براساس گزارش CNN، اجراي اين قانون آغازگر بحث و جدلي چندين‌ساله درباره سرطان‌زا بودن يا نبودن گوشي‌هاي موبايل خواهد‌شد. اين مصوبه كه قانون حق دانستن نام دارد، فروشگاه‌هاي موبايل را موظف خواهد‌كرد تا به مشتريان خود از طريق يك كتابچه يا به صورت كلامي دستورالعمل فدرال را درباره ميزان تشعشعات گوشي‌هاي موبايل اعلام كرده و در عين حال راهكارهايي را براي استفاده ايمن از موبايل ارائه دهند.
وكلا و پزشكاني كه در تدوين و تصويب اين قانون نقش داشته‌اند ،از جمله جوئل مسكويتز مدير مركز خانواده و بهداشت جامعه از دانشگاه كاليفرنيا بركلي، مي‌گويند اين قانون با هدف هشياري مشتريان نسبت به مقررات موجود تصويب شده‌است. با اين‌همه اطلاعات ارائه شده فراتر از مقررات موجود رفته و اعلام مي‌كند كه قرار گرفتن گوشي‌هاي موبايل در فاصله بسيار نزديك از بدن مي‌تواند افراد را در معرض شديد تشعشعات قرار دهد.
با اين‌همه الزامي وجود ندارد تا فروشگاه‌ها اطلاعاتي درباره خطرات احتمالي قرار گرفتن در معرض اين نوع از تشعشعات در اختيار مشتريان قرار دهند. مسكويتز مي‌گويد اگرچه احتمال ابتلا به تومورهاي مغزي در اثر قرار گيري طولاني مدت در برابر اين نوع از تشعشعات بسيار بالاست، اما متخصصان معتقدند هنوز مدرك محكمي براي اثبات چنين موضوعي به دست نيامده‌است.
سازمان بهداشت جهاني در سال 2011 تشعشعات كم‌انرژي حاصل از گوشي‌هاي موبايل را به دليل وجود ارتباط ميان استفاده از گوشي‌هاي موبايل و ابتلا به نوعي تومور مغزي بدخيم به نام گليوما و نوعي تومور خوش‌خيم به نام نوروم آكوستيك در گروه موارد احتمالا سرطان‌زا دسته‌بندي كرد.
هردوي اين تومورها بسيار نادرند، و سالانه در آمريكا از هر 10 هزار نفر 5 نفر به گليوما و 10 نفر از هر يك ميليون نفر به نوروم آكوستيك مبتلا مي‌شوند. دسته‌بندي سازمان جهاني بهداشت خطر موبايل‌ها را با خطر كافئين و سبزيجات كنسروي در يك گروه قرار داده‌است. با اين‌همه ديگر سازمان‌هاي مرتبط با سلامت از قبيل انجمن سرطان آمريكا و مركز كنترل و پيشگيري از بيماري‌هاي آمريكا اعلام كردند مدارك كنوني براي اثبات سرطان‌زا بودن موبايل كافي نبوده و به پژوهش‌هاي بيشتري نياز است.
- مرز خاكستري
جاناتان صامت مدير بخش پزشگي پيشگيرانه در دانشگاه كاليفرنياي جنوبي كه رهبري كميته تعيين دسته‌بندي‌هاي سازمان جهاني بهداشت را نيز به عهده دارد مي‌گويد از سال 2011 تاكنون هيچ شواهد و مداركي كه بتواند اين وضعيت را به يكي از دو طرف بكشاند به دست نيامده و در حقيقت ما در منطقه‌اي خاكستري از دانش قرار گرفته‌ايم.
بسياري از پژوهش‌هاي بزرگ نيز نتوانسته‌اند مدركي براي اثبات ارتباط ميان استفاده از گوشي‌هاي موبايل و تومورهاي مغزي ارائه كنند. در يكي از اين مطالعه‌ها كه روي 360 هزار فرد بالغ در دانمارك انجام شد هيچ افزايش ابتلا به تومورهاي مغزي حتي در ميان افرادي كه براي بيش از 13 سال از گوشي‌هاي موبايل استفاده مي‌كردند نيز مشاهده نشد.
با اين‌همه به گفته صامت، سازمان بهداشت جهاني براي رتبه‌بندي خود پژوهش‌هايي را مورد نظر قرار داده كه نشان مي‌دهند احتمال ابتلا به تومورهاي مغزي در كاربران موبايل بيشتر از افرادي است كه از موبايل استفاده نمي‌كنند.
مطالعه اينترفون بزرگترين تحقيقي است كه تاكنون به بررسي رابطه ميان موبايل‌ها و تومورهاي مغزي پرداخته‌است. 13 كشور جهان از قبيل كانادا، بريتانيا،دانمارك و ژاپن در اين پژوهش حضور داشتند و محققان در اين تحقيق از بيش از هفت هزار نفر مبتلا به تومورهاي مغزي و بيش از 14 هزار فرد سالم درباره استفاده آنها از گوشي‌هاي موبايل تحقيق كردند.
اين تحقيق هيچ ارتباطي ميان گوشي‌هاي موبايل و ميزان ابتلا به گليوما نيافت،به جر در ميان يك گروه: افرادي كه دست كم 1640 ساعت بدون استفاده از هد‌ست از گوشي‌هاي موبايل خود براي مكالمه استفاده كرده‌بودند. اين گروه 40 درصد بيشتر از افرادي كه هرگز از گوشي‌هاي موبايل استفاده نكرده‌بودند در معرض ابتلا به تومورهاي مغزي قرارداشتند. با اين‌همه نويسندگان اين تحقيق از زاويه‌اي ديگر نيز به نتايج به دست آمده نگريستند: افراد مبتلا به تومور مغزي بيشتر از ديگر افراد نسبت به استفاده از گوشي‌هاي موبايل خود اغراق مي‌كنند از اين رو ممكن است ارتباط كشف شده ميان موبايل و تومورهاي مغزي در اين مطالعه حقيقي نباشد.
به گفته ديويد ساويتز استاد اپيدميولوژي دانشگاه براون احتمال اينكه افراد مبتلا به بيماري‌هاي مرگبار نسبت به گزارش دادن موضوعي مرتبط با اين بيماري اغراق كنند بسيار زياد است زيرا اين افراد به دنبال دليلي براي توضيح سرنوشت غم‌انگيز خود هستند.
در مجموعه مطالعاتي ديگر كه در سوئد انجام گرفت به ميزان استفاده از موبايل در ميان افراد مبتلا به گليوما و مقايسه اين ميزان با كاربري موبايل در ميان افراد سالم پرداخته شد. نتايج نشان دادند كاربران موبايل 30 درصد بيشتر احتمال ابتلا به گليوما را دارند و آنهايي كه براي 25 سال از موبايل استفاده كرده‌اند سه برابر بيشتر در معرض ابتلا به تومورهاي مغزي قرار دارند. همچنين كاربران تلفن‌هاي بيسيم كه نسبت به گوشي‌هاي موبايل ميزان كمتري تشعشعات ايجاد مي‌كنند نيز 40 تا 70 درصد بيشتر از ديگران در معرض ابتلا به گليوما هستند. با اين‌همه محققان معتقدند حتي در نتيجه بهترين اين مطالعات نيز خطاهايي وجود دارد از اين رو احتمال داده مي‌شود كه ميزان خطر موجود بسيار كوچكتر از آني است كه قابل رديابي باشد.
صامت كه در دسته موافقان خطرناك بودن گوشي‌هاي موبايل قرار دارد نيز معتقد است اين خطر چندان بزرگ نيست، اما به هرحال وجود دارد، به گفته وي اگر اين خطر به شدت بزرگ بود، به طور قطع نتايج قابل قبول‌تري از مطالعاتي كه تاكنون انجام شده، به دست مي‌آمد.
- ثابت بودن ميزان ابتلا به سرطان
از ديگر بحث و جدل‌هايي كه درباره سرطان‌زا بودن گوشي‌هاي موبايل مطرح است، ثابت بودن ميزان ابتلا به سرطان در آمريكا، دانمارك و سوئد طي چندين دهه گذشته و با وجود رشد تصاعدي محبوبيت و كاربري گوشي‌هاي موبايل است. اگرچه ميزان ابتلا به تومورهاي مغزي در ميان زنان 20 تا 29 ساله در آمريكا افزايشي مشاهده شده‌است، اين تومورها در بخش‌هايي از مغز نبوده‌اند كه انتظار مي‌رود تحت تاثير تشعشعات موبايل قرار گيرند.
در ادامه تاكيد بر نبودن مدارك مستحكم عليه استفاده از گوشي‌هاي موبايل، ساويتز مي‌گويد تصور خطرساز بودن تشعشعات گوشي‌هاي موبايل دشوار است. به گفته وي گوشي‌هاي موبايل و تلفن‌هاي بيسيم تشعشعات غيريونيزه‌شده از خود پخش مي‌كنند كه برخلاف تشعشعات يونيزه شده‌اي از قبيل پرتو ايكس،از توانايي آسيب‌زدن به DNA برخوردار نيستند.
صامت اما از سويي ديگر معتقد است شايد تشعشعات غيريونيزه شده به نظر به شيوه تشعشعات يونيزه شده به بدن آسيب نرسانند، اما خلاء هايي درباره تاثير اين تشعشعات دربدن وجود دارد. مطالعات جديدي در دست اجرا هستند كه شايد بتوانند ارتباط قوي‌تري ميان استفاده از گوشي‌هاي موبايل و عوارض احتمالي آن به دست آورند. در يكي از اين مطالعه‌ها برروي 290 هزار نفر از شهروندان اروپايي مطالعه شده و ميزان استفاده از موبايل و شرايط سلامت طولاني مدت آنها تحت نظر گرفته خواهد‌شد. اين مطالعات از آن جهت اهميت دارند كه نتايج آنها بر گزارش‌هاي شخصي داوطلبان از ميزان استفاده از گوشي‌هاي موبايل تكيه نداشته و محققان باتكيه بر كنترل رفتار داوطلبان اطلاعات دقيق‌تري به دست خواهند آورد.
پرسش ديگر درباره احتمال اثرگذار بودن گوشي‌هاي موبايل بر سلامت كودكان مطرح است، و براي يافتن پاسخ آن پژوهشي روي دو هزار داوطلب 10 تا 24 ساله مبتلا به تومور مغزي و دو هزار داوطلب سالم درحال اجرا است.
محققان تا به اثبات رسيدن يا رد شدن احتمال سرطان‌زا بودن گوشي‌هاي موبايل راهكارهايي را براي كاربران نگران موبايل ارائه كرده‌اند كه از آن جمله مي‌توان به خاموش كردن گوشي‌ها در زمان عدم نياز، استفاده از هد‌ست‌ها و استفاده از پيامك به جاي تماس گرفتن مستقيم اشاره كرد.