به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران در ابتدای این مراسم که هنرمندانی همچون لوریس چکناواریان، محمود دولت آبادی، داوود گنجه‌ای، مجید درخشانی، داریوش پیرنیاکان، اردشیر کامکار ، علی‌اکبر شکارچی، بیژن کامکار، عطاءالله امیدوار، صدیق تعریف، محمد سلمانی، گوهر خیراندیش، بهروز رضوی، فرهنگ جولایی، الهام صفوی‌زاده و ... حضور داشتند پس از پخش کلیپی از زندگی هنری پرویز مشکاتیان که توسط خود او روایت می‌شد، سید عباس سجادی مدیر عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران به عنوان اولین سخنران در سخنانی با ذکر این نکته که آثار پرویز مشکاتیان تا قرن‌ها در یادها خواهد ماند خاطرنشان کرد:مشکاتیان اشراف کاملی به فلسفه هنر و مکاتب ادبی داشت و به زیبایی افکارش را با موسیقی بیان می‌کرد از این رو همه آثار او فاخر و در خور توجه بود.54 سال عمر این سرو برآمده از نیشابور حاصلش قرن‌ها آورده شنیدنی موسیقایی خواهد بود.امروز تاسف ما به واسطه این است که به آثار او افزوده نشد چرا که او زود از میان ما رفت. وی در پایان صحبت‌هایش آثار هنرمندانی همچون پرویز مشکاتیان را آمیزه‌ای از عقل و عشق دانست و گفت:از همه عکاسانی که با مهربانی عکس‌هایشان را در اختیار ما قرار دادند تا نمایشگاه شصت سال با پرویز مشکاتیان برقرار شود و همچنین از همه هنرمندانی که از این نمایشگاه بازدید کردند کمال تشکر را دارم بویژه از هنرمندان بزرگی که امروز در آئین اختتامیه حضور پیدا کردند .
علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با حضور در جایگاه در سخنانی هنرمندانی چون پرویز مشکاتیان را چراغ راه آیندگان عنوان کرد و اظهار داشت:بنده تیر ماه سال 69 بود که به مرکز موسیقی در وزارت ارشاد رفتم در آن زمان وضعیت وزارت‌خانه به گونه‌ای بود که در حوزه موسیقی مشکلات زیادی داشتیم.اولین ملاقاتم با استاد مشکاتیان برای کنسرت گروه عارف بود.گفتگو‌های زیادی در زمینه موسیقی در آنجا با اساتید موسیقی همچون استاد گنجه‌ای، استاد مشکاتیان و ... در دفتر موسیقی شکل می‌گرفت. در کل روزگار بسیار خوبی داشتیم چراکه فعالیت‌های بسیار موفقیت‌آمیزی در آن بازه زمانی به انجام می‌رسید. مشکاتیان با لحنی آرام راهکار‌های لازم را درارتباط با اتفاقات و مشکلاتی که در کنسرت‌های موسیقی در تهران و شهرستان می‌افتاد به ما می‌داد و نکته‌های بسیار خردمندانه‌ای را منتقل می‌کرد. در فضایی که عقل جمعی در آن حاکم بود سعی می‌کردیم مشکلات را با گفتگو حل و فصل کنیم. وی مشکاتیان را یکی از موثرترین افراد درحوزه موسیقی ایرانی در دهه‌های اخیر عنوان کرد و ابراز داشت:وقتی اثری از او منتشر می‌شد علاقمندان به موسیقی آثار وی را به دقت بررسی می‌کردند. همیشه بر این عقیده بود که برای آنکه بتوانیم در کنسرت‌های خارج از کشور تاثیر مطلوبی داشته باشیم قبل از اجرای برنامه در آنجا باید چند برنامه ابتدا در ایران برگزار نماییم تا بتوانیم فضای خوبی را ایجاد کنیم. طرز تفکر مشکاتیان به گونه‌ای بود که به افرادی که با اوکار می‌کردند کمک می‌کرد. جدیت و شرایطی که در کار ایجاد می‌کرد باعث می‌شد همه با احترام و افتخار با او کار کنند. باید گفت درگذشت او ضایعه بزرگی بود برای جامعه موسیقی کشور.
ما تنها می‌توانیم امیدوار به حضور اساتیدی باشیم که امروز حاضرند و سایه پرمهرشان بر سر ماست. در ادامه این برنامه محمود دولت‌آبادی نویسنده صاحب نام کشور در سخنانی گفت: پخش صحبت‌های پرویز مشکاتیان غم من را دوچندان کرد. او یک اتفاق بود مثل هر هنرمند دیگری. اتفاق چیزی است مثل رعد. مشکاتیان در رعد خودش آتش گرفت. در آخرین دیداری که با او داشتم شوریدگی مشکاتیان در آن حدی بود که مرا نگران کرد انسانی که در این تصاویر می‌بینیم در کمال خردمندی و آگاهی و بصیرت صحبت می‌کند در آن دیدار من را بسیار نگران کرد و در هنگامی که شنیدم یادمانی برای او در حال برگزاری است فکر کردم که اگر بنا باشد صحبتی بکنم چه خواهم گفت و آنچه که می‌گویم نتیجه پرویز مشکاتیان در مقام یک هنرمند بی‌همتاست نه در باره خود او. شوریدگی یکی از تهدید‌های هنرمند است اگر آن غلیان و شوریدگی نباشد بی‌گمان چیزی هم از او حاصل نمی‌شود و پرویز مشکاتیان در یک دوره‌ای به این شوریدگی مجال داد مجال‌دادن هنرمند به شوریدگی یعنی به مد دریا بگویی بیا مرا ببر.
وی افزود:این پاره از شعر شاملو همواره وقتی به مشکاتیان فکر می کردم در ذهنم تداعی می شد؛«مگر طلسم معجزتی چنین که دست تطاول به خود گشاده منم» به این ترتیب آخرین عبارت آن است که در دورن هر هنرمندی یک نگاه خردمند برای اداره کردن آن شوریدگی لازم است.آن جایی که مشکاتیان به توفیق رسیده پیداست که آگاهی او شوریدگیش را مهار کرده است.
رضا معطریان مدیر هنری نمایشگاه و سیامک آقایی دیگر سخنرانان این برنامه بودند.
سپس آوا مشکاتیان در سخنانی با تشکر از مدیریت و پرسنل فرهنگسرای نیاوران در برگزاری نمایشگاه عکس" شصت سال با پرویز مشکاتیان" گفت :پرویز مشکاتیان علاقه بسیاری به دیدن یاران داشت از این رو فکر می‌کنم روان آن مهربان از حضور شما در اینجا شادمان است. از سال پیش که تصمیم گرفتیم مراسم یادبودی برگزار کنیم هر کجا که نام پرویز مشکاتیان آمد با مهری وصف ناشدنی دوستان ما را یاری کردند. فکر می‌کنم غیر از هنر او که میراثی است برای همگان، بزرگترین ثروتی که پدرمان برای من و آئین به یادگار گذشته احترام و مهری است که همه به او دارند.امیدوارم لایق این همه محبت باشیم.
وی در ادامه صحبت‌هایش با قدردانی از رضا معطریان،ندا انتظامی،آدینه موحد،رادمان توکل، محمد رضا جعفری و فاطمه بسطامی گفت:قرار بود امشب سپاس نامه‌ای با امضای استاد محمدرضا شجریان به رسم یادگار به عکاسانی که عکس‌هایشان را در اختیار ما قرار دادند تقدیم شود که متاسفانه به خاطر اتفاقاتی که افتاد نتوانتسم آنها را آماده کنیم اما حتما در جلسه رونمایی از کتاب "شصت سال با پرویز مشکاتیان " این سپاس نامه‌ها به دوستان اهدا خواهد شد.
دختر استاد پرویز مشکاتیان در پایان صحبت‌هایش سروده خودش را بدین شرح برای حضار قرائت کرد:
تو را نه به خاک به گوارای آوای چکاوک سپرده‌ام
تو را نه به شب به روشنای مهر فروزان سپرده‌ام
تو را نه به غم به شادیانه‌ی جام‌های لبالب سپرده‌ام
بعد از صحبت‌های آوا مشکاتیان علی قمصری نوازنده و آهنگساز که به تازگی کنسرتی را در تالار رودکی با عنوان(میهمانی کوچک) برگزار کرد، روی صحنه حاضر شد و آهنگ"جان جهان"در دستگاه نوا از ساخته‌های پرویز مشکاتیان که در سال 1365 و در آلبوم نوا به خوانندگی محمدرضا شجریان منتشر شده بود را اجرا کرد که مورد استقبال حاضرین قرار گرفت.
در خاتمه این مراسم و با حضور علی مراد خانی معاون هنری وزیر ارشاد ، سیدعباس سجادی مدیر عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران، آئین و آوا مشکاتیان ، لوریس چکناواریان، داوود گنجه‌ای و محمدرضا درویشی از محمد دولو عکاس پیشکسوت که عکس‌هایی از استاد پرویز مشکاتیان در دوران نوجوانی و در اردوی رامسر گرفته بود تقدیر شد.
نمایشگاه عکس شصت سال با پرویز مشکاتیان" به مناسبت ششمین سالگرد درگذشت این هنرمند فرهیخته با همکاری بنیاد آفرینش های هنری نیاوران ششم شهریور ماه در گالری شماره یک فرهنگسرای نیاوران برپاگردید.