای بزرگ و سترگی دست یافته است، از نخستین اعتراضات در فلسطین یعنی زمانی که انگلیس آنرا اشغال کرد تا امروز، اما در چهار دهه اخیر، مقاومت شاهد تحولات، موفقیتها و پیروزیهای مهم تر و بزرگ تر بوده است، به صورت خیلی خلاصه، در مقدمه این موفقیتها، از بین بردن طرح صهیونیتها در سطح لبنان بود، که از تجلیات و نشانه های مختلف آن می توان به اشغالگری مستقیم و نیروهای مزدور لبنانی اشاره کرد تا طرح اسرائیلی سیاسی برای سیطره بر کشور لبنان و طرح عادی سازی روابط و نفوذ در بین لبنانیها ، که ما به صورت خلاصه آنرا آزادسازی لبنان می نامیم، به استثنای بخش کوچک جغرافیایی یعنی مزارع شبعا و بلندیهای کفر شوبا. همچمین در فلسطین از نظر موفقیتها می توان به آنچه جنبشهای مقاومت فلسطینی به موفقیتها دست یافتند اشاره کرد، موفقیتهای پی در پی و دنبال هم، انتفاضه های مردمی در زمینه های مختلف و در ابتدای این موفقیتها، آزادسازی نوار غزه از اشغالگران اسرائیلی بود، بدون هیچ شکی از موفقیتهای فراوان دیگری است که نتیجه مقاومت لبنان بود و غزه، پایداری اسطوره ای در رویارویی با جنگهای اسرائیلی وحشی از خود نشان داد، اسرائیلی که یکی از قویترین ارتشهای جهان را دارد، جنگ تموز 2006 که در چنین روزهایی روی داد تا جنگهای متعدد دیگر در غزه و آخرین آنها جنگ پنجاه و یک روز در ماه رمضان سال گذشته بود. جنبشهای مقاومت توانستند با کسانی که با آنها بودند و به آنها کمک کردند، اهداف اشغالگران صهیونیست را در همه این جنگها شکست دهند و معادلات بازدارندگی آنها را ناکام بگذارند. از دیگر موفقیتهای فراوان مقاومت، بازگرداندن قضیه فلسطین و مبارزه با اسرائیل بود تا توجه بین المللی و منطقه ای را به خود جلب کند، که آنرا بر دیگر اهداف سیاسی کشورهای جهان تحمیل کرد، از جمله این موفقیتها، احیای فرهنگ مقاومت نزد ملتها و تقویت اعتماد به گزینه های و تواناییها بود، از طریق موفقیتها و فداکاریها و تقویت روابط روحی و عاطفی با قدس و فلسطین در سطح مردمی در امت اسلامی .
سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان گفت: همین کافی است که سران رژیم صهیونیستی در داخل این رژیم و خارج آن برای اولین بار بعد از سال ها از «نبرد موجودیت اسرائیل و بقای آن» صحبت می کنند. ما اینگونه سخنان آنها را به طور واضح در زمان آغاز انتفاضه الاقصی و نیز با پیشرفت های چشمگیری که جمهوری اسلامی ایران در سطح فناوری ها و دیگر عرصه ها کسب می کند شاهد هستیم. از این رو، اسرائیل امروز، از وجود تهدید علیه موجودیت خود سخن می گوید که البته این نیز در چارچوب دستاوردهای طرح مقاومت قرار می گیرد.
باید واقع بین باشیم و بگوییم که طی سال های اخیر و به علت تحولات حساس در منطقه و در بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی خسارت های واقعی بر طرح مقاومت، کشورها، ملت ها، جنبش ها و حامیان آن وارد شده است. همچنین، طرح صهیونیستی پس از یک مرحله واپسگرایی، عقب نشینی و شکست، اکنون بار دیگر -اگر نگوییم پیروزی- موفقیت های چندی کسب کرده است. این موفقیت های آن پس آن بود که به مرحله ای رسیده بود که احساس می کرد با خطر موجودیتی مواجه شده است. آنچه ما به لحاظ مطالعاتی و پژوهشی به آن نیاز داریم چیزی است که هر عاقلی در حین نبرد یا پس از پایان هر دور از چنین نبردی انجام می دهد و آن این است که افراد مسئول درباره این نبرد باید بنشینند و شکست ها و ضررها را بررسی کنند و این چیزی است که ما باید انجام دهیم؛ به این معنا که نیروهای مقاومت باید تحولات چند سال اخیر را - به علت رخدادهای منطقه و در ارتباط با طرح مقاومت در برابر طرح صهیونیست- بررسی کنند. موفقیت هایی که برای مقاومت به دست آمده است مشخص و مفهوم است و در این خصوص آمار و ارقام داده شده است، اما باید به خسارت ها و ضررهای وارد شده به مقاومت نیز بپردازیم. مسئله دوم که باید بررسی شود این است که اسرائیل طی این سال ها چه دستاوردهایی به دست آورده است یا چه دستاوردهایی برای آن (بدون اینکه خود کاری انجام بدهد) به دست آمده است زیرا در برخی موارد موفقیت هایی برای اسرائیل بدون اینکه زحمت و تلاشی انجام بدهد حاصل می شود که نیازمند بررسی است.
زمانی که به آمار و بررسی های مربوط به ضررها و خسارت های وارد شده می پردازیم و درباره آنها سخن می گوییم به معنای اطلاع از کلیات این خسارت ها نیست بلکه با هدف رفع و جبران یا دست کم جلوگیری از استمرار این خسارت هاست. همچنین، هدف از بررسی نتایج مثبتی که برای دشمن حاصل شده است این است که راه [ادامه این موفقیت ها را برای دشمن] ببندیم و تحت کنترل درآوریم یا دست کم از ادامه این نتایج جلوگیری کنیم. به ضررهای وارد شده به مقاومت و اینکه چه کسی مسئول آنها بوده است اشاره نمی کنم. اما یکی از مهم ترین و خطرناک ترین این نتایج خروج فلسطین و موضوع رویارویی با اسرائیل از دایره اهتمام بین المللی، منطقه ای، عربی و اسلامی است و این چیزی است که هیچ بحثی درباره آن وجود ندارد و کاملا واضح است. همه جهان در جاهای دیگر مشغول هستند و فلسطین در جای دیگر قرار دارد. آنچه در این خصوص غم انگیز است خروج موضوع فلسطین نه فقط از اهتمام کشورها، دولت ها و رژیم ها بلکه خروج آن از توجه و اهتمام ملت هاست زیرا اکنون همه ملت ها در منطقه با مشکلات، درگیری ها و مصیبت هایی خاص خودشان مواجه اند. بی گمان، این شرایط از یک طرف سبب انزوا یا شبه انزوای ملت فلسطین شد و از طرف دیگر فرصت تاریخی به رژیم صهیونیستی داد تا در غفلت جهانیان به برنامه های خود در همه عرصه ها مانند یهودی سازی، شهرک سازی، اخراج فلسطینی های ساکن قدس، تشدید محاصره اقتصادی و ارعاب آنها ادامه دهد و امروز نیز به مسجدالاقصی و مقدسات آن رسیده است. همین امروز، یکی از خاخام ها [ی صهیونیست] اعلام کرد مسیح از آسمان نخواهد آمد بلکه مسیح از زمین خارج خواهد شد. به او گفته شد که این مسیحی که از زمین خارج خواهد شد کیست که وی پاسخ داد هر کسی که مسجدالاقصی را تخریب کند مسیح است و اگر نتانیاهو این کار را انجام دهد او همان مسیح است. مسئله اکنون به اینجا رسیده است. بنابراین، هر چیزی که امروز علیه مسجد الاقصی انجام شود در دایره اهتمام و توجه ملت ها و دولت های اسلامی قرار ندارد.
آنچه در سوریه روی داد که همچنان ادامه دارد نیز از خسارت های وارد شده بر طرح مقاومت است زیرا سوریه در کانون اصلی این طرح بود و البته اکنون نیز هست. عراق پس از آزادسازی و خروج نیروهای آمریکایی و نیز یمن از فرصت های بزرگ برای طرح مقاومت بود که البته نیز از فرصت های مقاومت به شمار می روند؛ اما این دو کشور همچنان در معرض جنگ ویرانگر هستند. روند تجزیه و تقسیم در واقعیت های رسمی و غیر رسمی عربی و اسلامی ادامه یافت که به ضرر مقاومت بود. خصومت و دشمنی علیه جمهوری اسلامی ایران- که به صراحت بزرگ ترین و اساسی ترین و مرکزی ترین حامی برای کل امت اسلامی در برابر طرح صهیونیست است- تشدید شد. بی گمان، آنچه در مصر، لیبی، تونس، بحرین و دیگر کشورها روی داد به نوعی در این باره تاثیرگذار بود، اما مسئله ای که از همه اینها خطرناک تر است، آثار روانی و روحی است که برای ایجاد و تعمیق این آثار در منطقه ما و در نزد ملت های منطقه تلاش می شود که هر چیزی است که به فلسطین و فلسطینی ها مربوط می شود.
در مقابل، چیزی که آن نیز خطرناک تر است احساس آرامش و سهولت برخورد در قبال اسرائیل و عادی سازی روابط با آن و فرو ریختن دیوار روانی حائل در قبال آن است. اکنون در منطقه درباره اسرائیل و گرفتن کمک، سلاح و حمایت مالی از آن و معالجه بیماران از سوی آن به طور عادی سخن گفته می شود، در حالی که در گذشته چنین نبود، اما اکنون این دیوار فرو ریخته است که از موفقیت های اسرائیل است که از اختلاف های منطقه بهره برداری می کند. اسرائیل به این وسیله درباره عادی سازی روابط با دیگران از دولت ها عبور کرده و به ملت ها رسیده است و روند این جریان (عادی سازی روابط با اسرائیل) متوقف نشده است بلکه آنچه در این خصوص متوقف شده است مقاومت در برابر این امر است. سخن از طرح های عادی سازی روابط با اسرائیل مانند عادی سازی رابطه در زمینه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، تجاری و مشارکت در کنفرانس ها متوقف نشده است زیرا همه ما در جای دیگر مشغول هستیم.
همچنین، باید عناصر قدرت موجود در طرح مقاومت مورد بازبینی و بررسی مجدد قرار گیرد. اینکه ما درخصوص خسارت ها وضررهای وارد شده به مقاومت سخن می گوییم به معنای این نیست که طرح مقاومت ضعیت است بلکه ما خواهان این هستیم که طرح مقاومت وسیع تر از محور مقاومت باشد زیرا محور مقاومت محدود به چند کشور و چند طرف شده است، در حالی که ما درباره دامنه وسیع تری سخن می گوییم. ما دارای عناصر قدرت بسیار زیادی هستیم. اسرائیل همچنان هزاران بار درباره این عناصر فکر می کند. همه این آمادگی های اسرائیل مانند پیاده کردن تجهیزات، برگزاری رزمایش ها و تمرین ها و آنچه اخیرا از فراخوان نیروهای نظامی آن می بینیم در این چارچوب است. اسرائیل می داند که با وجود ناکامی ها و حوادث حزن انگیز که درباره آنها سخن می گوییم با عناصر قدرت واقعی در منطقه مواجه است.
دبیرکل حزب الله لبنان تاکید کرد: ما باید به دنبال عناصر قدرت جدید در همه جهان باشیم. جنبش های مقاومت ، محور مقاومت و غیره موضوعاتی است که درباره آن به شکل مبسوط صحبت کرده ایم. در آمریکای لاتین ، در آفریقا ، آسیا و حتی در اروپا فرصتهایی وجود دارد . باید در سطوح سیاسی ، رسانه ای و در سطوح مختلف فعالیت شود و این نبرد در همه سطوح پیگیری شود . همچنین در ارزیابی مجدد و بررسی تجربیات گذشته باید به دقت بحث و بررسی و ارزیابی کنیم و به یاری و لطف خدا بدانیم که بر چه کسی و چه چیزی اعتماد و اتکا و استناد کنیم .
(باید بدانیم) چه کسانی حقیقتا از ما و طرح مقاومت حمایت می کنند و به این پشتیبانی خود ادامه می دهند و چه کسانی ما را در بازارها به قیمت ارزان می فروشند.این نخستین دو راهی به شمار می آید و بر سر این دو راهی است که باید ارزیابی صورت گیرد. این بخشی از ارزیابی است. کسی که وارد نبردی با حجم مقابله با اسرائیل و طرح صهیونیستی می شود باید پشتی محکم و متین و قوی داشته باشد و در میانه راه وا ندهد تا اینکه تجربه های شکست خورده را تکرار نکنیم و در پس نزاع درجا نزنیم.
مطلب دوم درباره برخی از چیزهایی است که باید انجام دهیم . اولا اتحادیه جهانی علمای مقاومت و عموم علما مسئولیت بزرگی در خصوص این موضوع دارند و باید بر عقایدی بودن این آرمان و این نبرد و مبارزه تاکید کنند. به این معنا که این مساله و آرمان فراتر از سیاست و ملیت و فراتر از منافع و مصالح و طوایف و مذاهب ، نژادها ، احزاب ، جنبشها ، گروهها و مناطق است . این مساله فراتر از همه این سطوح است . وقتی من می گویم عقیدتی البته به معنای مصطلح اسلامی آن نیست بلکه به معنای آن است که این موضوع (آرمان فلسطین) از اصول ثابت و اساسی و بزرگ نزد امت (اسلام) ، احزاب ، جنبشها ، نخبگان و عوام الناس و غیره است. تاکید بر عقیدتی بودن این نبرد چه نتیجه ای در بر خواهد داشت؟ یکی از مهمترین نتایج این خواهد بود که اگر ما در سیاست اختلاف نظر داشته باشیم چه در داخل کشور یا خارج از آن یا در سطح امت (اسلامی) همانگونه که اکنون نیز وضعیت اینگونه است، حتی اگر در ارزیابی حوادث و تحولات منطقه اختلاف داشته باشیم کما اینکه اکنون نیز چنین است و ما درباره ارزیابی حوادث ، فهم و درک آن و رویکردها با هم اختلاف داریم ،اما زمانیکه آرمان و نبردی فراتر از سیاست و مصالح و فراتر از همه ملاحظات و اعتبارات داشته باشیم ، این مساله به عنوان محور و مرکزی خواهد ماند که می تواند ما و توانمندی های ما را جمع و به سوی جهتی مشخص متمرکز کند. اگر نیروها و توان ما به سمت و سوی مختلف از هم گسیخته شود ، نتیجه چیز دیگری خواهد بود. این ماموریت مهمی است که ما نزاع با دشمن اسرائیلی را به عنوان نزاعی عقیدتی نهادینه کنیم و بحث قدس و فلسطین و آزادی آنرا عقیدتی کنیم.
تلاش فکری ، فرهنگی و بسیج گونه بخصوص از جانب حضرات علماء در این زمینه بسیار موثر خواهد بود. همچنین عقیدتی کردن این مساله ، ما را در بهبود وضعیت روانی کمک خواهدکرد .من چندی پیش تاکید کردم یکی از خطرناکترین زیانها ، بحث روانی است که اکنون قصد تشریح آنرا ندارم چرا که واضح است . موضوعی که می خواهم اندکی بازگردیم و درباره آن صحبت کنیم این است که گفته شود مساله فلسطین چه ربطی به ما دارد . فلسطین را رها کنید . ما کشور خود ، مصائب و مشکلات و بحرانهای خاص خود را داریم و مسئله فلسطین چه ربطی به ما دارد. با این گونه افکار جایگاه امت تنزل پیدا کرد. در ابتدا فلسطین نبرد امت ، مسئولیت امت و وظیفه امت بود. امت (اسلامی ) باید بجنگد ، سلاح بر دوش بگیرد و وارد سرزمین فلسطین شود و مرزها را به رسمیت نشناسد. برای هر فردی که می خواهد در فلسطین بجنگد نباید نیاز به توجیه و عذرها و دفاع از خویش و دیگر چیزها باشد . اگر تا حد جریانات ملی و مصالح ملی تنزل پیدا کنیم آنگاه خواهیم گفت فلسطین فقط مسئولیت ملت فلسطین است و مسئولیت همه ما این است که از ملت فلسطین حمایت و پشتیبانی کنیم . این نوعی تنزل پیدا کردن است . با اظهار تاسف شدید باید بگویم اکنون در سطح امت، اینگونه شده است که فلسطین مسئولیت ملت فلسطین است و ارتباطی به ما ندارد و ما نمی دانیم کمک و پشتیبانی کنیم و هرکس باید خودش تیغ را از دست خودش بیرون آورد. این یک فاجعه در این نبرد و مبارزه است. این موضوع روانی است . اما درباره موضوع فرهنگی . ما باید بر عقیدتی بودن نبرد و فراتر بودن آن از سیاست ، ملیت و منافع و مصالح و غیره تاکید کنیم . مسئولیت ما در قبال فلسطین ، قدس و مقابله با طرح صهیونیستی ، یک مسئولیت فکری ، روانی ، روحی و عاطفی است که انعکاس عملی آن نیز یک مساله کاملا متفاوت است . من در همین سیاق و چارچوب از حضرات علما و همه دست اندرکاران در این طرح و مساله ، می خواهم که با حق و جدیت و به دور از هرگونه ملاحظات و حساسیتها درخواست امام خمینی رضوان الله تعالی علیه را برای برشمردن آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به عنوان روز جهانی قدس پذیرفته و مدنظر قرار دهند.این تاکیدی بر عقیدتی بودن نزاع و کشمکش بر سر مساله فلسطین و قدس است. به همین خاطر ما دیدیم که حتی امسال با وجود همه مشکلات تظاهرات روز جهانی قدس در بسیاری از کشورها برپا شد. اگر مردمی که در روز جهانی قدس به خیابانها آمدند ، می خواستند بر اساس مزاج و خلق و خوی سیاسی و روانی و عاطفی رایج و حاکم کنونی در منطقه رفتار کنند ؛ هیچ کس درباره قدس حرفی نمی زد اما کسانی که به خیابانها آمدند از موضع ارتباط عقیدتی با قدس چنین کاری را انجام دادند نه از موضع ارتباطات سیاسی و مصلحت.
پس اولا علما نقشی اساسی در خصوص تاکید بر عقیدتی بودن این مساله دارند و این کار را باید در چارچوب اتحادیه های خود انجام دهند.
دوم اینکه باید همه تلاشهای ممکن برای خاموش کردن جنگها و فتنه انگیزیها و اصلاح میان خودمان و ایجاد راه حلهای سیاسی برای نزاعهای کنونی در چند کشور صورت گیرد.
سوم آنکه ، همه اشکال مقاومت در برابر عادی سازی روابط با اسرائیل فعال شود. این چیزی است که در حقیقت انجام گرفته است. آنها امروز قادر نیستند جبهه های نظامی به روی ما بگشایند و این نتیجه آن است که شاخصهای نبرد با سالهای گذشته متفاوت شده است . شاخصها و دستاوردهای نبرد در غزه و لبنان یقینا با سالهای گذشته و پس از جنگ تفاوت یافته است . اما مقاومت جهان عرب و اسلام در برابر عادی سازی روابط (با رژیم صهیونیستی ) کجاست ؟ یا اینکه پایان یافته یا در حالت جمود به سر می برد و در خوشبینانه ترین حالت اندکی فعال است.
ما باید در این باره بحث کنیم که چگونه می توانیم عملیات مقاومت در برابر عادی سازی روابط را از آغاز کنیم زیرا ما اکنون نیازمند این گونه خطابه و سخنرانی نیستیم و خطرات عادی سازی روابط با دشمن اسرائیلی را بر نتایج این نزاع و بر سر مساله فلسطین و قدس مشاهده کرده ایم.
چهارم ، اقدام کردن در مرحله کنونی به طور مشخص است. در این زمان ما نیازمند فعالیتهای رسانه ای ، سیاسی و بسیجی گونه به طور گسترده هستیم. این یک تلاش و طرح است تا بتوانیم در سه خط تاثیر گذار باشیم. خط نخست یادآوری کردن حقیقت دشمن اسرائیلی و ماهیت و وحشیگری و درنده خویی و تروریست بودن و کشتارهای آن برای ملت منطقه اعم از مسلمانان و مسیحیان و به طور کلی برای همه امت است. زیرا به نظر می رسد در میان مردم افرادی هستند که خیلی به سرعت مسائل را فراموش می کنند ضمن آنکه افرادی هم در میان مردم وجود دارند که با مشاهده تحولات جدید منطقه تلاش می کنند به مقایسه های نادرست اقدام کنند.
دبیرکل حزب الله لبنان تاکید کرد: ایران بار سنگین مسئولیت مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی در منطقه را بر دوش می کشد.
سید حسن نصرالله در ادامه سخنرانی خود در کنفرانس اتحادیه جهانی علمای مسلمان در بیروت گفت: منطقه ما امروز با تهدید تروریسم تکفیری روبروست که بسیار خطرناک است، اما همچنان تروریسم اسرائیلی فراتر از همه تصورات است. با وجود همه کشتارها، سربریدن ها و قتل عام های دسته جمعی. یا حداقل می توان گفت خطر این دو تروریسم (تکفیری و اسرائیلی) برابر است. اما نادیده گرفتن و بی توجهی به ماهیت این دشمن و حتی معرفی آن به عنوان دوست و ضامن بعضی طیف های مردمی در منطقه، به تلاش معکوس نیاز دارد. بنابراین ما باید اولا واقعیت این دشمن، وحشی گری، تجاوزگری، کشتارها و تروریسم این دشمن را یادآوری کنیم. دوم اینکه باید به دولت ها و ملت های منطقه یادآوری کنیم این رژیم وحشی و غاصب در سرزمین فلسطین است و همه منطقه را تهدید می کند. این رژیم امنیت، صلح، ثبات، منافع، منابع و آینده منطقه را تهدید می کند و طمع ورزی این رژیم پایان ناپذیر است و تهدید آن همچنان ادامه دارد. البته بیشتر دولت های منطقه مدتهاست نمی شنوند.
با تاسف زیاد باید گفت عده ای اسرائیل را از دایره تهدید خارج کرده اند. بعضی از کشورهای عربی اسرائیل را از فهرست تهدید برای خود حذف کردند. این اقدام از طرف بعضی دولت ها عجیب نیست. اما ما شاهد آن هستیم که بعضی از جریان های مردمی هم اسرائیل را از دایره دشمنی و تهدید خارج کرده اند که این مسئله در روند رویارویی با این رژیم بسیار خطرناک است. سوم اینکه باید به جهان، امت و ملت ها رنج ملت فلسطین و کشتارها در حق فلسطینی ها را یادآوری کنیم. فلسطینی ها هر ساعت و هر روز همچنان در رنج هستند و این مسئله باید در همه رسانه ها و سخنرانی های ما مطرح باشد. آنچه اسرائیل در لبنان، سوریه، اردن و مصر و منطقه انجام داد و کشتارها به دست این رژیم در جنگ ژوئیه نباید به فراموشی سپرده شود و باید همواره نگاه ها را به طرف این دشمن جلب کرد.
باید چارچوبی برای تماس و ساماندهی استفاده از هر امکانات و ظرفیتی در جهان برای کمک به طرح مقاومت به دور از هر نوع مسایل دینی، قومیتی و سیاسی تعیین شود.
این نبرد و رویارویی به اخلاص زیادی نیاز دارد. من درباره ابعاد روحی و معنوی سخن می گویم. این نبرد به کنار گذاشتن منافع، حساسیت ها و ملاحظات حزبی، گروهی، مذهبی، قومیتی، کشوری یا شخصی نیاز دارد. ما در نبردی هستیم که ملت های ما، ارتش های ما و جنبش های مقاومت فداکاری های بزرگی انجام داده اند. فرماندهان بزرگ و شایسته ترین جوانان قربانی شدند. ملت های این منطقه با جدیت، مخلصانه و صادقانه فداکاری های زیادی انجام دادند. آنچه این ملت ها کم داشتند روحیه فداکاری نبود، بلکه فرماندهی متحد و مرکزی صادق، مخلص و برنامه ریز بود که ظرفیت های امت را با یکدیگر جمع کند. اگر این اقدام انجام شده بود فلسطین از مدت ها پیش آزاد شده بود که نتیجه فداکاری های ارتش ها، جنبش ها و ملت های این منطقه بود. یکی از پیامدهای این اخلاص آن است که هر کسی که پرچم مقاومت را به دوش بگیرد و جلو برود همه ما باید با او حرکت کنیم؛ صرفنظر از اینکه نام او چیست، عرب یا غیرعرب است، طایفه و حتی دین او چیست، اهل چه کشوری است؟ هر کسی که می خواهد باشد. هر کسی که پرچم (مقاومت) را در دست داشته باشد و در خط مقدم به طرف جلو برای پس گرفتن فلسطین و بیت المقدس حرکت کند و به دنبال دور کردن طرح صهیونیستی از این امت باشد، باید ما به او کمک کنیم و دور او را بگیریم و از او حمایت کنیم و در کنار یکدیگر حرکت کنیم. ما در این صورت باید همه محاسبات، حساسیت ها و دیگر اعتبارات را کنار بگذاریم. اینها نتیجه اخلاص است. اگر ما در مورد بیت المقدس و فلسطین و مقابله با طرح صهیونیستی مخلص باشیم، باید اینگونه عمل کنیم.
اگر هر یک از ایران، مصر یا سوریه یا هر کشور عربی و اسلامی پیش قدم شود باید از آن حمایت کنیم. اگر اندونزی بیاید و بگوید با سیاست، دیپلماسی، امکانات، پول، توانمندی ها و در صورت لزوم ملت و سلاحم می خواهم این مسئولیت را بردوش بکشم، همه ما باید اندونزیایی شویم. معنای اخلاص همین است. نباید بگوییم ما عرب هستیم، شیعه یا سنی و مسلمان یا مسیحی هستیم. مشکل در اینجا آن است که عده ای نه تنها حمایت نمی کنند، بلکه مانع کسانی می شوند که حمایت می کنند. زمانی که حامی (آرمان فلسطین) به محکوم و متهم تبدیل می شود و کسی هم که از آن حمایت می شود، محکوم و متهم معرفی می شود. بعضی از جنبش های مقاومت زمانی که حمایت های واقعی از یک کشور خاص دریافت می کنند، در نتیجه حساسیت ها در برابر این کشور این جنبش مقاومت متهم می شود. این جنبش نه تنها درباره موضع گیری سیاسی اش، بلکه حتی درباره دین و مذهبش هم متهم می شود. اجازه بدهید صریح تر بگویم. اگر یک جنبش مقاومت سنی از جمهوری اسلامی ایران کمک دریافت کند، این جنبش نه تنها درباره موضع سیاسی اش متهم می شود، بلکه حتی به تشیع متهم می شود. ضرب المثلی است که می گوید:«اگر به ما رحم نمی کنید، اجازه بدهید رحمت الهی به ما برسد. » (ما را به خیر تو امیدی نیست شر مرسان).
پیش قدم شوید و پرچم را بر دوش بگیرید! این سخن خطاب به همه کشورهای عربی و به همه سران، پادشاهان و رهبران جهان عرب و جهان اسلام است. هر کشور عربی و اسلامی که می خواهد پیش قدم شود و مسئولیت را بر دوش بگیرد. من و بسیاری دیگران تضمین می کنیم در این صورت ایران به پشت جبهه منتقل شود و از مسئله شکرگزار و خوشحال هم خواهد بود. زیرا ایران در این نبرد بارهای بسیار سنگین و خطرناکی را بر دوش می کشد و به علت این نبرد با تهدیدات بزرگی روبروست و منافع بزرگی از این کشور از نظر ملی ضایع می شود. اگر هر کشور عربی و اسلامی بگوید من پیش قدم می شوم. همه ما از این کشور عربی یا اسلامی حمایت خواهیم کرد و از همه حساسیت ها فراتر خواهیم رفت و هیچ حساسیت، معادلات و محاسباتی را در نظر نخواهیم گرفت. ما در این مرحله به این اخلاص نیاز داریم.
آخرین مسئله ای که می خواهم به آن اشاره کنم و سخنانم را به پایان برسانم، مسئله ای است که در این کنفرانس و خارج از آن باید به آن توجه شود. یکی از مشکلات بزرگی که تاثیر اساسی بر این نبرد دارد، مسئله ای است که در حال شکل گیری در ذهن و باورهای بسیاری از ساکنان این منطقه است. با توجه به اینکه زمان کم است دیگر به مقدمات این مسئله اشاره نمی کنم. امروز در نتیجه جرائمی که گروه های تکفیری به اسم اسلام به حق همه ساکنان منطقه چه سنی، چه شیعه، چه مسلمان، چه مسیحی مرتکب می شوند، شرایط خاصی برای اقلیت های دینی یعنی غیرمسلمانان ایجاد شده است. اجازه بدهید با صراحت بگویم این مسئله همچنین مربوط به پیروان مذاهب اسلامی به غیر از برادران سنی است.
سید حسن نصرالله در ادامه سخنرانی خود در کنفرانس اتحادیه جهانی علمای مقاومت در بیروت با شعار «متحد برای آرمان فلسطین» افزود: این گروههای انسانی که در منطقه هستند، چه مسلمان و چه غیر مسلمان، جنگی که با شعار تکفیری به راه افتاده است و جنایاتی که مرتکب می شوند و سخنرانیهای دینی و سیاسی گروههای تکفیری برضد گروههای انسانی در منطقه با چه هدف و به چه معنا است؟ چیزی که گروههای تکفیری می گویند معنای آن این است که اختلاف ما با شما سیاسی نیست، بلکه ما شما را می کُشیم چون پیروان فلان دین هستید! اگر غیر مسلمان باشند. شما را می کُشیم چون پیروان این مذهب هستید! اگر غیر اهل سنت باشند. شما را می کشیم، زیرا پیرو فلان فکر هستید یا فلان روش و غیره. کشتاری که هم اکنون این گروههای تکفیری به راه انداخته اند می گویند به سبب وابسته بودن به فلان دین و مذهب است و انگیزه سیاسی ندارد یا به سبب اختلافات سیاسی نیست. این گروهها جنگ موجودیت به راه انداخته اند و این در تاریخ منطقه سابقه ندارد، منطقه ای که از هزار و چهارصد سال پیش در سایه اسلام زندگی می کند، در حالی که آنچه هم اکنون در منطقه روی می دهد، هیچ ارتباطی نه به اسلام، نه به خلفای راشدین و نه به گذشتگان صالح و نه به تاریخ بلند اسلامی ندارد. هر گروهی که احساس می کند موجودیتش در خطر است، البته نه به معنای موجودیت زنان، کودکان، مردان، مقدسات، مکانهای مذهبی و مدارس، بلکه موجودیت بشری آن، حق طبیعی و فطری و شرعی آن است که از موجودیت خود دفاع کند. هنگامی که این گروههای بشری برای دفاع از خود اقدام می کنند، اولین چیزی که آنرا به تاخیر می اندازند، مقابله با اسرائیل است زیرا اولویت آنان، دفاع از هستی خود است و اینگونه گمان می کنند که اسرائیل خطری در آینده است و هم اکنون باید با خطر نخست مقابله کرد، پس از نظر روحی، فکری، فرهنگی و درونی، اسرائیل از فهرست دشمنان خارج می شود، فلسطین از فهرست توجه ها خارج می شود و مسئله به جایی می رسد که دشمن اصلی یعنی اسرائیل، حامی و مدافع چنین گروههایی می شود و این خطرناک ترین چیزی است که طرح مقاومت با آن در منطقه روبرو است.
سید حسن نصرالله افزود: این موضع در مورد پیروان ادیان و مذاهب صدق می کند. اسرائیل خبیث خود را اینگونه نشان می دهد که گویی حامی این گروهها است و به گونه ای عمل می کند که انگار از فلان طایفه یا از فلان مذهب و فلان دین دفاع می کند. روایتی داریم که می گوید رحمت خدا در روز قیامت به حدی گسترش می یابد که تا گردن ابلیس، امتداد می یابد، حال نگاه کنید که گردن ابلیسی اسرائیل، تا چه حد امتداد یافته است. من از برخی کارشناسان اسرائیلی شنیده ام که می گویند ما انتظار داریم یا توقع داریم که روزی بیاید که حتی بدترین دشمنان ما در لبنان، دست دوستی به طرف ما دراز کنند و به طور خاص، از حزب الله نام می برند. یعنی حتی مقاومت لبنان نگفته اند که پیشتر از ما بوده است، بلکه می گویند حزب الله. در طول سالیان دراز، جنگ عقیدتی و مبارزه بین ما و بین اسرائیل بوده است و اسرائیل را بدترین دشمن در جهان می دانیم و از نظر فرهنگی و فکری آماده ایم که بدون غذا و دارو و درمان بمیریم و استخوانهای ما له شود، بدون اینکه دست خود را به سوی اسرائیل دراز کنیم تا ما را کمک کند، اما اسرائیل در انتظار روزی است که ما دشمانش، دست دوستی به سوی آن دراز کنیم. دانشمندان، نخبگان و علمای ادیان و مذاهب، مسئولیت دارند، چه مسلمان چه مسیحی، علمای شیعه، علمای دروز، علمای علویون، علمای اسماعیلیون، علمای زیدیه، علمای اباضیه و دیگر علما و نخبگانی که که با این جماعتها در ارتباط هستند مورد نظر هستند، که آگاه باشند،
درست است که ما با چالشهایی روبرو هستیم، اما این گونه دیدگاه و احساس، اشتباه است که نه با دین ما و نه با عقیده و نه با فرهنگ ما، تناسبی و ارتباطی ندارد. دو سال پیش در روز قدس من معمولا شیعه و سنی نمی کنم، اما در روز قدس، عبارتی گفتم که انگیزه مذهبی نداشت، هنگامی که از شیعه علی (ع) سخن گفتم، زیرا تلاش غربی و جهانی و رسانه ای، چه در داخل و چه در خارج، وجود دارد تا این گروه از مسلمانان، یعنی طایفه شیعه را از جنگ با اسرائیل دور کند. آنچه در سالهای گذشته در کشورهای مختلف اتفاق افتاده است، به طور عمدی و برنامه ریزی شده برای دور کردن شیعه از فلسطین و از مردم فلسطین و از قدس و از جنگ با دشمن اسرائیلی بوده است، بلکه قانع کردن آنان در مراحل مختلف، که آنچه تهدید اصلی برای موجودیت شماست، اهل سنت هستند، نه تکفیریها . آنها تلاش کردند اسرائیل را از خطری که برای موجودیت آنان دارد، دور کنند، هم اکنون نوعی خیانت فکری در جهان مشاهده می شود، و گوشهای شنوایی در محافل شیعی مشاهده نمی شود، همانگونه که گوشهای شنوایی در میان مسیحیان یا دروز یا اهل سنت یا در دیگر مذاهب دیده نمی شود، به همین علت من در روز قدس گفتم که مخاطب من فقط لبنانیها نیستند، البته من با علما در ارتباط هستم و با مراجع و با حضرت امام خامنه ای و مسئولان ایران و در سراسر جهان. امروزه بار دیگر به شما می گویم که اگر آنچه باید اتفاق می افتاد و مطلوب این است که اتفاق می افتاد، هر حادثه و هر مصیبت و درد و رنجی در اینجا رخ دهد، هم ما به عنوان شیعه باید درباره آن فکر کنیم و هم غیر شیعه باید فکر کند، من این عبارت را گفتم که ما شیعیان علی (ع) از فلسطین دست بر نمی داریم و نه از مردم فلسطین و نه از مقدسات امت اسلامی در فلسطین.
دبیرکل حزب الله لبنان تاکید کرد: امت اسلامی سرانجام با نابودی غده سرطانی رژیم صهیونیستی، خواهد توانست در بیت المقدس نماز بخواند.
سید حسن نصرالله افزود: حمایت ما از مسئله فلسطین موضع گیری گذرا نیست، بلکه اعتقادی، شرعی، فقهی و وجدانی است. در روز قدس یکی از تصاویر تاثیرگذار برگزاری راهپیمایی در دو شهرک نبل و الزهراء در استان حلب سوریه بود. این راهپیمایی شاهدی بر این مسئله است که گفتم این موضع گیری اعتقادی است. در بسیاری از کشورهای جهان راهپیمایی روز قدس برگزار می شود، اما مسئله قابل توجه برگزاری راهپیمایی در این دو شهرک نبل و الزهراء بود. این دو شهرک سال هاست در محاصره قرار دارند و هر روز با حملات خمپاره ای روبرو هستند، اما در روز قدس راهپیمایی کردند و پرچم فلسطین را در دست گرفتند و برای آزادی بیت المقدس شعار دادند. آنان در حالی که در دو شهرک نبل و الزهراء در محاصره هستند از رسیدن به بیت المقدس و نماز خواندن در مسجد الاقصی سخن می گفتند. آنچه باعث چنین اقدامی می شود اعتقادات و باورهاست. بر اساس دیگر مسایل به جز مسایل اعتقادی، آنها لازم نبود در این شرایط راهپیمایی برگزار کنند و اولویت های نزد آنها باید با توجه به شرایط این منطقه متفاوت باشد.
نصرالله گفت: بنابراین ما در برابر مسئولیت بزرگی قرار داریم که اجازه ندهیم حوادث منطقه چنین پیامدهای فکری، روحی و حتی اخلاقی را به همراه داشته باشد. برادران ما از علمای شریف و عزیز اهل تسنن هم مسئولیت های بزرگی برعهده دارند. بسیاری از موضع گیری های شجاعانه ای که در طول این سالها در این کنفرانس یا دیگر تشکل های علمایی اتخاذ شده، باعث انزوا و محکومیت تکفیریها و جنایت هایشان شده است. این اقدام عمل شخصی نیست، بلکه خدمت به همه امت اسلامی است که در ترازوی اعمال محاسبه خواهد شد. این موضع گیریها باید ادامه داشته باشد، زیرا تکفیریها باید به انزوا رانده شوند. به این علت که اهل تسنن اکثریت امت اسلامی هستند، باید مسئولیت بیشتری برعهده بگیرند و به پیروان دیگر ادیان آسمانی و پیروان دیگر مذاهب اسلامی اطمینان بدهند؛ بیشتر از آنکه از دیگر مذاهب اسلامی بخواهند تا به آنان اطمینان بدهند. واقعیت توانمندیها، ترکیب منطقه و ترکیب امت اسلامی مستلزم این مسئولیت است. عملی کردن این مسئله مستلزم پیگیری است.
به اعتقاد من اتحادیه جهانی علمای مقاومت تشکل مبارکی است که ریاست آن را دانشمند بزرگ، مجاهد و شجاع شیخ ماهر حمود برعهده دارد و دیگر علمای بزرگ در آن عضویت دارند. این اتحادیه به عنوان یک تشکل فراگیر و جامع از علما می تواند مبتکر واقعی و شریک اساسی در کنار همه جنبش های مقاومت باشد تا به پیشبرد طرح مقاومت و دستیابی به پیروزی نهایی کمک کند و اصلاحات و فعال سازی لازم را در این جهت انجام دهد. ان شاء الله ما با قاطعیت معتقدیم اسرائیل غده سرطانی در حال نابودی است و فلسطین و بیت المقدس به اهل آن باز خواهند گشت. فقط مسئله زمان پیروزی نهایی مطرح است که به اراده، جهاد و فداکاری این امت ارتباط دارد و مبتنی بر اصل اساسی «ان تنصرالله ینصرکم» است. من معتقدیم با وجود همه مصیبت های کنونی، به این علت که خیر تا روز قیامت در امت اسلامی است، ملت های منطقه به لطف ایمان، هوشیاری، اخلاص، صبر و تحمل خواهند توانست این رنج ها را پشت سر بگذارند و از آنها عبور کنند و با توجه به همه تجربه های سخت پایدارتر، قدرتمندتر و با اراده قویتر خواهد شد و در آن زمان از ام الفساد اسرائیل به سختی حساب خواهد کشید. روزی که همه ما ان شاء الله در بیت المقدس نماز بخوانیم، بدون تردید فرا خواهد رسید. همه رنج ها، توطئه ها و مصیبت ها آزمون هایی است که باعث شکل گیری و تثبیت همه مومنان به این طرح و این راه می شود و به آنها امکان خواهد داد تا شایسته پیروزی آینده باشند. زیرا ممکن است مردمی پیروز شوند، اما پیروزی را ضایع کنند. خداوند می خواهد امت اسلامی در پیروزی نهایی خود در برابر طرح صهیونیستی و پس گرفتن فلسطین و بیت المقدس شایسته و لایق این پیروزی تاریخی و بزرگ باشد و شایستگی حفظ این پیروزی را هم داشته باشد و آن را از دست ندهد. زیرا در گذشته بسیاری از پیروزی ها از دست رفته است.