2 . پس از شکست سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر ایتالیا در انتخابات پارلمانی سال 2006، دولت جدید ایتالیا به رهبری رومانو پرودی اعلان کرد نیروهای ایتالیایی از عراق خارج می‌شوند و شدند.
3 . در انگلیس یک سال قبل از کناره‌گیری تونی بلر از سمت نخست‌وزیری دیوید پرسکات معاون وی، بلر را سگ دست‌آموز آمریکا خواند و رئیس ستاد ارتش انگلیس نیز همراهی نظامی با آمریکا در عراق را اشتباه فاجعه‌بار نامید.
4 . وقتی اسپانیا و ایتالیا از عراق خارج شدند حمله آمریکا به عراق را به‌حسب سیاسی و نظامی زیر سئوال نبردند اما انگلیسی‌ها با شدیدترین الفاظ این کار را کردند.
5 . در چند روز مانده به خروج نظامیان انگلیسی از بصره، ژنرال‌های انگلیسی مستقیما مقامات نظامی و سیاسی آمریکا را به بی‌کفایتی، ساده‌انگاری و فقدان بینش نظامی متهم کردند و از شخص دونالد رامسفلد، وزیر دفاع سابق و محبوب جورج بوش، رئیس جمهور آمریکا به‌عنوان مسبب اصلی همه این فجایع یاد کردند.
6 . گوردون براون، نخست‌وزیر انگلیس در سفر ماه گذشته به آمریکا در دیدار با بوش گفت: انگلیس به وظایف و مسئولیت‌های خود واقف است. این جمله نخست‌وزیر انگلیس به تجدید پیمان لندن با واشنگتن تفسیر شد اما حالا روشن می‌شود که نخست‌وزیر فقط خود را مسئول تأمین منافع بریتانیا می‌داند و لاغیر.
7 . دولت انگلیس و ژنرال‌های انگلیسی ظاهرا با مشروعیت‌زدایی سیاسی و نظامی از اقدام آمریکا در حمله به عراق به‌تدریج عمق فاصله راهبردی خود را با واشنگتن نشان می‌دهند. مشروعیت‌زدایی از اقدامات سیاسی و نظامی آمریکا در عراق نوعی همدردی با مردم عراق در جهت ترمیم روابط لندن با مردم این کشور هم هست.
8 . نخست‌وزیر انگلیس دیروز عقب‌نشینی از بصره را «جابه‌جایی متعارف» نظامی خواند و انگاره شکست را رد کرد. اما روشن است که آنچه «جابه‌جایی متعارف» خوانده می‌شود، اقدامی از سر «ناچاری و اجبار» بوده است.
9 . انگلیس سعی دارد عقب‌نشینی از بصره «هزیمت و فرار» نیروهای انگلیسی خوانده نشود.
10 . تنها لطف لندن به واشنگتن در مسأله خروج از بصره، این بود که به واشنگتن زمان خروج انگلیسی‌ها اطلاع داده شد.