براساس گزارش لايوساينس، اين درخت زيبا به كه به درخت 40 ميوه شهرت يافته، توسط سم ون آكن استاد دانشكده هنر دانشگاه سيراكاس در نيويورك ايجاد شدهاست و به گفته متخصصان كشاورزي، تكنيكي كه وي از آن براي ايجاد درختي با تنوع باورنكردني ميوه استفاده كرده، بسيار تخصصي بودهاست.
اين درخت چهل محصولي تنها ميوههاي اصلي خانواده درختان پرونوس را توليد خواهد كرد كه تمامي آنها از ژنتيك مشابهي برخوردارند. اين درخت در بيشتر زمانهاي سال شبيه به ديگر درختان ميوه ديده ميشود،اما در فصل بهار، شكوفههاي آن به رنگهاي صورتي، سفيد و سرخ ديده خواهند شد و پس از آن ميوههايي از قبيل هلو، آلو، زردآلو، شليل و بادام را ميتوان از آن برداشت كرد.
براي گنجاندن 40 نوع ميوه درون يك درخت ون آكن شاخههاي هر درخت را به يك درخت اصلي يا ريشه مادر پيوند زدهاست، براي انجام اينكار براي مثال وي يك شاخته كامل حاوي جوانه درخت هلو را درون شكافي از يكي از شاخههاي درخت چهل ميوه پيوند زدهاست. اتصال نزديك شاخهها از اهميت بسيار زيادي برخوردار است،اگرچه ميتوان اين پيوند را در هر بخشي از درخت، حتي در بخش ريشه نيز انجام داد.
تكنيكهاي پيوند زيادي براي پيوند زدن انواع گياهان به يكديگر وجود دارد، اما آنچه كه در اين زمينه اهميت دارد،برقراري اتصال آوندهاي گياهان با يكديگر است. بافت آوندي گياه بافتي كمرنگ، نرم و كمي اسفنجي است كه در زير پوست درخت نهفته و شامل آوند چوبي براي حمل آب و مواد غذايي در ميان شاخهها، آوند آبكش براي حمل قند و كربوهيدراتها و كامبيوم براي جداسازي آوند چوبي و آوند آبكش است.
در زمان پيوند،بافتهاي دو گياه بايد در بخش كامبيوم به يكديگر متصل شوند تا امكان جريان يافتن آب و مواد غذايي از گياه اصلي و ريشهدار به ديگري فراهم آيد تا عمليات پيوند موفقيتآميز شود. در صورتي كه دو درخت به اندازه زيادي به هم نزديك باشند،امكان پيوند طبيعي نيز وجود خواهدداشت، زيرا پوست تنه دو درخت به صورت طبيعي پوسيده شده و بافت زيرين آنها با يكديگر پيوند خواهندخورد. همچنين پيوند ريشهها نيز در چنين شرايطي امكانپذير است.
در مورد درخت 40 ميوه،ون آكن درخت آلوي سهسالهاي را با چهار يا پنج شاخه انتخاب و پيوند زدن درختان ديگر به اين درخت را آغاز كرد. وي هرسال چند نوع درخت مختلف را به اين درخت آلو پيوند زد . وي درحال حاضر 16 درخت چند ميوهاي را ايجاد كرده و از آنها نگهداري ميكند. به گفته متخصصان، نكته كليدي انتخاب ريشه مادر مناسب است، زيرا يك ريشه مادر نميتواند همه انواع ميوهها را پرورش دهد،اما ميتواند ميوههاي هم خانواده خود را رشد دهد. براي مثال درختان پرتقال و سيب را نميتوان به يكديگر پيوند زد، اما هلو و بادام ميتوانند ريشه مادر مشابهاي داشتهباشند.