اين حادثه به روز 19فروردين‌ماه سال91 برمي‌گردد. در آن روز مردي به نام محسن كه در يكي از نهادهاي دولتي كار مي‌كرد، ساعتي بعد از آنكه به محل كارش رفت از سوي نظافتچي شركت قرباني اسيدپاشي شد. اسيدپاش يكباره به سوي محسن حمله‌ور شد و بعد از آنكه با چاقو چند ضربه به وي زد، مقدار زيادي اسيد كه داخل يك قابلمه بود را روي او ريخت.
مرد اسيدپاش همان موقع پا به فرار گذاشت و محسن كه از درد به‌خودش مي‌پيچيد به بيمارستان منتقل شد. شدت جراحات وي به حدي بود كه چشم راستش را از دست داد و گوش، صورت، سر، دست، كمر و برخي ديگر از اعضاي بدنش دچار سوختگي شديدي شد. به‌دنبال اين حادثه تحقيقات براي دستگيري مرد اسيدپاش آغاز شد تا اينكه 2روز بعد مرزبانان عراقي درحالي‌كه او از طريق مرز مريوان به عراق گريخته بود، وي را دستگير كردند و به پليس ايران تحويل دادند.
او در بازجويي‌ها ادعا كرد كه چون محسن براي او مزاحمت ايجاد كرده بود، دست به چنين كاري زده است. او گفت: در طول تعطيلات عيد مدام يك نفر مزاحمم مي‌شد و عيدم را خراب كرده بود. نمي‌دانستم فرد مزاحم چه‌كسي است اما چند روز بعد از تعطيلات يكي از همكارانم گفت شخص مزاحم، محسن است. براي همين رويش اسيد پاشيدم.
به‌دنبال اعترافات اين مرد او با رأي قضات شعبه 71دادگاه كيفري استان تهران به قصاص گوش، چشم و پرداخت ديه بابت جراحات و سوختگي‌هاي محسن محكوم شد. اين رأي با اعتراض متهم به ديوان‌عالي كشور فرستاده شد اما قضات ديوان اعلام كردند انجام قصاص فقط درخصوص گوش متهم عملي است و چشم او را نمي‌توان قصاص كرد. پرونده بار ديگر به دادگاه فرستاده شد و اين بار روي ميز قضات شعبه چهارم دادگاه كيفري يك قرار گرفت.
در جلسه محاكمه كه صبح ديروز به رياست قاضي اصغر عبداللهي برگزار شد، بار ديگر محسن مرتضوي و وكيلش اكبر مرتضوي خواستار قصاص مرد اسيدپاش شدند. در ادامه نوبت به متهم رسيد تا از خود دفاع كند. او در اظهاراتي عجيب گفت: من فقط با چاقو چند ضربه به محسن زدم و او مي‌خواست با يك قابلمه رويم اسيد بپاشد و من از خودم دفاع كردم و اسيد روي خودش ريخت. من بي‌گناهم. اظهارات اين مرد در شرايطي بود كه همه‌‌چيز عليه او بود. به اين ترتيب قضات دادگاه تصميم گرفتند پرونده را به كميسيون عالي پزشكي قانوني ارسال كنند تا درباره امكان قصاص چشم متهم اظهارنظر شود.
در همين حال محسن مرتضوي در اين‌باره به همشهري گفت: در اين مدت 80 جراحي روي بدنم انجام شده و من همه زندگي‌ام را فروختم و خرج درمانم كردم اما فايده چنداني نداشته است و در اين مدت با كمك بنياد خيريه نيكو در بيمارستان‌هاي دولتي درمانم را دنبال مي‌كردم اما بايد ديه‌ام را دريافت كنم تا بتوانم درمانم را ادامه دهم. وي ادامه داد: ديه‌اي كه دادگاه به‌خاطر سوختگي صورت، كمر و دست و پلك و... برايم درنظر گرفته معادل ديه كامل 5 انسان مي‌شود اما مرد اسيدپاش قادر نيست اين پول را بدهد. در اين مدت دختر 10ساله و همسرم از من پرستاري مي‌كنند و من مديون تلاش‌هايشان هستم.