واقعا یادش بخیر نباشد! تمام آن روزهایی را میگویم که شب قبلش به پیشبینی هواشناسی گوش دادم و چشموگوش بسته برنامه روز بعد را طبق همان تنظیم کردم، اما از شانس بد اگر گفته بودند هوا آفتابی است یا نهایتا شاید چندتایی ابر در آسمان باشد، چنان بارانی آمده که حالا یادگارش شده تعداد زیادی چتر که از سر اجبار و زیر باران ماندن نصیبم شده.
حالا من هیچی، این چندوقت به آنهایی فکر میکنم که در آن یکشنبه سیاه اواخر تیرماه لابد مشابه تجربه من به پیشبینی هواشناسی اعتماد کردند و حاصلش شد گرفتاری در توفان.
توفانی که هنوز هم نمیدانیم چه تعدادی در آن جانشان از دست رفت. از 6نفر تا 22 نفر را آمار دادند، حالا خسارتهای مالی که بماند. اصلا فلسفه وجودی هواشناسی همین است که این روزهای سخت را پیشبینی کند.
اگر نه بیشتر روزهای سال وقایع چندان با اهمیتی از نظر تغییرات شدید جوی در خود ندارند و برای مردم هم یک وقتهایی پیشبینی نادرست خیلی حساسیتی ندارد.
مثل اینکه هواشناسی بگوید هوا ابری است اما آفتابی از کار دربیاید. اما آن روز سخت، بارش شدید باران و جاری شدن سیلاب در مناطق شمالی کشور، تهران و البرز و برخی نقاط دیگر کشور نه فقط مردم، بلکه خود سازمان هواشناسی را هم حسابی غافلگیر کرد.
از حق نگذریم، سازمان هواشناسی ایران در سالهای اخیر، واقعا پیشرفتهای خوبی داشته، کارشان را علمیتر کردهاند، کارشناسان کاربلدی به خدمت گرفتهاند و سعی داشتهاند با کارشناس-مجریهای خوشصحبتشان ارتباط خوبی با مخاطبان تلویزیونی برقرار کنند.
اما هنوز پای پیشبینیهایشان گاهی وقتها میلنگد و قابل استفاده نیست.
این در حالی است که پیشبینی این سازمان برخی نقاط حساس مانند فرودگاهها، برنامهریزی برای کشاورزی، حملونقلهای دریایی و زمینی و... را تحت تاثیر خود قرار میدهد.
از خسارتهای توفان اخیر تاثیرش را همه درک کردند. مشکل این بود که سازمان هواشناسی حاضر نشد بپذیرد در این اتفاق یکی از مقصران اصلی است.
برخی گله کردند چرا وقتی سایت جهانی هواشناسی پیشبینی ۱۰روزه و یک ساله ارائه میکند هواشناسی ایران از چنین پیشبینیهایی عاجز است؟
منتقدان که اغلب در شورای شهر تهران بودند گفتند سازمان هواشناسی کشور سرعت باد در روز یکشنبه را در اعلامی که برای شهرداری و سازمان مدیریت بحران فرستاده، ۴۰ کیلومتر در ساعت اعلام کرده؛ اما سرعت باد 77.8 کیلومتر در ساعت بوده است.
سازمان، وضعیت جوی یکشنبه را گردوغبار پراکنده اعلام کرد، اما سایت جهانی هواشناسی برای تهران و مناطق شمالی طوفان پیشبینی کرده بود.
خلاصه اینکه صدای خیلی از سازمانهای مسئول درآمد که سازمان هواشناسی کشور به جای اعلام وضعیت بحرانی فقط به ما یک تذکرهای مختصری داده بود که یعنی حواستان باشد، شاید یک اتفاقی بیفتد.
در پاسخ به این انتقادها، مسئولان سازمان هواشناسی میگویند پارازیتها و امواج مخابراتی بر روند کارشان تاثیر میگذارد. این را همه میفهمیم و قبولش میکنیم، اما به همان پیشبینیهای نیمبند قبلی هم بعد از آن اتفاق دیگر اعتباری نیست.
درست بعد از حادثه، یک روز در میان هشدار پشت هشدار که در فلان مناطق کشور شرایط جوی بحرانی خواهد بود، رودخانهها طغیان میکنند و مسیلها سیلابی میشوند.
اما روز بعد چه شد؟ دریغ از یک قطره باران. بازی گل یا پوچ که نیست پیشبینی بگیرد یا نه. منتقدان بد هم نمیگویند. حالا که به هر دلیلی، اشکالاتی در مسیر پیشبینی درست وضعیت جوی دارید لطفا تا اطلاع ثانوی اول یکسری به سایت هواشناسی جهانی بزنید، بعد نظر کارشناسیتان را با مردم در میان بگذارید.
منبع:همشهري ماه