اين پاسخ مديران سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران و فرهنگسراي انقلاب به گزارش يكي از رسانه‌هاي صبح ايران است كه روز پنجشنبه عكس يك خود را به يك طرح گرافيكي موجود در فضاي مجازي اختصاص داده و به بهانه آن با شهرداري تهران تسويه حساب سياسي كرده بود.
به گزارش همشهري، گزارش صفحه 3 آن روزنامه با تيتر و روتيتر «نصب بيلبورد عليه مهمان رسمي كشور در خيابان‌هاي تهران؛ شهرداري مشغول كار است» آغاز مي‌شود و با اين جمله‌ها ادامه مي‌يابد: اين روزها شهرونداني كه در ترافيك و گرماي تهران از شيشه تاكسي يا در پياده‌روها خيابان را نظاره مي‌كنند، بنري چند متري نظرشان را به‌خود جلب مي‌كرد... فارغ از ايراد شكلي اين گزارش شگفت‌انگيز، آنچه بيش از همه جلب توجه مي‌كند نتيجه‌هايي است كه خبرنگار محترم از اين گزاره به‌دست آورده و آن را به سراسر متن خود تعميم داده است؛ آن هم بدون اينكه حتي به يك مورد از اين «بيلبوردها» و مكان نصب آنها اشاره كند.
- كدام فيلم، كدام بيلبورد؟
عبدالمطهر محمدخاني رئيس فرهنگسراي انقلاب شگفتي خود را از خواندن اين گزارش پنهان نمي‌كند و با اشاره به برنامه نمايش مستند چند قطره خون همزمان با ورود وزير امور خارجه فرانسه به تهران، به همشهري مي‌گويد: قصد ما از اجراي اين برنامه بازخواني پرونده فروش فرآورده‌هاي خوني آلوده به ايران در دهه60 توسط دولت فرانسه بود. ضمن اينكه فيلم مجوز نمايش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دارد و قرار نبود كاري غيرقانوني انجام شود. هر چند، نمايندگان برخي نهادهاي قانوني صبح روز چهارشنبه با مراجعه به فرهنگسراي انقلاب، خواستار منتفي شدن نمايش فيلم شدند.
تكتم نجفي‌منش مدير روابط عمومي فرهنگسراي انقلاب، ديگر چهره‌اي است كه از حدود 10روز پيش درگير برنامه‌ريزي براي نمايش مستند چند قطره خون بوده است. او در اين‌باره مي‌گويد: برخلاف تمام برنامه‌هاي مشابه، ما براي اين برنامه حتي يك پوستر كوچك هم چاپ نكرديم و آنچه به‌عنوان بيلبورد معرفي شده، يك طرح گرافيكي است كه صرفا در فضاي مجازي دست به‌دست مي‌شد. جالب اينكه بيلبورد مقابل فرهنگسرا هم هيچ نشاني از برنامه روز چهارشنبه نداشت و اصلا قرار نبود در فرهنگسراي انقلاب غيراز نمايش يك فيلم ساده براي حدود 100 نفر اتفاقي ديگر بيفتد .
- ماهيگيري از آب گل‌آلود بيلبورد
اندكي پس از انتشار اين گزارش مجعول كه بخش اعظم آن به بيلبوردها و نقاشي‌هاي خياباني چند سال اخير اختصاص داشت، برخي رسانه‌ها زنجيروار همان متن را روي خروجي فرستادند و به اين بهانه كه شهرداري نهادي خدماتي است و آن را با سياست كاري نيست، از اين نمد كلاهي پشمين براي خود دوختند. شايد كسي نبود به اين رسانه‌ها يادآوري كند كه شهرداري تهران بازوهايي فرهنگي و اجتماعي براي خود دارد و اگر يك فرهنگسرا نتواند برنامه نمايش فيلم برگزار كند، چه كاركردي براي آن مي‌توان متصور شد؟
- ناگهان يك نامه سرگشاده ديگر
از همه اينها عبرت‌آموزتر، نامه سرگشاده يك استاد دانشگاه ركورددار نگارش نامه‌هاي سرگشاده است كه انتقادهاي سياسي خود را از شهردار تهران به همان گزارش مجعول مستند كرد و در متن نامه خود تا توانست محمدباقر قاليباف را به بهانه ندانستن ماجراي خون‌هاي آلوده و هزينه كردن بودجه شهروندان براي سياست‌هاي تبليغاتي و انتخاباتي، حسابي نواخت؛ نامه‌اي كه خيلي زود مستند رسانه‌هاي ضدانقلاب اروپايي و آمريكايي براي تسويه حساب با انقلاب شد. تلاش‌هاي خبرنگار همشهري براي يافتن جواب اين پرسش كه استاد دانشگاه پوستر مورد نظر را كجا ديده به ثمر نرسيد و وي تماس‌هاي پياپي ما را بي‌پاسخ گذاشت.
- قصد ما مخالفت نيست، فقط يادآوري مي‌كنيم
کارگردان مستند «چند قطره خون» درباره نمايش اين فيلم در فرهنگسراي انقلاب به نسیم گفت: ما اصلا قصد بازی سیاسی نداشتیم و تنها می‌خواستیم بین اهالی رسانه و ما نشست صمیمی برگزار شود. ضمن اينكه قصد مخالفت با گروه مذاکره‌کننده را نداشتيم و نداریم. پرونده خون‌های آلوده به راحتی قابل حل است و قربانيان می‌توانند به حق خود برسند. ما دوست داریم نسخه این مستند به دست فابیوس برسد؛ چرا که هم وی هم دنیا می‌داند که کودکان توسط فرانسوی‌ها آلوده شدند و در نهایت اگر پیگیری بین‌المللی کنیم، می‌توانیم این غرامت را بگیریم.
با این حال، بهتر است فایبوس که خودش را مدافع حقوق بشر می‌داند، داوطلبانه این غرامت را پرداخت کند. این مستند 3 بار به نمایش درآمده و تصور می‌کنم چند قطره خون تاثیر خودش را گذاشته است. فقط مسئولان وزارت بهداشت باید این مسئله را پیگیری مي‌كردند و غرامت را از طرف مقابل می‌گرفتند.