به گزارش ايرنا، هومان خاکپور روز چهارشنبه گفت: مهمترین شاخص در مدیریت جامع زیست بومی تالابها، بحث مشارکت جوامع محلی، دولتی و سازمانهای غیر دولتی است که در همین راستا در دبیرخانه هماندیشی تالابی برنامههایی برای استفاده از ظرفیتهای غیردولتی تعریف شده است.
وی اظهار کرد: بر این اساس در تلاشیم تا سازمانهای غیر دولتی و بخشهای دولتی که در زمینه حفاظت از تالابها فعالیت میکنند یک همسویی ایجاد شود تا اثرگذاری این فعالیتها بر روی حفاظت از تالابها بیشتر شود.
رییس تشکل زیست محیطی تسنیم ادامه داد: در این راستا یکی از اقدامات دبیرخانه هماندیشی تالابی، تعیین دیدهبان برای تالابهای کشور است تا وضعیت این حوضههای آبی به صورت مداوم پایش و رصد شود تا در صورت مشاهده روند تخریب اقدامات لازم برای جلوگیری از آنها انجام شود.
این فعال محیط زیست افزود: اکنون برای تالابهای گندمان در استان چهارمحال و بختیاری، پریشان و کمجان در استان فارس و گاوخونی در اصفهان دیدهبان تالابی تعیین شده است.
وی با بیان این که بیش از 90 درصد تالابهای کشور در خطر خشکی قرار دارند گفت: تالابهایی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند برای تعیین دیدهبان در اولویت قرار دارند و در تلاشیم تا پایان سال 94 این کار به پایان برسد.
خاکپور اظهار کرد: سعی میشود تا در تمام استانها یک سمن فعال در زمینه حفاظت از تالابها شکل گیرد و دیدهبان از میان آنها تعیین شود.
حدود 250 تالاب در کشور وجود دارد که از این تعداد ۸۴ تالاب دارای اهمیت است و از این بین ۲۴ تالاب بینالمللی بوده و در ردیف کنوانسیون رامسر قرار دارد.
ورود فاضلابهای خانگی، صنعتی، سموم شیمیایی و برداشت بیرویه از منابع بالادستی تالابها تهدیداتی است که این حوضههای آبی را تهدید میکند.
اکنون تالابهای شورگل، یادگارلو، انزلی، شادگان، خورموسی، نیریز، پریشان، ارومیه، کمجان و هامون برخی تالابهایی هستند که در معرض خطر تغییرات اکولوژیکی بوده و به همین دلیل در فهرست مونترال قرار گرفتهاند.
تالابهایی که در شرایط بد زیست محیطی قرار دارند در فهرست مونترال که کنوانسیونی در مورد حفاظت از تالابها است، قرار میگیرند.