به گزارش رويترز کارشناسان سازمان جهانی بهداشت گفتند، بازماندگان ابولا که با شدیدترین حملات عفونت دست و پنجه نرم کرده بودند، با بیشترین احتمال دچار این مشکلات پزشکی مداوم می‌شوند، و سلامتشان به‌صورت «یک وضعیت اضطراری درون یک وضعیت اضطراری ديگر» در می‌آید.
آندرس نوردستروم، نماینده سازمان جهانی بهداشت در سیرالئون که در اجلاس پنج‌روزه‌ای در این هفته درباره بازماندگان ابولا شرکت داشت، گفت: «جهان هیچ‌گاه شاهد این شمار بالایی بازماندگان از یک شیوع ابولا نبوده است.
او در یک اجلاس خبری به گزارشگران گفت: «ما 13000 نفر جان به دربرده از ابولا در این سه کشور (گینه، لیبریا و سیرالئون) داریم. این وضعیت هم از دیدگاه پزشکی و هم از دیدگاه اجتماعی بی‌سابقه است.»
دانیل بوش از گروه مراقبت بالینی سازمان جهانی بهداشت دراین‌باره گفت، نیمی از افرادی که از پس عفونت ویروس برآمده‌اند، اکنون دچار بودن به درد مفصلی را گزارش می‌کنند و در مواردی درد آن‌قدر شدید است که توان کار کردن را از آن گرفته است.
به گفته او، مشکلات چشمی مانند التهاب، نقصان بینایی و در موارد شدید، اما نادر- نابینایی در حدود 25 درصد این بازماندگان گزارش‌شده است.
مشکلات درازمدت به همان اندازه وخیم، اما کمتر قابل‌اندازه‌گیری مانند افزایش میزان‌های افسردگی، اختلال استرس پس از ضربه عاطفی (PTSD) و انزوای اجتماعی نیز این بازماندگان را مبتلا می‌کند.
با توجه به اینکه شروع همه‌گیری مصیبت‌بار ابولا در غرب آفریقا بزرگ‌ترین شیوع مشاهده‌شده این بیماری بود (بیش از 27 هزار نفر به ویروس ابولا آلوده شدند و حدود 11300 نفرشان درنتیجه بیماری درگذشتند)، دانشمندان نمی‌توانند بگویند آیا بروز چنین مشکلات مزمن سلامتی غیرمعمول است یا نه.
تصور بر این است که ویروس ابولا نمی‌تواند بیش از 21 روز در اغلب مایعات بدنی مانند خون یا استفراغ - شیوه‌های اصلی انتقال بیماری- زنده بماند.
بوش گفت مشکلات بینایی، درد مفصلی و سردرد در شمار اندکی از بازماندگان شیوع‌های قبلی بیماری که برای نخستین بار در سال 1976 شناسایی شد، گزارش‌شده بود. اما همه‌گیری‌های گذشته بسیار کوچک‌تر بودند، و به‌این‌ترتیب شمار بازماندگان آن‌قدر کم که بود نمی‌توانست مورد بررسی قرار گیرد با به رسیدن به نتایج علمی معناداری بینجامد.
بااین‌وجود متخصصان می‌گویند تعجب‌آور نیست که ویروس به خطرناکی ابولا بتواند تأثیرات درازمدت در بیماران ایجاد کند، و شیوع بی‌سابقه این بیماری در آفریقا فرصت منحصربه‌فردی برای دانستن بیشتر درباره چگونگی کمک کردن به بازماندگان فراهم می‌کند.